Η ιστορία ενός ατίθασου, χαρισματικού αγοριού το οποίο επαναστατεί ενάντια στη γεμάτη κακουχίες ζωή του και παλεύει να βρει τρόπο να επιβιώσει στις παραγκουπόλεις του Λιβάνου είναι το θέμα της ταινίας Capernaum / Καπερναούμ που προβάλλεται στο σινεμά Πάνθεον μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου.

Η ταινία, σε σκηνοθεσία Ναντίν Λαμπάκι [Nadine Labaki], διεκδικεί το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Σφαίρα στην ίδια κατηγορία και παρέλαβε το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών.

Πρόκειται για μια συγκλονιστική ταινία για τους ανθρώπους του περιθωρίου, αλλά και το ακατανίκητο ανθρώπινο πνεύμα.

Πρωταγωνιστές από τον δρόμο

Με πρωταγωνιστές μη επαγγελματίες ηθοποιούς, οι ζωές των οποίων καθρεφτίζουν την ζοφερή πραγματικότητα της ταινίας, το τρίτο φιλμ της Ναντίν Λαμπακί, μετά τις βραβευμένες «Caramel» και «Where Do We Go Now?», κοιτά στα μάτια έναν κόσμο αόρατο στους περισσότερους αλλά οδυνηρά αληθινό σε όσους ζουν σε αυτόν.


«Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρότερη από αυτό που βλέπετε στην ταινία. Η ταινία βασίζεται σε όσα μάθαμε κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας, που κράτησε τέσσερα χρόνια», ανέφερε σε συνέντευξή της στην Guardian η Ναντίν Λαμπάκι. «Γιατί κανείς ηθοποιός μας δεν είναι επαγγελματίας - όλοι ζούσαν τέτοιες καταστάσεις στην πραγματικότητα. Στην ταινία λένε την ιστορία τους.»

Η ιστορία της ταινίας περιστρέφεται γύρω από το αφηγηματικό εύρημα ενός παιδιού που μηνύει τους γονείς του και αυτό είναι το μόνο κομμάτι μυθοπλασίας στο «Καπερναούμ», ωστόσο «προήλθε από συζητήσεις μου με τα παιδιά αυτά. Δεν μιλάμε απλώς για δυστυχισμένα παιδιά. Μιλάμε για παιδιά πραγματικά στερημένα. Στο τέλος της κουβέντας μας, τα ρωτούσα αν είναι χαρούμενα που ζουν και τα περισσότερα μού απαντούσαν 'Δεν χαίρομαι που είμαι εδώ… θα προτιμούσα να μην υπήρχα. Δεν ξέρω γιατί είμαι εδώ, αν δεν πρόκειται ποτέ να ακούσω μια καλή κουβέντα, να μην έχω κάτι να φάω όταν πεινάω'. Οπότε το κομμάτι αυτό της ιστορίας είναι η μετάφραση του θυμού τους.»

Σινεμά όπως ακτιβισμός

«Η δημιουργία μιας ταινίας σε εξαντλεί. Τελειώνοντας το Kαπερναούμ, άλλαξα σωματικά. Μόνο όταν έχεις κάτι να πεις πρέπει να κάνεις μια ταινία και ο μόνος λόγος για τον οποίο εύχομαι να κερδίσω [το Όσκαρ] είναι για εκείνα τα 30 δευτερόλεπτα ομιλίας. Θέλω να δώσω ουσία σ' αυτά τα δευτερόλεπτα. Για μένα, η δημιουργία ταινιών και ο ακτιβισμός είναι το ίδιο και το αυτό. Πιστεύω πραγματικά ότι το σινεμά μπορεί να προκαλέσει την κοινωνική αλλαγή».

+ Η ταινία προβάλλεται στο σινεμά Πάνθεον στη Λευκωσία [λεωφ. Διαγόρου] στις 20:00, με ελληνικούς και αγγλικούς υποτίτλους μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου. Πληροφορίες τηλ. 22675787