Παράθυρο logo
26ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου: Οι τρεις τελευταίες παραστάσεις
Δημοσιεύθηκε 16.06.2025
26ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου: Οι τρεις τελευταίες παραστάσεις

Το 26ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου συνεχίζει το πλούσιο πρόγραμμά του και πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του με τρεις ξεχωριστές παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στις 18, 20 και 22 Ιουνίου στο Θέατρο Ριάλτο.

Μέσα από ένα πολυδιάστατο και διεθνές πρόγραμμα, το Φεστιβάλ φιλοξενεί δημιουργούς και ομάδες από επτά χώρες, προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει έργα που συνομιλούν με τη σύγχρονη σκηνή του χορού. 

Μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας παράστασης του Φεστιβάλ, την Κυριακή 22 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί closing party στο Sousou Bar, ακριβώς δίπλα από το θέατρο. Η βραδιά θα συνεχιστεί με μουσική επιμέλεια και dj set από τον MightyScoop, σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα για να αποχαιρετήσουμε όλοι μαζί το φετινό Φεστιβάλ με χορό και καλοκαιρινή διάθεση.

18/6 He aquí un acto romántico (Behold a romantic act) (60’) RICHARD MASCHERIN | Ισπανία 

Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Richard Mascherin
Χορευτές: Lucía Montes, Javier Mario Salcedo, Richard Mascherin
Κειμενογράφος, Δραματουργικός Σύμβουλος: Sergio Martínez Vila
Πρωτότυπη Μουσική: Alejandro Da Rocha
Φωτισμοί & Τεχνικός Συντονισμός: Laura Iturralde
Βοηθός & Συντονιστής Χορογραφίας: Juan Carlos Toledo
Ήχος & Ηχοτοπίο: Iñaki Ruiz Maeso
Σύμβουλος επί Μουσικών Θεμάτων: Alberto Cernadas
Κοστούμια & Σκηνικά: Richard Mascherin
Κατασκευή Κοστουμιών: Marisa Maggi
Κρατήσεις & Διεύθυνση Παραγωγής: Lola Ortiz de Lanzagorta (New Dance
Management)
Συμπαραγωγή: Centro Coreográfico Canal - Teatros del Canal

Τι τελειώνει και τι αρχίζει με ένα ατύχημα;

Τι πονάει περισσότερο — μια γροθιά στη μύτη ή ένα φιλί στα χείλη;

Είναι το μίσος απλώς μια άλλη μορφή αγάπης;

Θα ήθελες να σου παραδοθώ;

Θα με αγαπούσες ακόμη κι αν δεν σε είχα ανάγκη;

Μπορώ να καταρρεύσω μαζί σου;

Τι είναι μια ρομαντική πράξη;

Το έργο εστιάζει σε σωματικές και συναισθηματικές πτώσεις για να δημιουργήσει έναν χάρτη ξεριζωμένων σωμάτων που εκτοξεύονται στο κενό. Προβάλλοντας μια έντονη σωματικότητα και μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα, το έργο περιστρέφεται γύρω από τρία θύματα που, σε μια τελετουργική διάθεση, αναλαμβάνουν μια σειρά βίαιων καταστάσεων, μετατρέποντας τα ατυχήματα και τις προκλήσεις, τις προσκολλήσεις και τις αποκολλήσεις, σε μια ιερή τελετή μετάβασης προς την υπέρβαση. Η γεμάτη πάθος παράδοσή τους έχει δύο όψεις: από τη μία, συνεπαίρνει και θέτει σε κίνδυνο· από την άλλη, ενδυναμώνει και ζωογονεί. Κανείς δεν μπορεί να σηκωθεί από το έδαφος χωρίς πρώτα να έχει πέσει. Ιδού η δήλωση μιας άτρωτης ψυχής. Ιδού μια ηρωική αντίσταση. Mια ρομαντική πράξη.

Ο Richard Mascherin είναι Ισπανός καλλιτέχνης το έργο του οποίου επικεντρώνεται στις σύγχρονες παραστατικές τέχνες και τα οπτικοακουστικά μέσα. Σπούδασε στη Μαδρίτη Σύγχρονο Χορό, Σκηνοθεσία για τον Κινηματογράφο και αποφοίτησε από Σχολή Κασκαντέρ για τον Κινηματογράφο και Τηλεόραση. Ως χορευτής, έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες (Sharon Fridman και La Veronal). Η έννοια της πτώσης είναι παρούσα σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του — τόσο ως ερμηνευτή όσο και ως δημιουργού — από το 2015. Διευθύνει το δικό του καλλιτεχνικό πρότζεκτ, το οποίο διακλαδώνεται σε διαφορετικές μορφές και σκηνικές προτάσεις, όπου το αναπόφευκτο της πτώσης αποτελεί κεντρικό άξονα της έρευνάς του και της δημιουργικής διαδικασίας. Το πρότζεκτ εξερευνά και συνδέει διάφορα μέσα: χορό, περφόρμανς, βίντεο και φωτογραφία. Ο Richard έχει χορογραφήσει έργα όπως Caer, Caer, Caer, Vacío Espiritual  και He Aquí Un Acto Romántico, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά φεστιβάλ στην Ισπανία, καθώς και στην Ιταλία και τη Βουλγαρία.

