Η παραγωγή μιας ταινίας, όπως έχουμε δει, βασίζεται σε συστηματική οργάνωση, εξειδικευμένο καταμερισμό εργασίας κι αυστηρό συντονισμό μεταξύ όλων των συντελεστών στις θεμελιώδεις πτυχές της διαδικασίας. Όλος αυτός ο άκρως ενδιαφέρων δημιουργικός αναβρασμός και η λεπτομερής προετοιμασία φτάνουν σε βαθμιαία κορύφωση στο στάδιο των γυρισμάτων, οπότε το χαρακτηριστικό κτύπημα της κλακέτας και το "Πάμε!" του σκηνοθέτη στο πλατό θα σημάνει την απαρχή μιας συγχρονισμένης προσπάθειας κινηματογράφησης πλάνων και ηχογράφησης των συνοδευτικών τους ήχων. Τα χιλιάδες μέτρα εμφανισμένου φιλμ και μαγνητοφωνημένου ήχου θα συναρμολογηθούν έπειτα αναλόγως στο στάδιο της μεταπαραγωγής (post production) για να συνθέσουν την τελική εκδοχή της ταινίας.

Αφού έχουμε ήδη αναλύσει το στάδιο της προπαραγωγής στα δύο προηγούμενα γκρο πλαν, αυτή τη βδομάδα κτυπάμε κλακέτα και κάνουμε μια επισκόπηση των γυρισμάτων. Όλα ξεκινούν στο σετ με το πρόγραµµα της ηµέρας, το ντεκουπάζ, που διανέμεται από τον σκηνοθέτη στο σκηνοθετικό τμήμα (τους βοηθούς Α' και Β', την επόπτρια σεναρίου/σκριπτ, τον φροντιστή διαλόγων) και τον διευθυντή φωτογραφίας. Βασικό μέλημα σε αυτή τη φάση είναι να δένουν σωστά και με συνέπεια τα πλάνα σε κάθε λήψη, και να ακολουθηθεί μια λογική σειρά γυρισμάτων (συχνά εκτός σεναριακής αφηγηματικής σειράς) με βάση διάφορους παράγοντες, όπως η σημαντικότητα του πλάνου, η ετοιμότητα των ηθοποιών και των κομπάρσων από απόψεως πρόβας, μακιγιάζ, κουστουμιών κ.λπ., η καταλληλότητα του φωτισμού, οι καιρικές συνθήκες κ.ο.κ. Ακολούθως γίνεται το στήσιμο, μια μορφή προκαταρκτικής πρόβας, όταν ο σκηνοθέτης υπαγορεύει µε λεπτοµέρεια το πρώτο πλάνο (θέση μηχανής, είδος φακού, είδος κίνησης) και οι ηθοποιοί κάνουν µια "μαρκαριστή" πρόβα για να καθοριστούν οι κινήσεις τους αλλά και να συγκεκριμενοποιηθούν τα σημεία όπου διαδραματίζονται οι διάλογοι (ο Β' βοηθός βάζει αντιστοίχως µικρά σηµάδια µε χαρτοτέιπ). Ο διευθυντής φωτογραφίας ή ο ηχολήπτης ενδέχεται να έχουν παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά τον φωτισμό ή την ποιότητα του ήχου του διαλόγου. Σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη λοιπόν συγκεκριμενοποιούνται τα τεχνικά σημεία του στησίματος. Στη συνέχεια, οι ηθοποιοί προχωρούν στο στάδιο του ντυσίματος και του μακιγιάζ, ενώ στο πλατό πιάνει δουλειά το τμήμα κάμερας και η ομάδα ηχοληψίας, έτσι ώστε να στηθούν οι κάμερες, τα φώτα, τα μικρόφωνα και τα καλώδια ήχου. Λίγο πριν το κυρίως πλάνο, γίνονται κανονικές πρόβες (όχι μηχανικές-μαρκαριστές) στο πλατό με τους ηθοποιούς, όπου η δράση παίζεται κανονικά και οριστικοποιούνται οι τελικές λεπτομέρειες στην ερμηνεία και στο στήσιμο. Βασικός ο ρόλος του σκριπτ εδώ να παρακολουθήσει συγκεντρωμένα τις πρόβες και να κρατήσει σημειώσεις και πολαρόιντ, για να εξασφαλιστεί η ακολουθία δράσης στα επαναληπτικά ή συμπληρωματικά πλάνα*.

