Επιμέλεια: Χριστοθέα Ιακώβου
Ο Massimo Giordano, ένας από τους πλέον διακεκριμένους ερμηνευτές της παγκόσμιας κλασικής μουσικής σκηνής, φέρνει μαζί του την εκφραστική δύναμη και την έντονη σκηνική παρουσία που τον έχουν καθιερώσει σε κορυφαίες λυρικές σκηνές ανά τον κόσμο. Αναγνωρισμένος για τη δεξιοτεχνία, τη βαθιά καλλιτεχνική του ευαισθησία και την ερμηνευτική του τόλμη, υπόσχεται μια εμφάνιση που αναμένεται να συγκινήσει και να εμπνεύσει το κοινό.
Σε μια αποκλειστική συνέντευξη, ο ίδιος μας μιλάει για την προσωπική του διαδρομή, τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις και το όραμά του για το μέλλον της μουσικής, τονίζοντας τη σημασία της αυθεντικής επικοινωνίας με το κοινό μέσα από τη δύναμη του ήχου και του συναισθήματος.
Πείτε μας για την πρόσκληση να αναλάβετε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Φεστιβάλ Minthis. Ήταν μια πρόταση που προέκυψε μετά από τη συναυλία του 2024;
Κάπως έτσι. Ουσιαστικά, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε κάτι μεγαλύτερο με την κ. Ευαγγελία Ηλιάδου και τον κ. Δημήτρη Ασσιώτη μετά την επιτυχία των «Exclusive Nights at Minthis», δύο sold out μουσικές βραδιές οι οποίες πραγματοποιήθηκαν, πέρσι, με τους Raphaela Gromes, Niklas and Nils Liepe. Ήταν, πιστεύω, μία φυσική εξέλιξη των δύο πολύ επιτυχημένων βραδιών.
Θα έχει συνέχεια το φεστιβάλ; Θα πάρει τη μορφή ενός θεσμού;
Στόχος είναι να προωθήσουμε τον πολιτισμό και να δημιουργήσουμε κάτι πολύ ξεχωριστό μέσα από το φεστιβάλ και κατ' επέκταση το Minthis. Νομίζω η συνέχεια θα εξαρτηθεί από την ανταπόκριση του κοινού και τη φετινή πορεία του φεστιβάλ. Θα θέλαμε πολύ να υπάρξει δεύτερη, τρίτη, πέμπτη και.. δέκατη χρονιά, αλλά ξέρετε πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να εξετάσουμε το θέμα με βάση την πρώτη έκδοση.
Ποιο είναι το όραμα που θέλετε να υπηρετεί αυτό το φεστιβάλ; Αφορά μόνο την κλασική μουσική ή επεκτείνεται πέρα από αυτή;
Φυσικά, στόχος είναι η ανάδειξη της κλασικής μουσικής αλλά με μια ματιά προς τη σύγχρονη μουσική. Για παράδειγμα, η περίπτωση της Rachel Portman, που είναι μία σύγχρονη συνθέτρια και βραβευμένη με Όσκαρ. Η μουσική του κινηματογράφου είναι, κατά κάποιον τρόπο, ό,τι ήταν η συμφωνική μουσική πριν από δύο ή τρεις αιώνες. Είναι ενδιαφέρουσα η προσέγγιση που έχουν οι σύγχρονοι συνθέτες προς τη μουσική. Και νομίζω ότι είναι βασικό στοιχείο για εμάς να ικανοποιούμε το κοινό και να το κάνουμε χαρούμενο μέσα από αυτή την προσπάθεια. Επομένως, δεν πρόκειται μόνο για κλασική μουσική, αλλά και για αυτό που ονομάζουμε «crossover», ποπ μουσική και άλλα είδη. Είναι σημαντικό να προωθούμε αυτή την ποικιλομορφία στον πολιτισμό, σε μια κοινωνία που είναι πολυπολιτισμική.
