Εκτιμούν πως μέσα από τη συμμετοχή σε παραστάσεις, εκδηλώσεις και διαγωνισμούς, οι μαθητές αποκτούν πολύτιμες εμπειρίες, εξελίσσονται τεχνικά και ψυχικά, και καλλιεργούν βαθύτερα την αγάπη τους για το μπαλέτο. Επισημαίνουν ακόμη πως στην Κύπρο είμαστε σε εμβρυακό στάδιο όσον αφορά τη νομοθεσία και λειτουργία των σχολών γενικά, προσθέτοντας πως είναι απαραίτητη η ψήφιση κατάλληλης νομοθεσίας που θα οριοθετεί αλλά και θα προστατεύει σχολές, χορευτές και μαθητές.
Εύη Σουρή Ευθυμίoυ
«Σε εμβρυακό στάδιο η νομοθεσία για τις σχολές»
Λατρέψατε τον χορό από μικρή, ενδιάμεσα ασχοληθήκατε με άλλες δουλειές, και πάλι ξαναβρεθήκατε στον χώρο που λατρέψατε ανοίγοντας μάλιστα και σχολή χορού. Δεν φεύγει εύκολα το… χούι;
Ο χορός ήταν και θα είναι πάντα το μέσο έκφρασης, αυτοπραγμάτωσης αλλά και το πνευματικό μου κάλεσμα. Από πολύ μικρή ηλικία μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω σωστές βάσεις στο κλασικό μπαλέτο και από τότε πάντα χόρευα. Συμμετείχα δύο φορές στον παγκύπριο διαγωνισμό χορού πριν την ενηλικίωσή μου, τη μια φορά με διάκριση 3ης θέσης. Την εποχή που έπρεπε να πάρω την απόφαση για τις σπουδές, τα δεδομένα για τις τέχνες ήταν περιορισμένα και ακολούθησα άλλη κατεύθυνση. Ολοκλήρωσα Βachelor’s Degree στα ΜΜΕ στο University of Nicosia και στη συνέχεια πήγα στην Αμερική όπου έκανα πτυχίο Master’s (Global Marketing Leadership). Στην Αμερική συνέχισα να χορεύω στην ιδιωτική σχολή Danceworks. Επιστρέφοντας στην Κύπρο εργοδοτήθηκα στο συγκρότημα Δίας ως διευθύντρια Marketing πρώτα στο ραδιόφωνο και στη συνέχεια στα έντυπα Μέσα. Η ζωή, όμως, με οδήγησε πάλι στον χορό και έκανα στροφή στην καριέρα μου. Επέστρεψα πίσω στις σπουδές χορού και ολοκλήρωσα τα πτυχία διδασκαλίας του Russian Ballet Society ως senior teacher. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου έχω γίνει αποδεκτή για Master’s Degree in Teaching από το Royal Academy of Dance στο Λονδίνο. Η πρώτη σχολή άνοιξε στη Λάρνακα το 2015 πριν 10 χρόνια και εδώ και 4 χρόνια λειτουργεί και παράρτημά της στο Κίτι. Η σχολή είναι μέλος του Russian Ballet Society και accredited για τα American Academy Performance Awards, βραβεία τα οποία διεξάγονται κάθε χρόνο στην Κύπρο και δίνονται υποτροφίες σε ταλαντούχα παιδιά για το καλοκαιρινό πρόγραμμα «Summer School of Excellence» μπαλέτου στη Νέα Υόρκη.
Βοηθάει η συνεργασία με άλλες σχολές;
Πιστεύω ότι ο χορός είναι στην κουλτούρα κάθε πολιτισμού. Όσον αφορά το κλασικό μπαλέτο θεωρώ ότι η Ευρώπη, η Ρωσία αλλά και η Αμερική έχουν τα σκήπτρα. Δεν νομίζω ότι η εξέλιξη θα έρθει από τη συνεργασία με διάσημες σχολές χορού. Πρέπει να γίνουν βήματα προόδου και κατοχύρωσης του τομέα του χορού, από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Υπάρχουν υψηλού επιπέδου χορευτές οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν και να παραμείνουν στη Κύπρο για να δουλέψουν ως επαγγελματίες, γι’ αυτό φεύγουν. Στην Κύπρο είμαστε σε εμβρυακό στάδιο όσον αφορά τη νομοθεσία και λειτουργία των σχολών γενικά. Είναι απαραίτητη η ψήφιση κατάλληλης νομοθεσίας που θα οριοθετεί αλλά και θα προστατεύει σχολές, χορευτές και μαθητές. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού ο χορός πρέπει να μπει κάτω από μια κρατική ομπρέλα, όπου θα μπορεί να ανθήσει και να συνεισφέρει με σωστές υποδομές στον πολιτισμό της χώρας όχι μόνο σποραδικά με πρωτοβουλίες και τις δράσεις των ιδιωτικών σχολών.
