Για το τελευταίο άρθρο του χρόνου διάλεξα να κουβεντιάσουμε λίγο τον φόρτο από τον όγκο της πληροφορίας που δεχόμαστε. Μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που συσσωρεύονται, ιστοσελίδες που τις βρίσκουμε ενδιαφέρουσες, ειδήσεις που θέλουμε να διαβάσουμε λίγο καλύτερα, online εργαλεία που πιθανόν να μας χρησιμεύσουν στο μέλλον… Μαζεύουμε, μαζεύουμε, μαζεύουμε και τελικά δεν ξέρουμε τι έχουμε. Κι αν για τα σπίτια υπάρχει μια Μαρί Κόντο ή διάφοροι άλλοι γκουρού της τακτοποίησης και του μινιμαλισμού, για την ψηφιακή μας ζωή δεν υπάρχουν πολλά πράγματα.

Σκέφτηκα όμως ότι οι αρχές της τακτοποίησης δεν μπορεί να είναι τόσο διαφορετικές, θα πρέπει να υπάρχουν κοινά σημεία που να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Ξεκίνησα λοιπόν από το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και μέχρι να ολοκληρώσω δεν θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα.

Μέχρι πριν από 10 χρόνια χρησιμοποιούσα μία εφαρμογή που αποθήκευε τα πάντα στον υπολογιστή. Όταν όμως χρειαζόταν να αλλάξω υπολογιστή ή να του κάνω αναβάθμιση, τότε όλα αυτά έπρεπε να αποθηκευτούν και να φορτωθούν στην επόμενη έκδοση του client, έτσι το λέγαμε τότε. Και επίσης, όταν άλλαζες υπολογιστή, δεν είχες πρόχειρα τα μηνύματά σου. Πρόβλημα. Είπα, λοιπόν, να χρησιμοποιήσω online ταχυδρομείο. Kαι η αλήθεια είναι ότι με βόλεψε πολύ περισσότερο, όπως αλήθεια είναι, επίσης, ότι πριν από λίγες ημέρες έμεινα να κοιτάω σαν χάνος στον υπολογιστή όταν συνειδητοποίησα ότι το inbox μου είχε πάνω από 20.000 μηνύματα. Tα περισσότερα από αυτά είναι εγγραφές σε newsletter, δελτία Τύπου, συζητήσεις για γεγονότα (όπως συνέδρια) που έχουν τελειώσει εδώ και καιρό, λογαριασμοί, κάθε είδους ειδοποιήσεις και λίγα ανάκατα προσωπικά μηνύματα. Αυτά έχουν μετακομίσει πια στα inbox των σόσιαλ. Επίσης, το πρωί, την ώρα που πίνω το τσάι μου (ναι, ναι, τσάι πλέον, ο καφές πιο μετά, πράσινο με διάφορα μέσα) χαζεύω τις ειδήσεις από το κινητό και άμα δω κάτι που μου αρέσει, το στέλνω στον εαυτό μου. Νόμιζα ότι ήμουνα το μόνο εξυπνοπούλι που το κάνει, αλλά πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο και είδα ότι είμαστε μεγάλη παρέα. Συνειδητοποίησα επίσης ότι όταν περάσουν τα χρόνια, κάποια από τα συνημμένα απλώς εξαφανίζονται, άρα τσάμπα να τα κρατάς αρχείο.

Τι έκανα λοιπόν; Γιατί από κάποιον από κάπου πρέπει να αρχίσεις: Κατ' αρχάς έφτιαξα ντουλάπια και συρτάρια για να κάνω το ξεκαθάρισμα. Αυτό σημαίνει κατηγορίες και υποκατηγορίες για να τακτοποιούνται εκεί τα ομοειδή mail και να μπορώ να τα βρίσκω εύκολα, και το ίδιο εύκολα να τα σβήνω μετά από λίγο καιρό. Νόμιζα ότι θα τη γλυτώσω με λίγα, αλλά τελικά οι νέες κατηγορίες βγήκαν αρκετές. Προσοχή, οι έτοιμες κατηγορίες τύπου «promotions» κ.λπ. είναι μια τεράστια παγίδα. Εκεί μαζεύονται τα άπειρα σκουπίδια κι εκεί χάνονται σημαντικά μηνύματα.

Κατόπιν έκανα απεγγραφή από τα newsletter, που είτε δεν με ενδιέφεραν πια, είτε διαπίστωσα ότι δεν τα ανοίγω ποτέ. Τρίτη δουλειά στη σειρά ήταν να φτιάξω φίλτρα. Στα φίλτρα μπορείς να ζητήσεις να γίνεται τακτοποίηση απευθείας στις κατηγορίες. Μπορείς επίσης να ζητήσεις να διαγράφονται κάποια email και γενικά παίξετε άφοβα, μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα. Έτοιμη λοιπόν να ξεκινήσω την εκκαθάριση, σκέφτηκα ακόμα ένα κόλπο: ξεκίνησα από τα «αδιάβαστα» με την εντολή «is:unread» στην αναζήτηση. Φαντάστηκα ότι για να μην τα έχω ανοίξει δεν θα είχα και κάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Πανέτοιμη λοιπόν άρχισα. Στόχος είναι να ξεκαθαρίζω ένα μήνα κάθε ημέρα. Δηλαδή 120 μέρες για τα δέκα χρόνια. Αρκεί να το κρατήσω και να μην λιποψυχήσω όπως έγινε στο παρελθόν. Ταυτόχρονα δε, τα καινούργια mail μπαίνουν στη θέση τους και κάθε φορά που θα ανοίγω μια κατηγορία μπορώ να ξεκαθαρίζω τα πιο παλιά μηνύματα από αυτήν. Τουλάχιστον όλη αυτή η πληροφορία να μην πηγαίνει χαμένη.

Υπόσχομαι ότι τον Μάρτιο θα επανέλθω με τα αποτελέσματα, κι αν δεν τα καταφέρω, σας επιτρέπω να με κατσαδιάσετε. Και να πιάσω το επόμενο πρότζεκτ εκκαθάρισης. Για την ώρα θέλω να σας παρακαλέσω να προσέχουμε όλοι πάρα πολύ και αυτές τις γιορτές και να σας ευχηθώ ένα υπέροχο 2022.