Παράθυρο logo
Δόθηκε η παράσταση του «Αγνοούμενου»
Δημοσιεύθηκε 21.01.2015
Δόθηκε η παράσταση του «Αγνοούμενου»

Δόθηκε το βράδυ της Δευτέρας η παράσταση του Δημοτικού Τουρκοκυπριακού Θεάτρου Λευκωσίας «Ο Αγνοούμενος» της Αλιέ Ουμανέλ, που σκηνοθέτησε η ίδια.


Η Κεντρική Σκηνή του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης ήταν κατάμεστη από τους επίσημους και τους φίλους του θεάτρου. Επίσης παρακολούθησαν την παράσταση αρκετοί Τουρκοκύπριοι.


Το χειροκρότημα στο φινάλε ήταν ανεπανάληπτο. Οι ηθοποιοί και η σκηνοθέτιδα παρέμειναν στη σκηνή για αρκετή ώρα αφού το κοινό όρθιο τους επευφημούσε.



Μετά το πέρας της παράστασης, στο φουαγιέ του θεάτρου, ο κόσμος παρέμεινε για να δώσει συγχαρητήρια στους συντελεστές της παράστασης αλλά και στους παράγοντες του Σατιρικού Θεάτρου για την συμβολή τους στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.


Τα τηλεφωνήματα για μια θέση ήταν εκατοντάδες, αλλά για τεχνικούς λόγους δεν μπορεί να γίνει δεύτερη και τρίτη παράσταση.


Οι ανταλλαγές παραστάσεων μεταξύ Σατιρικού Θεάτρου και Δημοτικού Τουρκοκυπριακού Θεάτρου θα συνεχιστούν αφού, όπως είπε και η σκηνοθέτιδα στο τέλος της παράστασης «Πρέπει με αυτές τις εκδηλώσεις να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο».


ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ Π: Σε ένα κατάμεστο Σατιρικό Θέατρο δόθηκε το βράδυ της Δευτέρας η παράσταση του Δημοτικού Τουρκοκυπριακού Θεάτρου με το έργο «Ο αγνοούμενος», σε κείμενο και σκηνοθεσία της Αλιέ Ουμανέλ. Πρόκειται για ένα νέο έργο το οποίο εστιάζει σε μια οικογένεια αγνοουμένου που θα μπορούσε να είναι Ελληνοκύπριος. Είναι όμως Τουρκοκύπριος. Στις πρώτες θέσεις του Σατιρικού, ο Κουντρέτ Οζερσάι, τέως διαπραγματευτής για το Κυπριακό και σύζυγος της Αλιέ Ουμανέλ. Ο Τάκης Χατζηδημητρίου καθόταν παραδίπλα. Παρόντες πολλά μέλη της Αριστεράς, θεατρόφιλοι, απλοί πολίτες που νοιάζονται για την επαφή με τους γείτονές τους «της άλλης πλευράς». Δεν ήταν μόνο μια θεατρική παράσταση. Ήταν ένα μικρό κομμάτι της Κύπρου που θέλουμε. Κυβερνητικό στέλεχος δεν εντοπίσαμε, μάλλον γιατί θεωρούν πως το Κυπριακό θα λυθεί στις συνομιλίες. Το Κυπριακό, όμως, θα λυθεί μέσα από αυτές τις μικρές δράσεις στην παρουσία ανθρώπων που δεν ανήκουν στην πλειοψηφία, αποτελούν όμως τη μαγιά που ολοένα φουσκώνει.