Τι είναι χορός για σας;
Ο χορός είναι ένα με την ύπαρξή μου. Είναι ο τρόπος έκφρασής μου, είναι το επάγγελμα, είναι το προσωπικό αποτύπωμά μου στην τέχνη αλλά και στους μαθητές μου. Ο χορός στην Κύπρο εκτιμάται ως εξωσχολική δραστηριότητα και οι Κύπριοι πιστεύουν και επενδύουν στην τέχνη αυτή. Τα πλεονεκτήματα των παιδιών που ασχολούνται με τον χορό είναι εφόδια μιας ζωής. Ειδικά όσον αφορά το κλασικό μπαλέτο ένα παιδί που θα μπορέσει να αποκτήσει την παιδεία από μικρή ηλικία μέχρι την ενηλικίωση τα πλεονεκτήματα είναι τόσο σωματικά (διαμόρφωση σώματος, ομαδικότητα, κοινωνικότητα, αυτοπεποίθηση) όσο και πνευματικά (πειθαρχία, επαφή με το καλλιτεχνικό στοιχείο, έκφραση, στοχοθέτηση, αντίληψη και αναγνώριση προσωπικών δυνάμεων και ευγενούς άμιλλας).
Έχετε ανεβάσει, πολλές παραστάσεις. Ποιο είναι το δικό σας concept και η έμπνευσή σας;
Η σχολή μου Evi Suri Efthimiou School of Russian Ballet στα δέκα χρόνια λειτουργίας ανέβασε όλες τις τελικές παραστάσεις με πρωτότυπο σενάριο. Δηλαδή, δεν παρουσιάζουμε ιστορίες και παραμύθια που προϋπάρχουν. Η φετινή παράσταση είχε τίτλο «A night in the Museum» και η έμπνευσή μας ήταν η μικρή μπαλαρίνα του Edgar Degas αλλά και γνωστοί πίνακες σε όλο το κόσμο που ζωντάνεψαν μπροστά στο κοινό με μεγάλη επιτυχία. Θεωρούμε ότι δημιουργώντας καινούργια έργα μπαλέτου συνεισφέρουμε στην τέχνη αυτή και την κρατάμε ζωντανή.
Εβελίνα Χαραλάμπους
«Η μαγεία του χορού βρίσκεται στη συνεργασία»
Τι είναι αυτό που σας ώθησε να αγαπήσετε τον χορό;
Από πολύ μικρή ηλικία ένιωθα έντονα τη σύνδεση με τον χορό. Όποτε ακουγόταν μουσική στο σπίτι, ξεκινούσα αυθόρμητα να χορεύω, δημιουργώντας δικές μου μικρές χορογραφίες. Ζητούσα από τη μαμά μου να με καταγράφει σε βίντεο και να παρακολουθεί τις «παραστάσεις» μου, μια ένδειξη του ενθουσιασμού και της χαράς που ένιωθα όταν εκφραζόμουν μέσω της κίνησης. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, οι γονείς μου αποφάσισαν να με γράψουν σε μαθήματα χορού. Ξεκίνησα με μαθήματα γενικής παιδείας του χορού και στυλ όπως hip hop και ελληνικούς παραδοσιακούς, και σταδιακά εξελίχθηκα σε πιο τεχνικά και απαιτητικά είδη, όπως το κλασικό μπαλέτο, ο σύγχρονος χορός και το latin. Υπήρξαν αρκετές επιρροές που με ώθησαν να ακολουθήσω επαγγελματικά τον δρόμο του χορού. Ταινίες όπως τα «Step Up» και «Street Dance» με ενέπνευσαν βαθιά – όχι μόνο τις παρακολουθούσα ξανά και ξανά, αλλά μάθαινα και τις χορογραφίες και τους διαλόγους τους. Στη συνέχεια, ακολούθησα επαγγελματικές σπουδές στο Performers College στο Λονδίνο, όπου αποφοίτησα με Bachelor Degree στο Musical Theatre & Dance. Εκεί έλαβα ολοκληρωμένη εκπαίδευση σε διάφορα στυλ, όπως jazz, commercial, σύγχρονο, tap και φυσικά κλασικό μπαλέτο. Αν και η ειδίκευσή μου δεν ήταν αποκλειστικά στο κλασικό μπαλέτο, αυτό αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας εκπαίδευσης, καθώς αποτελεί τη βάση για τα περισσότερα είδη χορού. Ο χορός για μένα δεν είναι απλώς μια τέχνη είναι τρόπος ζωής, μέσο έκφρασης και συνεχούς εξέλιξης.