 

 

20/6 BIRDBOY (45’) EMMA MARTIN / UNITED FALL | Ιρλανδία

Σύλληψη & Δημιουργία: Emma Martin σε συνεργασία με τον περφόρμερ Kévin Coquelard
Σκηνικά: Orla Clogher & Emma Martin
Ήχος και Σύνθεση: Dunk Murphy
Σχεδιασμός Φωτισμού: Stephen Dodd
Αφήγηση: Faolán Ó Mhurchú-Toner
Υπεύθυνη Σκηνής: Sinead Cormack
Προγραμματισμός Φωτισμού LX: Susan Collins
Διεύθυνση Παραγωγής: Peter Jordan

Τεχνικός Διευθυντής: Conor Burnell
Παραγωγός: Jill Murray
Εκπαιδευτικός Σύμβουλος: Shane O’Reilly
Βίντεο & Εικόνα: Luca Truffarelli

Το έργο Birdboy είναι ένας φόρος τιμής σε όλα τα «παράξενα» παιδιά που μένουν στο περιθώριο. Χρησιμοποιώντας τη μεταφορά του πουλιού και της υποτιθέμενης ελευθερίας του, το έργο βυθίζεται στον χαοτικό και ζωντανό εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου που δεν ταιριάζει πουθενά. Ιδωμένο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και συνδυάζοντας χορό, ήχο και αντικείμενα, το Birdboy είναι ένα ταξίδι σε ένα άλλοτε φρενήρες και άλλοτε θαυμαστό τοπίο φόβου, απομόνωσης, φαντασίας και απελευθέρωσης, με περφόρμερ τον χορευτή Kévin Coquelard. Το Birdboy είναι το πρώτο έργο που δημιούργησε η Emma για κοινό όλων των ηλικιών — τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.

 

Η Emma Martin ξεκίνησε την καριέρα της ως χορεύτρια μπαλέτου. Δημιουργεί διεπιστημονικά έργα που εκτείνονται σε τομείς όπως στον κινηματογράφο, τις εγκαταστάσεις, την όπερα και το θέατρο. Το έργο της διακρίνεται για την έντονη σωματικότητα, την ακατέργαστη ενέργεια, τη μουσική πληρότητα και τον βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα του — ένα πεδίο όπου συγκρούονται η βαναυσότητα με την ευαισθησία, η υψηλή τέχνη με τη λαϊκή κουλτούρα, το παρελθόν με το μέλλον, η τάξη με το χάος, ο φόρος τιμής με τη συνειδητή πρόθεση. Αποφοίτησε από τη Σχολή JohnCranko στη Στουτγάρδη και είναι κάτοχος πτυχίου Ρωσικών και Θεατρικών Σπουδών από το Trinity College του Δουβλίνου. Ως χορογράφος, δημιούργησε την πρώτη της παράσταση το 2010 και από το 2018 αναλαμβάνει την παραγωγή έργων μέσω της ομάδας της, της United Fall. Το ενεργητικό της περιλαμβάνει παραστάσεις όπως King/Shrine, Night Dances, Birdboy, Orfeo ed Euridice, Girl Song, Dancehall και Tundra. Το έργο της έχει παρουσιαστεί τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, περιοδεύοντας σε όλη την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Emma είναι συνεργαζόμενη καλλιτέχνις στο Visual Centre for Contemporary Art και στο DanceIreland, ενώ το 2023 επιλέχθηκε ως Aerowaves Artist. Η United Fall εδρεύει στο Κάρλοου της Ιρλανδίας και χρηματοδοτείται από το Συμβούλιο Τεχνών της Ιρλανδίας, ενώ οι διεθνείς περιοδείες της λαμβάνουν τη στήριξη του προγράμματος Culture Ireland.

