«Το πρώτο πράγμα που έκανε ο θεός είναι το μακρινό ταξίδι» - Γιώργος Σεφέρης

Όταν ένας σκηνοθέτης καταπιάνεται μ’ ένα μεγαλόπνοο και περίπλοκο έργο, όπως είναι ο Λορεντζάτσιο του Αλφρέντ ντε Μυσσέ, επιχειρώντας τη σκηνική του παρουσίαση, βρίσκεται αντιμέτωπος με άπειρα προβλήματα στα οποία καλείται να δώσει λύσεις.

Ο ιστορικός χώρος είναι, βέβαια, εκείνος της Φλωρεντίας του 1537. Ουσιαστικά, όμως, είναι ο χώρος της ψυχής των δραματικών προσώπων και ο χρόνος είναι ο άχρονος χρόνος, γιατί η δράση στον Λορεντζάτσιο θα μπορούσε να 'ναι οπουδήποτε και οποτεδήποτε.

Κινηματογραφική δομή, μέσα σ’ ένα ποιητικό τοπίο, όπου ο λόγος, η σιωπή, η εικόνα, το φως και το σκοτάδι συνοδοιπορούν για ένα συμπαγές καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Νά ποια είναι τα κύρια στοιχεία που θέλησα να χρησιμοποιήσω στην παράσταση.

Μια σύγχρονη προσέγγιση που, συνθηματικά, συνηθίζουμε να αποκαλούμε Theatre Total, όπου η σκηνοθετική «ανάγνωση» –και όχι η άποψη– με αρωγούς τον ηθοποιό, το ρούχο, το σκηνικό, τον φωτισμό και τη μουσική, ενορχηστρώνονται για την αναζήτηση ενός πνευματικού και αισθητικού αποτελέσματος.

Κι ακόμα, μια παράσταση του Λορεντζάτσιο, του Άμλετ της γαλλικής δραματουργίας, που φιλοδοξεί να αποκαλύψει μια άλλη διάσταση αυτού του αριστουργήματος, αναζητώντας αναλογίες με το σήμερα, επαναπροσδιορίζοντας συγχρόνως και τη θέση του Αλφρέντ ντε Μυσσέ και του έργου του στο παγκόσμιο θέατρο.

Μια «ανάγνωση» που απευθύνεται στον σύγχρονο θεατή –τον ενεργό και συνεργό της θεατρικής πράξης και όχι ενός απλού παρακολουθητή σκηνικών δράσεων και γεγονότων– με στόχο να τον ψυχαγωγήσει, αλλά και να τον προβληματίσει.

Οι παραστάσεις με νέες προσεγγίσεις των κλασικών κειμένων αποτελούν, πια, μια από τις θεατρικές προτεραιότητες της εποχής μας, αφού τα μεγάλα κλασικά κείμενα του θεάτρου θέτουν ερωτήματα που επιδέχονται πολλαπλές απαντήσεις.

 Ο Κουν συνήθιζε να λέει: Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας. Θα προτιμούσα να τον άκουγα να λέει: Κάνουμε θέατρο για τις ψυχές των άλλων, αν και πάλι στον ίδιο παρονομαστή θα φτάναμε, αφού στο Θέατρο οι Άλλοι είμαστε Εμείς.

* Σκηνοθετικό σημείωμα του Γιάννη Ιορδανίδη για την παραγωγή του Θεάτρου Διόνυσος με το έργο «Λορεντζάτσιο» στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κύπρια.



 Η δράση εξελίσσεται στη Φλωρεντία και τη Βενετία του 1537, όταν ο Φλωρεντινός πρίγκιπας Λορέντζο των Μεδίκων, ένας νέος με μεγάλη μόρφωση και θαυμασμό για τους ήρωες της ελληνικής και της λατινικής αρχαιότητας, ονειρεύεται την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη Φλωρεντία που έχει καταλυθεί από τον ξάδελφό του, Αλέξανδρο των Μεδίκων. Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αφού ο Αλέξανδρος έγινε Δούκας της Φλωρεντίας με τη στήριξη του Γερμανού Αυτοκράτορα και του Πάπα.

 Θα δοθούν παραστάσεις ως εξής: 18, 19 Σεπτεμβρίου στις 20:30 στο Αμφιθέατρο Αρχ. Μακαρίου Γ’ (Σχολή Τυφλών) στη Λευκωσία, στις 22 Σεπτεμβρίου στις 20:30 στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου και στις 24 Σεπτεμβρίου στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Δερύνειας στις 20:30. Διάρκεια: 90 λεπτά. Η παράσταση απευθύνεται σε άτομα άνω των 15 ετών.