Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Άτε τζαι τον Σεπτέμβρη ή τον Οκτώβρη ξεκινούν οι συνομιλίες. Άτε τζαι αναγκάσουν μας να συμφωνήσουμε, τζαι να σχηματίσουμε κάποιου είδους κοινές πολιτικές δομές που να μας αντιπροσωπεύκουν διεθνώς.
Άτε τζαι αποκτήσει η Λευκωσία όπως οι Βρυξέλλες τέσσερις - πέντε βουλές, μια για τους Ελληνοκύπριους, μια για τους Τουρκοκύπριους, μια (ομοσπονδιακή) Βουλή των Αντιπροσώπων, μια (ομοσπονδιακή) Γερουσία τζαι άτε μια συνέλευση για μια δικοινοτική αυτόνομη περιφέρεια Λευκωσίας, έτσι για πουτανιά.

Το ερώτημα που δεν συζητούμε καθόλου είναι αν, πέραν του ότι εννά διπλασιαστούν οι βουλευτές τζαι οι ευκαιρίες για τα κομματικά στελέχη των δύο κοινοτήτων να ασκήσουν εξουσία τζαι να φαν (ομοπονδιακά) ευρώ που το (ομοσπονδιακό) κράτος, έχουμε προετοιμαστεί καθόλου για να ενεργήσουμε ως μια ενιαία κοινωνία. Τζαι δεν μιλώ για την "επαναπροσέγγιση", εν μιλώ για συναυλίες τζαι δικοινοτικές εκδηλώσεις. Τζείνα έχουν ακόμα έναν ρόλο να παίξουν, αλλά αφορούν το παρελθόν και όχι το μέλλον.

Αφορμή για τα παραπάνω η ανακάλυψη πως ένας που τους "υπό έμφαση στόχους" του υπουργείου Παιδείας (τζαι ενίοτε πολιτισμού) για την επόμενη σχολική χρονιά εν το "Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ, Διεκδικώ", απόφαση που σύμφωνα με την ιστοσελίδα Παιδεία News "ελήφθη με αφορμή τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή".

Ίντα μπου εν τούτα που πρέπει να γνωρίζει, να μεν ξεχνά τζαι να διεκδικά ο μαθητής; Έννεν κακό να διατηρείται η σύνδεση των μαθητών με την κατεχόμενη [που ξένο στρατό, όι που το κόμμα του κ. Κενεβέζου] Κύπρο.

Όμως 40 χρόνια μετά, με την "τακτική" της διαφώτισης τζαι των μνημοσύνων να έσιει ξεπεραστεί που τα δεδομένα τζαι την ιστορία τζαι το Δεν Ξεχνώ να έσιει μετατραπεί που μια λογική φιλοσοφία σε δόγμα εμποτισμένο με μεμψίμοιρο εθνικισμό, εν θωρεί ο υπουργός πόσο αστεία φαίνεται η κίνησή του; Τζαι αν καθησυχάζει έτσι τους πολιτικούς συναγωνιστές του αείμνηστου τατά τζαι τον Σύνδεσμο Γονέων Κερύνειας, εν μπορεί ο κ. Κενεβέζος να δει πως ο ρόλος του ως υπουργού Παιδείας (και Πολιτισμού) είναι να δώσει προοπτική τζαι όραμα τζαι όι απλώς να ικανοποιεί παλιά αντανακλαστικά;