17 Δεκεμβρίου 2019. Ημερομηνία ιδιαίτερα σημαντική, την οποία επιβάλλεται η μνήμη να αποτυπώσει: Το Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή, στην οδό Αμμοχώστου 55-59, στην εντός των τειχών Λευκωσία, ανοίγει διάπλατα τις πύλες του. Μπορεί να φαντάζει απλό, αλλά δεν είναι. Λόγοι πολλοί που κάνουν σημαντικό το γεγονός. Κυρίως γιατί δίνεται επιτέλους η θέση που αρμόζει στη χαρακτική, μια τέχνη η οποία θεωρείται υποτιμημένη, "δευτερεύουσα". Όχι βεβαίως ως προς την αξία της, αλλά ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζεται. Μου φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα, τόσο στη χαρακτική όσο και στην κεραμική, η αξία που τους αρμόζει. Δύο πανάρχαιες τέχνες οι οποίες είναι συνυφασμένες με την Ιστορία της Κύπρου. Δεν θα έπρεπε να υποθέσει κανείς ότι αυτές οι δύο τέχνες θα ήταν το παραχαϊδεμένο παιδί των θεσμών της πολιτιστικής πολιτικής του κράτους και ο βασικός κορμός της Σχολής Καλών Τεχνών; Οι αρχαίοι σφραγιδόλιθοι και οι αρχαίες επιγραφές σε στήλες αποτελούν τα πρώτα χαρακτικά έργα της ανθρωπότητας. Η Κύπρος είναι περήφανη γι' αυτό. Αρκεί μια βόλτα στα αρχαιολογικά μας μουσεία για να το εμπεδώσει.

Το Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στη Λευκωσία έρχεται λοιπόν να διορθώσει κάπως τα πράγματα, να δικαιολογήσει την αδιαφορία μας και να δημιουργήσει τη νοητή γέφυρα από τον αρχαίο στον σύγχρονο κόσμο. Την ίδια στιγμή αν μελετήσει κανείς την ιστορία της δημιουργίας του μουσείου, θα πάρει και μια πικρή γεύση καθώς θα αντιληφθεί ότι τέτοια πολιτιστικά έργα θέλουν θυσία και κόπο, θέλουν το όραμα και το πείσμα του ενός για να πάρουν σάρκα και οστά. Πριν από είκοσι χρόνια ο χαράκτης Χαμπής θέλησε να εγκαταλείψει την πόλη και να εγκατασταθεί στο απόμερο χωριό Πλατανίστεια της Λεμεσού. Με πολύ κόπο κατάφερε, το 1995, να λειτουργήσει τη Σχολή Χαρακτικής, όπου άρχισε να παραδίδει δωρεάν μαθήματα στη μνήμη του μεγάλου Έλληνα χαράκτη Α. Τάσσου, βοηθώντας πολλές εκατοντάδες μαθητές, Κύπριους και ξένους, που θέλησαν να μάθουν χαρακτική. Εκεί δημιούργησε τον πρώτο πυρήνα του Μουσείου Χαρακτικής Χαμπή, το οποίο διακρίνεται από μια πλούσια διεθνή και κυπριακή συλλογή με χαρακτικά έργα από τον 16ο αιώνα έως τις μέρες μας.

Δεν χρειάζεται να ανασκαλέψει κανένας τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε ο Χαμπής στην προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα Μουσείο Χαρακτικής στη Λευκωσία. Από το να βρει χώρο, μέχρι να πείσει ότι αυτό το έργο δεν είναι προσωπική φιλοδοξία αλλά οφειλή στον τόπο και την τέχνη της χαρακτικής πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Η προσπάθεια που άρχισε το 2005 με την παραχώρηση του κτηρίου στην οδό Αμμοχώστου από τον Δήμο Λευκωσίας στη μη κερδοσκοπική Εταιρεία Σχολή-Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή, για δημιουργία του μουσείου, ολοκληρώνεται αισίως 14 χρόνια μετά.