Πόσους υποψήφιους για τη ρωσική προεδρία γνωρίζουμε; Οι περισσότεροι από εμάς, φαντάζομαι, ελάχιστους από τους οκτώ. Δεν έχει καμία σημασία, στις 18 Μαρτίου περιμένουμε τον Βλαντίμιρ Πούτιν να επανεκλεγεί. Το λένε και οι δημοσκοπήσεις που του δίνουν ποσοστά κοντά στο 70%, κάτι που δείχνει ότι μάλλον δεν θα χρειαστεί ο δεύτερος γύρος που έχει προβλεφθεί για τις 8 Απριλίου.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι επτά υποψήφιοι και μάλιστα με παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το πρακτορείο Didital - Interium, το οποίο εξειδικεύεται εδώ και δέκα χρόνια στις δημόσιες σχέσεις και στην ψηφιακή επικοινωνία, οι αντίπαλοι του Πούτιν συζητιούνται αρκετά συχνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρότι οι ίδιοι ως υποψήφιοι φαίνεται πως δεν τα αξιοποιούν τόσο ενεργά.
Ρωσικές εκλογές: Ξένα μέσα ενημέρωσης σημειώνουν ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη εκστρατεία, αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εκστρατεία
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα, πιο πολύ από όλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φιγουράρει ο υποψήφιος του Κομουνιστικού Κόμματος Ρωσίας Πάβελ Γκρουντίνιν [2ος στις δημοσκοπήσεις], στον οποίο αναφέρεται το 43% των μηνυμάτων και αναρτήσεων. Ακολουθεί η γνωστή τηλεπαρουσιάστρια Ξένια Σομπτσάκ [5η στις δημοσκοπήσεις] με 32%, ενώ ο ηγέτης του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Βλαντίμιρ Ζιρινόφσκι βρίσκεται τρίτος [όπως και στις δημοσκοπήσεις] με 15%. Για τη Σομτπσάκ, όπως και για τον ιδρυτή του κόμματος "Γιάμπλακο" Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι [4ο στις δημοσκοπήσεις], είναι πιο συχνές οι αναφορές στο facebook και στο δημοφιλές ρωσικό αντίστοιχο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Vkontakte. Στο Telegram, ένα άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το ποσοστό των συζητήσεων για τους υποψηφίους είναι μικρότερο του 1%. Δεν είναι όμως όλα τα σχόλια θετικά. Υπάρχουν και αρνητικές αναφορές. Για τον Γκρουντίνιν, για παράδειγμα, τα περισσότερα αρνητικά σχόλια τα δημιουργούν τα ΜΜΕ αλλά και η Σομπτσάκ. Όσο για τον Γιαβλίνσκι, μαζί με τον Ζιρινόφσκι θεωρούνται "σύμβολα της στασιμότητας στο πολιτικό σύστημα".
Οι απόψεις που διατυπώνονται για τον συνήγορο των επιχειρηματιών και υποψήφιο για την προεδρία Μπορίς Τιτόφ, για τον ηγέτη των "Κομουνιστών της Ρωσίας" Μαξίμ Σουραϊκίν και τον ηγέτη της Ρωσικής Παλλαϊκής Συμμαχίας Σεργκέι Μπαμπούριν είναι πανομοιότυπες. Κυρίως τους θεωρούν σπόιλερ, δηλαδή βαλτούς για να τραβήξουν ψήφους. Στις δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνεται όμως κάτι τέτοιο γιατί τα ποσοστά τους είναι περίπου στο μηδέν.
Πάντως, η έρευνα διαπιστώνει ότι η παρουσία των υποψηφίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι περιστασιακή και η δραστηριότητά τους είναι μικρότερη από την αναμενόμενη. Οι υποψήφιοι αξιοποιούν περισσότερο τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Με βάση το τι συμβαίνει στις μεγάλες προεκλογικές εκστρατείες που γίνονται στη Δύση, είναι προφανές ότι στη Ρωσία δεν παρατηρείται το ανάλογο επίπεδο αξιοποίησης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην πολιτική. Όσο για τον Πρόεδρο Πούτιν, πολλά ξένα μέσα ενημέρωσης σημειώνουν ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη εκστρατεία αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εκστρατεία. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν απλώς περιοδεύει στη χώρα. Και ανεβάζει tweets για τα ειδικά προγράμματα προστασίας άγριων ζώων, όπως η λεοπάρδαλη της Ανατολής. Αξίζει πάντως να θυμηθούμε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο εμφανίστηκαν δημοσιεύματα στον δυτικό Τύπο που ήθελαν τον Πρόεδρο Πούτιν να προσπαθεί να ελέγξει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρότεινε νομοθεσία για την παρακολούθηση [monitoring] των διεθνών παικτών, χωρίς όμως να καθορίσει τι ακριβώς θα έκανε, ούτε σε ποιους αναφερόταν. Πάντως, δεν φαίνεται να του χρειάστηκε τελικά. Πιο αδιάφορη εκστρατεία δύσκολα θα βρεις. Ιδιαίτερα, μάλιστα, από τότε που η υποψηφιότητα του Αλεξέι Ναβλάνι, του μόνου κάπως ισχυρού αντιπάλου του Πούτιν και εξαίρετου γνώστη του διαδικτύου, δεν έγινε δεκτή από την αρμόδια επιτροπή. Αυτό είναι, βέβαια, μια άλλη ιστορία.
