Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Μια και ο πολιτισμός θεωρείται που θεωρείται από τις κυβερνήσεις και «κυβερνήσεις» από όλες τις πλευρές της πράσινης γραμμής θέμα χαμηλής πολιτικής, νά η ευκαιρία να το εκμεταλλευτείτε στο πλαίσιο της αναζήτησης τομέων συνεργασίας για την ανάπτυξη της ενιαίας Λευκωσίας σε μικρά-
μικρά πράγματα.

Κάποιες ιδέες από το ταπεινό και κάποτε αφελές μου μυαλό:

* Μια κοινή δημοτική πολύγλωσση κυπριακή βιβλιοθήκη στη νεκρή ζώνη, ιδανικά στο πέρασμα της Λήδρας. Κι ακόμα πιο ιδανικά, μια που διώξατε που διώξατε το Occupy χωρίς να το αντικαταστήσετε με κάτι, στο κτήριο απέναντι από το ξενοδοχείο Olympic.

* Αξιοποίηση του χώρου εκθέσεων εντός της νεκρής ζώνης όπου είχε γίνει η έκθεση για το παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας. Ίσως με περιοδικές κοινές εκθέσεις ήδη ενεργών μουσείων ή με τη συμμετοχή καλλιτεχνών και από τις δύο πλευρές - εννοείται χωρίς απαραίτητη θεματική την «ειρήνη» και άλλα κλισέ των 90s.

* Οι δημοτικές πινακίδες οδών, πλατειών και τοποθεσιών μπορούν να έχουν κοινό σχεδιασμό - και να είναι, φυσικά, τρίγλωσσες.

* Μην περιμένετε να φύγουν οι βαρέλες - μπορείτε να αρχίσετε από τώρα να σχεδιάζετε, αν όχι και να εφαρμόσετε, τη δημιουργία μιας διαδρομής κατά μήκος τής [στο μέλλον] παλιάς πράσινης γραμμής [http://bit.ly/γραμμή], με διακριτικά και στις δύο πλευρές που να υπενθυμίζουν πού βρισκόταν. Δείτε το σαν υπενθύμιση του μέλλοντος στο τώρα.

* Διοργάνωση ενός πολιτιστικού φεστιβάλ για τη Λευκωσία ή ταυτόχρονη διοργάνωση θεσμών που ήδη γίνονται στις δύο πλευρές με κοινή προώθηση και ενιαία φιλοσοφία.

* ... ή ακόμα και μια συναυλία στην τάφρο απέναντι από το Λήδρα Πάλας. Ή ακόμα και στην οδό Λήδρας, με τους μουσικούς στη μέση και τον κόσμο στην κάθε πλευρά. Το έκαναν στην κατάληψη χωρίς άδειες, με μία αστυνομία, μία «αστυνομία», δύο στρατούς και κάμποσους παπάδες εναντίον τους και χωρίς πόρους, φανταστείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς.