Ο τοίχος της πιο πάνω φωτογραφίας, που θέτει σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες το ερώτημα “Τι είναι εξουσία” και λαμβάνει απαντήσεις τόσο με λέξεις όσο και με σύμβολα -από εθνικά μέχρι ερωτικά και οπαδικά- αποτελεί μέρος της εγκατάστασης με τίτλο “Ένας Αρμένιος, ένας Τούρκος κι ένας Έλληνας: Συν-κίνηση και εξουσία” που παρουσιάζεται αυτό το διάστημα στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών της Λευκωσίας ως μέρος της έκθεσης Terra Mediterranea in Action.
Όπως είχαμε γράψει σε προηγούμενη έκδοση, η εγκατάσταση των Δέσπως Πασιά και Αντώνη Χατζηκυριάκου αναφέρεται σε τρεις περιπτώσεις “ισχυρών” Κυπρίων: στον Αρμένιο Σαρκίς, στον μουσουλμάνο Χατζημπακκή και στον χριστιανό ορθόδοξο Χατζηγεωργάκη Κορνέσιο και στο πλαίσιό της εξετάζεται “η κυπριακή έκφανση της σχέσης οικονομίας και εξουσίας κατά την Οθωμανική Περίοδο [1571-1878]”, όπως αναφέρουν σε σχετικό σημείωμα οι Πασιά – Χατζηκυριάκος, εκπαιδευτικός-μουσειολόγος και ιστορικός-οθωμανολόγος αντίστοιχα.
Την περασμένη βδομάδα, οι δυο τους προσκάλεσαν μια ομάδα ανθρώπων για να μοιραστούν προβληματισμούς, σκέψεις και απόψεις γύρω από την εγκατάσταση αλλά και γύρω από θέματα παρουσίασης εκθέσεων και μουσειακών χώρων. Η συνάντηση/συζήτηση έφερε τον επίσημο και εξαιρετικά ενδιαφέροντα τίτλο Thinking of the future of curating the past [σε ελεύθερη μετάφραση, Σκέψεις για το μέλλον της επιμέλειας του παρελθόντος]. Πώς μιλάμε για το παρελθόν στα μουσεία μας; Πώς μιλάμε για το παρελθόν έξω από αυτά; Επιτελούν τον ρόλο τους τα μουσεία; Χρειάζεται να μιλάμε για το παρελθόν μας στα μουσεία; Χρειάζονται τα μουσεία; Για ποιο παρελθόν μιλάμε σε μια χώρα που φιλοξενεί ανθρώπους προερχόμενους από διαφορετικές ιστορικές αφηγήσεις; Και οι επίσημες αφηγήσεις; Ποια αφήγηση είναι σωστή; Υπάρχει σωστή ή μία αφήγηση;
Από τους παρευρισκόμενους, κάποιοι έθεταν περισσότερα ερωτήματα παρά έδιναν απαντήσεις, άλλοι ήθελαν να καταλύσουν οτιδήποτε παλιό και να δημιουργήσουν κάτι ολότελα καινούργιο. Συμπεράσματα μάλλον δεν υπήρξαν, είναι όμως από εκείνες τις περιπτώσεις που λες ‘είναι καλό να τα συζητάμε’.
Στο μεταξύ εμένα μου κόλλησε η απάντηση στο ερώτημα του δεύτερου τοίχου της εγκατάστασης: “Πώς βιώνετε την εξουσία στην καθημερινότητά σας;”. Και έλεγε κάπου με πορτοκαλί μαρκαδόρο: “Με απολαυστική συνήθεια”.
* Δεν χρειάζεται να “βγάλετε” τα μάτια σας για να διαβάσετε τις τοποθετήσεις στον τοίχο. Η έκθεση είναι ανοιχτή από Τρίτη μέχρι Σάββατο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ μέχρι τις 29 Ιουλίου [και ξανά από Σεπτέμβρη].
