@valia_kaimaki

«Θα τη βγάλω από φίλη στο club», άκουσα να λέει μαθήτρια του δημοτικού. Είχε τσακωθεί με τη φίλη της, με την οποία είναι «φίλες» και στην αγαπημένη τους πλατφόρμα παιχνιδιών και αφού πρώτα σκέφτηκε διαδοχικά: να της τραβήξει τα μαλλιά, να την πάρει τηλέφωνο και να τη βρίσει, να μην της ξαναμιλήσει ποτέ στο σχολείο, κατέληξε ότι το καλύτερο είναι να την μπλοκάρει από φίλη στην πλατφόρμα.

Και αυτά από κάποια που δεν είχε ποτέ λογαριασμό στο Facebook ή στο Twitter και δεν ξέρει τι είναι να «μπλοκάρεις» κάποιον από εμπειρία ή από ανάγνωση! Απλώς βγαίνει φυσικό... γιατί είναι η γενιά των αυτόχθονων του πλανήτη τεχνολογία.

Σαράντα χρόνια αργότερα (ηλικιακά), φίλος μου παραπονιέται για κοπέλα που τον «μπλόκαρε» στο Facebook, όχι γιατί έκανε κάτι στην ίδια αλλά στη φίλη της. «Δεν είναι δίκαιο», μου έλεγε, φανερά στεναχωρημένος. Στεναχωρήθηκε άραγε για τη φίλη που έχασε; Για το γεγονός ότι ο περίγυρος της «πρώην» του καταλογίζει ευθύνες; Όποιος κι αν είναι ο λόγος, τα πράγματα δεν είναι τόσο για γέλια όσο θα περίμενε κανείς, γιατί από πίσω κρύβονται βαθιές ψυχολογικές αστάθειες.

«Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να ‘μπλοκάρεις’ τον/την πρώην;» διαβάζω στην Daily Mail. Απάντηση: «Όχι μόνο χάνεις ώρες από τον πολύτιμο χρόνο σου, αλλά σύμφωνα με έρευνες, το Facebook είναι κακό και για την ψυχολογική σου υγεία».

Η έρευνα στην οποία αναφέρεται, έγινε στο Πανεπιστήμιο Brunel κι έδειξε ότι οι μισοί από τους χρήστες του Facebook [δηλαδή πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι] κινδυνεύουν από ψυχολογικά προβλήματα, όταν «κατασκοπεύουν» πρώην αγαπημένους. «Μαχαίρι στην καρδιά», μπορεί να είναι μια φωτογραφία με άλλη/άλλον. Την πριν των κοινωνικών δικτύων εποχή, προσπαθούσαμε, ανοιχτά ή διακριτικά να «ψαρέψουμε» φίλους για να πάρουμε πληροφορίες. Σήμερα τις έχουμε στο πιάτο, αλλά δεν είναι καλό για μας!

«Στην πραγματική ζωή, οι φιλίες [και τα επιπλέον] χάνονται από ‘φυσικό θάνατο’», διαβάζω στους New York Times. «Απομακρύνεται ο ένας από τον άλλο μέχρι που στο τέλος ίσα που θυμάσαι ότι ήσουν φίλος με τον άλλο. Στο Facebook τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το άτομο που πια δεν είναι μέρος της ζωής σου πιάνει χώρο στη σελίδα σου».

Όταν, όμως, κάποιος σε «μπλοκάρει» [defriend είναι ο επίσημος όρος] μετά από καυγά, συναισθηματικά λειτουργεί το ίδιο σαν να σε έχει παρατήσει, για τον απλό λόγο ότι είναι μονόπλευρη ενέργεια. Ταυτόχρονα, η απουσία της γλώσσας του σώματος που σε προετοιμάζει γι’ αυτό που έρχεται αλλά και η αμεσότητα –κλικ και τελειώσαμε- της ενέργειας δημιουργούν προβλήματα που δεν υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο. Υπάρχουν πια πάρα πολλές μελέτες που το αποδεικνύουν. Αν θέλετε να διαβάσετε κάτι περισσότερο, θα σας πρότεινα μία, της Τάρα Μάρσαλ με τίτλο «Facebook Surveillance of Former Romantic Partners: Associations with PostBreakup Recovery and Personal Growth», στη διεύθυνση: http://bit.ly/18YIPp8.

Κι όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, το γεγονός ότι κάποιος «δεν μας έχει πια φίλο», μας επηρεάζει τόσο ώστε να γυρίζουμε στα δράματα που ζούσαμε στο Δημοτικό, όταν η φράση αυτή ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσαμε ν’ ακούσουμε, ακόμα και από αυτούς που δεν μας ενδιέφεραν.

Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν με τίποτα. Απλώς η τεχνολογία μπορεί να τα μεγεθύνει ή να τα απαλύνει.