 

22/6 SONOMA (75') MARCOS MORAU / LA VERONAL | Ισπανία

Ιδέα & Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Marcos Morau
Διεύθυνση Παραγωγής: Juanma G. Galindo
Χορογραφία: Marcos Morau σε συνεργασία με τους χορευτές

Χορευτές: Lorena Nogal, Marina Rodríguez, Ariadna Montfort, Núria Navarra, Laia Duran, Anna Hierro, Alba Barral, Julia Cambra, Sau Ching Wong 

Κείμενα: El Conde de Torrefiel, La Tristura & Carmina S. Belda
Πρόβες: Estela Merlos & Alba Barral
Καλλιτεχνικός και Δραματουργικός Σύμβουλος: Roberto Fratini
Φωνητική Προετοιμασία: Mònica Almirall
Τεχνική Διεύθυνση & Σχεδιασμός Φωτισμού: Bernat Jansà 
Υπεύθυνος Σκηνής, Σκηνικά Αντικείμενα και Ειδικά Εφέ: David Pascual
Σχεδιασμός Ήχου: Juan Cristóbal Saavedra
Τεχνικός Ήχου Περιοδείας: Iñaki Varela
Φωνή: María Pardo
Σκηνογραφία: Bernat Jansà and David Pascual
Κοστούμια: Silvia Delagneau
Ενδυματολόγος: Mª Carmen Soriano
Κατασκευή Καπέλων: Nina Pawlowsky
Μάσκες: Juan Serrano, Gadget Efectos Especiales
Κατασκευή Γιγαντόκουκλας: Martí Doy
Σκηνικά αντικείμενα: Mirko Zeni

Αν και η λέξη Sonoma δεν υπάρχει στα ισπανικά, θα μπορούσε να προέρχεται από το ελληνικό σώμα ή το λατινικό sonum (ήχος): ο ήχος του σώματος ή το σώμα του ήχου. Σήμερα, η ιστορία κινείται τόσο γρήγορα που μετά βίας μπορούμε να την ακολουθήσουμε· πέφτουμε μέσα της, φωνάζοντας σαν σε τρενάκι του τρόμου. Το Sonoma είναι ο ήχος του σώματος που πέφτει — η ανθρώπινη οργή να παραμείνει κανείς ζωντανός και ξύπνιος. Ο Marcos Morau επανεπισκέπτεται ιδέες από το έργο του Le Surréalisme au service de la Révolution (2016), εμπνευσμένο από τον Μπουνιουέλ, του οποίου η ζωή γεφύρωσε τη μεσαιωνική πόλη Καλάντα με το κοσμοπολίτικο Παρίσι, την πίστη με την σουρεαλιστική ελευθερία. Το Sonomaαποτελεί μια επιστροφή στο σώμα, στην οργανική ύλη, σε ένα ταξίδι μέσα από τα όνειρα και τη φαντασία, όπου το οικείο γίνεται ξένο και όπου το νόημα αποσυντίθεται. Σε μια ιθαγενή γλώσσα, Sonoma σημαίνει «κοιλάδα του φεγγαριού» — ένας τόπος γεμάτος τύμπανα και κραυγές που καταπραΰνουν αντί να κατακλύζουν. Σαν μια κραυγή στα όρια της ύπαρξης.

Ο Marcos Morau (Βαλένθια, 1982) σπούδασε φωτογραφία, κίνηση και θέατρο σε Βαλένθια, Βαρκελώνη και Νέα Υόρκη. Μέσα από το έργο του, δημιουργεί φανταστικούς κόσμους και τοπία με μια αιχμηρή, διαυγή ματιά πάνω στη σύγχρονη εποχή. Το 2004 ίδρυσε τη La Veronal, μία από τις κορυφαίες ομάδες χορού στην Ευρώπη σήμερα. Η La Veronal έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 30 χώρες, παρουσιάζοντας έργα σε σημαντικούς χώρους όπως το Théâtre National de Chaillotστο Παρίσι, το Φεστιβάλ της Αβινιόν και το Sadler’s Wells στο Λονδίνο. 

Ο Morau τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Χορού της Ισπανίας το 2013, ανακηρύχθηκε Ιππότης του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας και επιλέχθηκε ως Χορογράφος της Χρονιάς 2023 από το περιοδικό Tanz. Πέρα από το έργο του με τη La Veronal, συνεργάζεται με αναγνωρισμένες ομάδες όπως η Nederlands Dans Theater και το Ballet de l'Opéra της Λυών. Από το 2023 είναι συνεργαζόμενος καλλιτέχνης στο Staatsballett Berlin, αναζητώντας νέες διαδρομές στον χορό, την όπερα και το σωματικό θέατρο.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Τιμή: €8 
E-ticket: www.rialto.com.cy

Όλες οι παραστάσεις ξεκινούν στις 20:30.

Ταμείο: 77 77 77 45 (Δευτέρα – Παρασκευή 10:00 -15:00)

*Ελεύθερη είσοδος για μαθητές, φοιτητές, στρατιώτες, συνταξιούχους ΑΜΕΑ και επαγγελματίες χορού.

Διοργάνωση: Υφυπουργείο Πολιτισμού - Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού, Θέατρο Ριάλτο 

Σε συνεργασία: Δήμο Λεμεσού

Στηρίζουν: Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, Νέα Κίνηση Χορού Κύπρου, Εφημερίδα Λεμεσός, Limassol Today, Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Λεμεσού,  Vestnik Kipra, Social et. Al.

 

 

Tags