Μετά και τις τελευταίες διορθώσεις και πρόβες, και αφού επιβεβαιωθεί η ετοιμότητα σε όλα και από όλους για το κυρίως πλάνο, ο βοηθός σκηνοθέτης ρωτά "Έτοιμοι;", ο σκηνοθέτης απαντά "Μοτέρ", ο ηχολήπτης ξεκινά πρώτος το µαγνητόφωνο κι απαντά "Ναι", ο δ. φωτογραφίας βάζει µπρος τη µηχανή και δίνει σήμα"Ναι/Τρέχει", το σκριπτ εκφωνεί τους αριθµούς του πλάνου (σκηνή-πλάνο-λήψη), χτυπά την κλακέτα, και ο σκηνοθέτης, μετά από 1-2 δευτερόλεπτα, δίνει το σύνθημα στους ηθοποιούς "Πάµε!". Κατά τη διάρκεια του πλάνου δεν µιλά παρά µόνο ο σκηνοθέτης ή ο δ. φωτογραφίας αν υπάρχει σοβαρό πρόβληµα. Όταν ολοκληρωθεί η δράση και οι διάλογοι του πλάνου ο σκηνοθέτης αφήνει περιθώριο πάλι 1-2 δευτερόλεπτα (για να υπάρχει "ουρά" που ενδέχεται να φανεί χρήσιμη αργότερα στον µοντέρ) και λέει "Στοπ".

Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν ήταν ικανοποιητική η λήψη, γίνονται επεξηγήσεις και διορθώσεις και προχωρούν σε νέα λήψη, και σε όσες επαναληπτικές λήψεις χρειαστούν. Στην πρώτη καλή λήψη ο σκηνοθέτης δίνει οδηγίες στο σκριπτ να κυκλώσει στο ραπόρτο εικόνας τον αριθμό της. Έπειτα, ορισμένα κομμάτια της σκηνής αναδιοργανώνονται και κινηματογραφούνται από διαφορετικές γωνίες λήψεως ή αποστάσεις. Αυτά ονομάζονται συμπληρωματικά πλάνα, για τα οποία το σκριπτ κρατάει επίσης σημειώσεις για να υπάρχει συνέπεια στα ρακόρ. Μόλις τελειώσει ένα πλάνο, ακολουθείται η ίδια διαδικασία για το επόμενο με βάση τον προγραμματισμό, και το επόμενο.

Αφού γυριστούν όλα τα πλάνα της ηµέρας και τελειώσει το ωράριο, ο βοηθός ζητά από όλους "Ησυχία" για να γραφτεί η "ατµόσφαιρα" του χώρου. Επί περίπου ενάµισι λεπτό γράφεται καθαρός ο διηγηματικός ήχος (diegetic sound) που ακούγεται σε έναν χώρο (αυτοκίνητα, βροχή, θάλασσα κ.λπ.) για να φορεθεί στο µοντάζ του ήχου αργότερα και να "ντύσει" όλη τη σκηνή.

Σε αυτή τη φάση, ο βοηθός δίνει "Τέλος γυρίσµατος/Ραπ" για ηθοποιούς, βοηθούς κ.λπ. και κρατά µόνο τους άµεσους καλλιτεχνικούς συνεργάτες προκειμένου να συζητήσουν για το γύρισµα της επόμενης μέρας. Ανά μία-δύο μέρες, μετά το τέλος του γυρίσµατος, οι βασικοί συντελεστές βλέπουν όσα γυρίστηκαν τις προηγούµενες µέρες, τα Ράσες (Rushes) για να διασφαλιστεί πως όσα έχουν γυριστεί είναι ικανοποιητικά, ειδικά αν προτίθενται να αλλάξουν το σετ και να προχωρήσουν σε άλλον χώρο γυρίσματος, για ευνόητους λόγους.

+ Την ερχόμενη εβδομάδα, η μεταπαραγωγή.

* Περισσότερα για τον ρόλο του σκριπτ αναλυτικά σε προηγούμενά μας άρθρα (18 και 25/6).