Γράφει η Νάσα Παταπίου
Τα τελευταία χρόνια η ευρύτερη περιοχή της Αγίας Νάπας έχει καταστεί ένα εξαιρετικά δημοφιλές θερινό θέρετρο, ωστόσο και στο παρελθόν, κατά τον 16ο αιώνα, ως έδρα ακτοφρουράς δέχτηκε υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους της Βενετίας στο έδαφός της
Η Αγία Νάπα, όπως μαρτυρείται στις πηγές και κυρίως αυτές που έχουμε μελετήσει, εκδομένες και ανέκδοτες κατά την εποχή της βενετικής κυριαρχίας στην Κύπρο, αποτελούσε πάντοτε οικισμό. Πολύ πιθανόν ο οικισμός να είχε δημιουργηθεί μαζί με το μοναστήρι της Αγίας Νάπας αφού σε τρεις βενετικές πηγές με καταγραφή των χωριών της Κύπρου, το εν λόγω χωριό αναφέρεται ως Μονή της Αγίας Νάπας (Monasterio di S. Napa). Κατά την τελευταία βενετική απογραφή που είχε διενεργηθεί το 1565, το χωριό αναφέρεται απλώς ως Αγία Νάπα και είχε εξήντα κατοίκους φραγκομάτους, δηλαδή ελεύθερους καλλιεργητές. Η μονή χρονολογείται κατά τον 16ο αιώνα, δηλαδή κατά τη Βενετοκρατία, αν και δεν έχουμε καμία γραπτή μαρτυρία η οποία να το επιβεβαιώνει. Όπως διατείνεται ο Αλέξανδρος Drammond, πρόξενος της Αγγλίας στο Χαλέπιο, στις αρχές του 18ου αιώνα είχε δει στη μονή κτητορική επιγραφή, στην οποία αναγραφόταν ότι η μονή είχε οικοδομηθεί το 1530. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι ο οικισμός της Αγίας Νάπας, καθώς και ως τόπος λατρείας της Αγίας Νάπας (Παναγίας) πρέπει οπωσδήποτε να προϋπήρξε της Βενετοκρατίας αφού ο Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρεται στην Αγία Νάπα δύο φορές στο χρονικό του, μνημονεύοντας γεγονότα του 14ου αιώνα.
Η Αγία Νάπα ως κέντρο ακτοφρουράς