Με βάση αυτό τον άξονα έχετε καλέσει καλλιτέχνες και ως εκ τούτου χτίσατε το πρόγραμμα του φεστιβάλ;
Αρχίζοντας από το κουαρτέτο εγχόρδων [String Quartet] από τη LaScala πιστεύω ήταν μια φυσική εξέλιξη μετά τις περσινές συναυλίες. Γιατί θεωρώ ότι η απόφαση να φέρουμε ίσως κάποιους από τους καλύτερους μουσικούς, από τη LaScala, είναι βασικό και αναγκαίο για να διατηρήσουμε την ποιότητα που προτείναμε πέρσι. Για τη δεύτερη συναυλία, που έλαβε χώρα, στις 10 Ιουλίου 2025, ήθελα να φέρω μαζί ξανά αυτό το ντούο, τον Niklas και τη Raphaela, μετά την επιτυχία που είχαν πέρσι. Γιατί, ξέρετε, πιστεύω ότι ο κόσμος πραγματικά το απόλαυσε. Και επίσης σε αυτή τη δεύτερη συναυλία, θα υπάρξουν και κάποιες εκπλήξεις με μουσική που θα είναι πολύ, πολύ γνωστή. Όσον αφορά τη Rachel Mary Berkeley Portman, όπως σας είπα, είναι κάτι που εντάσσεται στο όραμά μου, στο τελικό όραμα αυτού που θα ήθελα να δημιουργήσω στο μέλλον. Άλλωστε τι καλύτερο από μια βραβευμένη με Όσκαρ συνθέτρια όπως η Rachel Portman; Την τέταρτη βραδιά, θα εμφανιστώ εγώ και είναι χαρά μου να εμφανιστώ ξανά εδώ στην Κύπρο γιατί, για μένα, είναι σαν δεύτερη πατρίδα. Μου αρέσει πάρα πολύ.
Αγαπώ πολύ την Κύπρο, τον κυπριακό λαό, τον πολιτισμό, αγαπώ τα πάντα. Κάθε φορά που έρχομαι εδώ, αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Όσον αφορά την εμφάνισή μου θα είναι, πώς να το πω, λίγο απ' όλα. Δηλαδή, ναπολιτάνικα τραγούδια, κλασικά «χιτ» από ιταλικές μελωδίες που είναι εξαιρετικά γνωστές, κάποιες καλές άριες, πολύ γνωστές. Και ναι, θα είναι κάτι διαφορετικό και θα είναι μια γιορτή της μουσικής, αυτό που εγώ αποκαλώ γιορτή της μουσικής. Μια γιορτή της μουσικής, μια γιορτή της τέχνης. Και θα ήθελα ο κόσμος να απολαύσει αυτές τις εμφανίσεις, όλες τους.
Σήμερα, 13 Ιουλίου, θα εμφανιστεί ο Pablo Sainz Villegas, που κατά τη γνώμη μου, είναι ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο. Κάτι πραγματικά πολύ σημαντικό, διότι ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι αυτονόητο πως θα δεχόταν να έρθει στο νησί. Είναι μια τεράστια ευκαιρία για τον κόσμο να συμμετάσχει σε αυτό το γεγονός. Ο Pablo έχει παίξει με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, μετά από, δεν ξέρω πόσα χρόνια, που δεν είχε εμφανιστεί ξανά κιθαρίστας μαζί τους. Οπότε, είναι πραγματικά κάτι ξεχωριστό. Πέντε βραδιές στο σύνολό τους, καθεμία με τη δική της ζωή, τη δική της ιδιαιτερότητα, τον δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Πιστεύω ότι ο κόσμος θα χαρεί πολύ να παρακολουθήσει αυτές τις συναυλίες και ανυπομονώ να καλωσορίσω όσους θα είναι εκεί γι' αυτές τις βραδιές.
Πιστεύετε ότι η μουσική συμπεριφέρεται διαφορετικά στους ανοιχτούς χώρους;
Πολύ καλή ερώτηση. Υπάρχουν πολλά φεστιβάλ που πραγματοποιούνται σε ανοιχτούς χώρους - όπως η Arena di Verona, το Cecilio di Torre del Lago, το Santa Fe στο Νέο Μεξικό στις Ηνωμένες Πολιτείες ή ακόμα και το Glyndebourne στην Αγγλία. Αν και έχουν πολύ καλά θέατρα, συχνά επιλέγουν να κάνουν και παραστάσεις σε ανοιχτούς χώρους. Είναι μια διαφορετική εμπειρία, ας πούμε. Απολαμβάνεις τη ζωντανή μουσική σε πολύ υψηλό επίπεδο, και ταυτόχρονα υπάρχει αυτό το φυσικό «κάδρο» της νύχτας που είναι απίστευτα όμορφο - ολοκληρώνει την ατμόσφαιρα της συναυλίας. Και τότε συμβαίνει κάτι μαγικό. Όταν κάτι, πέρα από το να είναι αποκλειστικό, προσφέρει συγκίνηση και δημιουργεί όμορφες αναμνήσεις για τον κόσμο. Αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερο, που συμβαίνει τη στιγμή που συμβαίνει, και που μπορείς να το μοιραστείς με άλλους, μόνο εκείνη τη στιγμή.
