Της Κατερίνας Πουλοπούλου*

Λαμπεντούζα. Ένα παραδεισένιο νησί, εκεί που η Βόρειος Αφρική συναντά την Ιταλία.
Είναι ψαράς πάππου προς πάππου, πλέον δεν υπάρχει δουλειά και για να επιζήσει, μαζεύει πρόσφυγες και μετανάστες με τη βάρκα του, κυρίως νεκρούς. Μια ανατριχιαστική αφήγηση του Αργύρη Ξάφη προς το κοινό, λες και μιλά σε φίλους σε κάποιο σαλόνι. Δεν απαγγέλλει τα λόγια του, αλλά σου απευθύνεται κατά πρόσωπο, αγανακτισμένος από τα πτώματα που μαζεύει καθημερινά, τη μυρωδιά που δεν φεύγει από τη μύτη του και τη γλιστερή υφή στα χέρια του, από τα κορμιά που μαζεύει. Πετάγεται κάθε βράδυ στον ύπνο του και βλέπει χιλιάδες μάτια να τον κοιτούν.

Καθηλωτική η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου. Υποβλητική και τόσο ζωντανή όταν ακούς ανά τακτά διαστήματα το "μπουμ", "μπουμ" (από τα κεφάλια που χτυπούν τη νύχτα στο ξύλινο σκαρί). Ωστόσο, μες στη ζοφερή αυτή κατάσταση, οι ίδιοι οι πρόσφυγες δίνουν αισιοδοξία. "Χτίζουν" ξανά τη ζωή τους, ερωτεύονται, παντρεύονται. Ο Αργύρης Ξάφης μοιράζεται τη σκηνή του θεάτρου με την ταλαντούχα Χαρά Μάτα Γιαννάτου (την είχαμε δει στον "Νοτιά" του Μπουλμέτη).

Άλλα δεινά, σε κάποια άλλη γωνιά του κόσμου. Ρατσισμός, αμφισβήτηση, μοναξιά, φτώχεια, ανεργία.
Για όλους υπάρχει κάπου η ζεστασιά και θα τη βρουν εκεί που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν. Η απευθείας "συνομιλία" των ηθοποιών με το κοινό είναι το επίτευγμα του σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου που σε ανατριχιάζει και για λίγο σε φέρνει αντιμέτωπο και με τις δικές σου ευθύνες στην κοινωνία. Λαμπεντούζα του Άντερς Λουστγκάρτεν σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

+ Το έργο ταξιδεύει στην Κύπρο και ανεβαίνει στο Θέατρο Ριάλτο στις 23 Ιανουαρίου και στο Θέατρο ΘΟΚ στις 24 Ιανουαρίου, στις 20:30. Εισιτήρια και πληροφορίες τηλ. 77777745 και 77772717 αντίστοιχα.