Υπάρχει ενδιαφέρον από τα παιδιά για το μπαλέτο;
Ναι, η αλήθεια είναι πως παρατηρείται αυξημένο ενδιαφέρον από παιδιά και γονείς, ενώ η ποιότητα της εκπαίδευσης σε πολλές σχολές έχει βελτιωθεί αισθητά, με έμπειρους και καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Μέσα από τη συμμετοχή σε παραστάσεις, εκδηλώσεις και διαγωνισμούς, οι μαθητές αποκτούν πολύτιμες εμπειρίες, εξελίσσονται τεχνικά και ψυχικά, και καλλιεργούν βαθύτερα την αγάπη τους για το μπαλέτο. Παρόλο που υπάρχουν ακόμη περιθώρια ανάπτυξης -κυρίως όσον αφορά την κρατική υποστήριξη και τη δημιουργία επαγγελματικών ευκαιριών- είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι το κοινό δείχνει αυξημένη εκτίμηση προς την τέχνη του μπαλέτου. Πιστεύω πως με συνέπεια, συνεργασία και όραμα, η Κύπρος μπορεί να εδραιώσει ακόμη περισσότερο τη θέση της στο χορευτικό σκηνικό.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη θεωρία σας στην παρουσίαση μιας χορογραφίας. Ποια είναι τα κριτήρια;
Η χορογραφία είναι ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στον χώρο του χορού. Πριν ξεκινήσω να δημιουργώ, αφιερώνω χρόνο στο να ακούσω και να αναλύσω σε βάθος τη μουσική, να καταλάβω πώς με κάνει να νιώθω, ποιο είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω στους θεατές, και ποια ιστορία ή ποιο όραμα κρύβεται πίσω από τα βήματα. Πιστεύω ακράδαντα ότι ακόμα και ο πιο άρτιος τεχνικά χορευτής δύσκολα μπορεί να αγγίξει πραγματικά το κοινό, αν δεν εκφράζει κάτι βαθύτερο, αυτά που δεν μπορούν να ειπωθούν ούτε με τη μουσική, ούτε με τα βήματα. Όταν χορογραφώ για μια ομάδα, δίνω ιδιαίτερη έμφαση στο να εξηγώ τη σημασία κάθε κίνησης, την ιστορία που διηγείται το κομμάτι και το συναίσθημα που το συνοδεύει. Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρω το προσωπικό μου όραμα στους χορευτές, δίνοντάς τους όμως την ελευθερία να το ερμηνεύσουν με τη δική τους φαντασία και καλλιτεχνικότητα. Για μένα, εκεί βρίσκεται η μαγεία: στη συνεργασία, στην έκφραση και στην αλήθεια κάθε χορευτή πάνω στη σκηνή.
Ποιος είναι ο στόχος σας στα θεωρητικά μαθήματα;
Απώτερος στόχος μου στα θεωρητικά μαθήματα είναι κάθε μαθητής να φεύγει από την αίθουσα έχοντας αποκτήσει τουλάχιστον μία καινούργια γνώση. Δίνω μεγάλη σημασία στην προσωπική ανατροφοδότηση και στις διορθώσεις, προσαρμοσμένες στις ανάγκες του κάθε μαθητή, με σκοπό να θέτουν οι ίδιοι μικρούς, ρεαλιστικούς στόχους βελτίωσης. Συχνά ζητώ την άποψή τους για το τι θεωρούν σωστό ή λάθος, ώστε να καλλιεργήσουν την αυτοπαρατήρηση και την ικανότητα να αναγνωρίζουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία τους. Πιστεύω πως μόνο μέσα από την επίγνωση των αδυναμιών μας μπορούμε να εξελιχθούμε ουσιαστικά. Στο κλασικό μπαλέτο, που είναι μία μορφή τέχνης με έντονη τεχνική αυστηρότητα, η θεωρητική κατάρτιση είναι εξίσου απαραίτητη με την πρακτική εξάσκηση.
