Η βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας La Grande Bellezza έρχεται από τον Όμιλο Φίλων Κινηματογράφου στο Σινε Στούντιο τον Μάιο.

Πρόκειται για την πιο πρόσφατη ταινία του δημοφιλούς Ιταλού δημιουργού του «Il Divo», Πάολο Σορεντίνο.

Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, Τζεπ Γκαμπαρντέλα -ένας γοητευτικός άντρας παρά τα πρώτα σημάδια των γηρατειών του- απολαμβάνει στο μέγιστο την κοινωνική ζωή της Ρώμης, ως ένας διάσημος συγγραφέας.

Έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μια θέση στην νυχτερινή ζωή της ιταλικής πρωτεύουσας αλλά μετά τα 65, και αφού θα υποστεί ένα σοκ από το παρελθόν, θα παραμερίσει τα εκκεντρικά πάρτι και τη λάμψη της κοινωνικής του ζωής και θα επιδοθεί στην αναζήτηση της διαχρονικής, τέλειας ομορφιάς.

Αναφέρει ο Πάολο Σορεντίνο για την ταινία του:

«Εδώ και καιρό σκεφτόμουν μια ταινία που ψηλαφίζει τις αντιφάσεις, τις ομορφιές, τις σκηνές που έχω δει και τους ανθρώπους που έχω συναντήσει στη Ρώμη.  Είναι μια εκπληκτική πόλη, κατευναστική και ταυτόχρονα γεμάτη από κρυφούς κινδύνους. Λέγοντας κινδύνους, εννοώ τις πνευματικές περιπέτειες που δεν οδηγούν πουθενά. Αρχικά, ήταν ένα φιλόδοξο σχέδιο χωρίς όρια, που το ανέβαλλα συνεχώς μέχρι που βρήκα το συνδετικό στοιχείο που θα μπορούσε να δώσει ζωή σε αυτό το ρωμαϊκό σύμπαν. Και το στοιχείο αυτό ήταν ο χαρακτήρας του Jep Gambardella, το τελευταίο κομμάτι του παζλ, που έκανε την όλη ιδέα της ταινίας δυνατή και λιγότερο συγκεχυμένη».

Τον Γκαμπαρντέλα υποδύεται ο Τόνι Σερβίλο δίνοντας ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, στο ρόλο του συγγραφέα ενός μυθιστορήματος με αξιοπρόσεχτη χάρη και βάθος.

«Ήθελα να γίνω βασιλιάς της μεγάλης ζωής. Δεν ήθελα να πηγαίνω απλώς σε γλέντια. Ήθελα να έχω τη δύναμη να τα καταστρέφω», λέει σε κάποια στιγμή της ταινίας ο Γκαμπαρντέλα.

Η ταινία συγκρίνεται συχνά με την «Γλυκιά Ζωή» του Φελίνι και πάνω σ' αυτό ο Σερβίλο σημειώνει το εξής:

«Η ταινία μπορεί να ιδωθεί ως φόρος τιμής στον Φελίνι. Ο Πάολο Σορεντίνο δεν έχει κρύψει ποτέ τη βαθιά αγάπη του για τον Φελίνι. Κι εγώ όπως όλοι οι ηθοποιοί της γενιάς μου δεν έχω κρύψει την αγάπη μου για τον Μαστροϊάννι, ούτε για τον Βολόντε. Είναι καταλυτικές αναφορές για εμάς. Νομίζω ότι αυτή η ταινία [«Γλυκιά Ζωή»] και το «8 1/2», το αριστούργημα του Φελίνι, συνδέονται με την ίδια λέξη: ασωτία. Και οι δύο ταινίες αναπτύσσουν αυτό το θέμα με έναν καταπληκτικό τρόπο, το χαράμισμα της προσωπικότητας, του ταλέντου, των συναισθημάτων, της προσωπικής του ιστορίας, του κοινωνικού του ρόλου. Ο Γκαμπαρντέλα δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το ταλέντο του. Το σπαταλά και το καταστρέφει. Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι δύο ταινίες, που είναι εντελώς διαφορετικές, από δύο διαφορετικούς σεναριογράφους - έναν καταξιωμένο αριστοτέχνη και ένα νέο ταλέντο - μοιράζονται τον ίδιο ρυθμό που συνδέεται με το θέμα της ασωτίας».

+ Προβολή στις 4, 5, 6 και 8 Μαΐου στο Σινέ Στούντιο του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Όλες οι προβολές ξεκινούν στις 21:00 με εξαίρεση την προβολή της 4ης Μαΐου, στις 20:00.