«Θαμμένος» και αναξιοποίητος παραμένει ο αρχαιολογικός πλούτος της Λάρνακας, αφού παρά τα κατά καιρούς διαβήματα του δήμου, της τοπικής εταιρείας τουρισμού και των υπολοίπων αρμόδιων φορέων, τα αιτήματα για ανάδειξη των σημαντικών αρχαιολογικών χώρων στην πόλη του Ζήνωνα εξακολουθούν να μην τυγχάνουν θετικής ανταπόκρισης από το Τμήμα Αρχαιοτήτων και το Υφυπουργείο Πολιτισμού. Πριν από περίπου έναν χρόνο, τον Οκτώβριο του 2023, είχε πραγματοποιηθεί η τελευταία συνάντηση αντιπροσωπείας της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής (ΕΤΑΠ) Λάρνακας με την υφυπουργό Πολιτισμού δρα Βασιλική Κασσιανίδου, κατά την οποία τέθηκαν επί τάπητος ζητήματα που άπτονται της διαχείρισης του αρχαιολογικού πλούτου της πόλης, χωρίς ωστόσο από τότε να σημειωθεί έστω μικρή πρόοδος στα διαχρονικά αιτήματα της πόλης. Τον περασμένο Απρίλιο, η ΕΤΑΠ συναντήθηκε και με τον γενικό διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων, επαναφέροντας τα ζητήματα προστασίας, ανάδειξης και διαχείρισης των αρχαιολογικών χώρων, χωρίς όμως και πάλι να σημειωθεί πρόοδος στα θέματα που συζητήθηκαν. Για τη Λάρνακα, η δημιουργία ενός «αρχαιολογικού πάρκου» θεωρείται πρωταρχικής σημασίας έργο, το οποίο θα περιλαμβάνει την ενοποίηση του αρχαιολογικού μουσείου της πόλης με το αρχαίο λιμάνι του Κιτίου και την ανάδειξη του μοναδικού ψηφιδωτού με τους Άθλους του Ηρακλή, που ανακαλύφθηκε στο υπέδαφος της οδού Αγίου Νεοφύτου (ενορία Χρυσοπολίτισσας). Επί της ουσίας, το έργο αυτό βρίσκεται στον «πάγο». Εδώ και σχεδόν μία δεκαετία δεν έχει γίνει κατορθωτό ν’ αναδειχθεί και ν' αξιοποιηθεί το σημείο όπου ανακαλύφθηκε το ψηφιδωτό, το οποίο αποτελεί σημαντικότατο μνημείο της ρωμαϊκής περιόδου. Το θέμα ανάδειξης κι ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων εξακολουθεί να σκοντάφτει στις διαδικασίες απαλλοτρίωσης, χωρίς μέχρι στιγμής να γίνει εφικτή η προώθηση εναλλακτικών τρόπων επιτάχυνσης του έργου, όπως επανειλημμένα έχουν ζητήσει οι φορείς της Λάρνακας.
Κάκιστη εικόνα
Ειδικά η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο χώρος όπου φιλοξενούνταν παλιά τα γήπεδα του τοπικού ομίλου αντισφαίρισης, επί της οδού Κιλκίς, δίπλα από το αρχαίο λιμάνι του Κιτίου, είναι απαράδεκτη. Η περιοχή γέμισε με αγριόχορτα και ακαθαρσίες, χωρίς να γίνει τουλάχιστον ο κατάλληλος ευπρεπισμός του χώρου, που βρίσκεται σ’ ένα νευραλγικό σημείο της Λάρνακας. Απογοήτευση προκαλεί, επίσης, η μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στην ένταξη της εκκλησίας της Παναγίας Αγγελόκτιστης (στο Κίτι) και του συμπλέγματος αλυκής και τεμένους Χαλάν Σουλτάν Τεκκέ στον Παγκόσμιο Κατάλογο Μνημείων της UNESCO, αίτημα που εκκρεμεί από την περίοδο 2015-16. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει ακόμα θετική προσέγγιση στην εισήγηση που έχει υποβληθεί, προ πολλού, στο Τμ. Αρχαιοτήτων, για ενθάρρυνση των ιδιοκτητών αρχαίων μνημείων (πίνακας Β΄) για αποκατάστασή τους μέσω της αναβάθμισης κινήτρων, όπως ισχύει στις περιπτώσεις των διατηρητέων οικοδομών, λαμβάνοντας υπόψη το ενδιαφέρον που υπάρχει στη Λάρνακα. Τέλος, καμία πρόοδος δεν σημειώθηκε ούτε στο θέμα αποκατάστασης και βελτίωσης του ταφικού παρεκκλησιού του Αγίου Θεράποντος.
