Γράφει η Μαριλένα Ευαγγέλου

Σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο συντηρεί τα πολιτιστικά ελλείμματα, χωρίς να αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητα και τη σημασία του πολιτισμού στην ανάπτυξη και την υγιή συνέχεια της κοινωνίας, επιχειρούν να μπουν αρκετοί άνθρωποι του πολιτισμού, οι οποίοι φιλοξενούνται στα ψηφοδέλτια των πολιτικών κομμάτων για τις βουλευτικές εκλογές.

Με κοινή αφετηρία το ότι ο τόπος πάσχει πολιτισμικά, έχοντας ελάχιστα να επιδείξει, παρά την πλούσια Ιστορία και την πολιτιστική του κληρονομιά η οποία πάει πίσω στους αιώνες, οι υποψήφιοι καλλιτέχνες μπαίνουν στον στίβο της πολιτικής άλλοι με αποκλειστικό στόχο την πολιτιστική αναγέννηση και άλλοι έχοντας θέσεις και απόψεις και επί άλλων ζητημάτων που απασχολούν τη χώρα και τους ανθρώπους της. Όλοι τονίζοντας το μεγάλο «κρίμα» της πολιτικής υποβάθμισης της σημασίας του πολιτισμού στην Κύπρο, στην οποία από την αρχαιότητα και πολύ πριν γεννηθεί ο Χριστός δίνονταν παραστάσεις αρχαίου θεάτρου στο Κούρειο, στο αρχαίο ωδείο της Πάφου, στους Σόλους.

Σήμερα, αιώνες μετά, η παιδεία διδάσκει επιδερμικά τον κυπριακό πολιτισμό, τα πλείστα καλλιτεχνικά επαγγέλματα είναι ακατοχύρωτα, οι καλλιτέχνες παλεύουν άνισα για βιοπορισμό, οι πλείστοι αναγκάζονται να ασχοληθούν με τον χώρο ερασιτεχνικά για να εξασφαλίσουν με άλλους τρόπους τα προς το ζην, η κοινωνική αδιαφορία λόγω της πολιτικής υποβάθμισης μεγεθύνεται και αυτή η εικόνα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε πλειάδα πτυχών της καθημερινής ζωής.

Ελλείμματα στον πολιτισμό σημαίνει ελλείμματα στην παιδεία και απαίδευτοι άνθρωποι σημαίνει άνθρωποι χωρίς υπόβαθρο και χωρίς ευαισθησίες, κοινωνικές, ανθρωποκεντρικές, περιβαλλοντικές, φιλοζωικές, φιλοσοφικές, ιδεολογικές, ιστορικές, αλλά και πολιτικές. Γιατί ο πολιτισμός τρέφει τη σκέψη, εμβαθύνει, αναλύει και εμπλουτίζει.

Τέσσερις υποψήφιες γυναίκες από τον χώρο του πολιτισμού σε διαφορετικά κόμματα, η Έλενα Μουζάλα, διεθνούς φήμης πιανίστρια (ΔΗΣΥ), η Πόπη Αβραάμ, ηθοποιός (ΑΚΕΛ), η Έλενα Παπαδοπούλου, ηθοποιός (ΔΗΚΟ), και η Μέλανη Στέλιου, ηθοποιός (Κίνημα Οικολόγων), αναλύουν στον «Π» τους λόγους για τους οποίους κατέρχονται στις εκλογές.

Δεν είμαστε β’ κατηγορίας

«Οι πολιτικοί δεν τα ξέρουν όλα» αναφέρει η Έλενα Μουζάλα, διεθνούς φήμης πιανίστρια, με 25 χρόνια παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα στη Γαλλία και 17 στην Ελλάδα. Και δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν ότι για παράδειγμα το πτυχίο πιάνου απαιτεί 12 χρόνια σπουδές. Μια τέτοια σπουδή, η οποία απαιτεί πολύ χρόνο, κόπο, χρήμα και μελέτη και που εμβαθύνει, πέρα από τη διδασκαλία πιάνου, στο σολφέζ, στην αρμονία, στη θεωρία, στην ιστορία της μουσικής, στη σύνθεση, είναι ακατοχύρωτη.







«Μας υποτιμούνε» σημείωσε, προσθέτοντας ότι οι ελλείψεις στα θέματα παιδείας και ιδιαίτερα στις τέχνες και τον πολιτισμό καλλιεργούν μια εντύπωση «ότι οι άνθρωποι του πολιτισμού είναι δεύτερης κατηγορίας, ενώ είναι πρώτης, μακράν πολλών».

Η κ. Μουζάλα ήταν ξανά υποψήφια στις ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Θεωρεί ότι μέσω της πολιτικής τής δίδεται η ευκαιρία να συμβάλει ώστε να βελτιωθούν κάποια πράγματα στον χώρο του πολιτισμού. Η κοινωνία προχωρά όταν βρίσκονται οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις, υποστηρίζει, προσθέτοντας ότι ο κόσμος των τεχνών «είναι ένας άλλος κόσμος τον οποίο οι πολιτικοί δεν τον κατέχουν». Χρειάζονται νέοι θεσμοί και νομοθεσίες, εκσυγχρονισμός των μουσικών σχολείων, τα οποία θεωρεί εξαιρετική προσπάθεια, νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία ωδείων με αναγνώριση πτυχίων και αξιολόγηση καθηγητών και πολλά άλλα, τα οποία άπτονται της αναβίωσης της πολιτιστικής ζωής στον τόπο μας.

Μας θεωρούν κράχτες

Εξαιρώντας το ΑΚΕΛ, με το οποίο κατέρχεται στις βουλευτικές εκλογές, η ηθοποιός Πόπη Αβραάμ αναφέρει ότι οι πλείστα κόμματα εντάσσουν στα ψηφοδέλτια προβεβλημένα άτομα από τον χώρο του πολιτισμού γιατί θεωρούν ότι λειτουργούν ως «κράχτες» προς προσέλκυση ψηφοφόρων. «Το ΑΚΕΛ εξαιρείται γι’ αυτό και βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο γιατί έχει αποδείξει ότι έχει ισχυρές θέσεις και παλεύει για τον πολιτισμό». Κατά τα άλλα, συμπληρώνει, «κανενός δεν ιδρώνει το αφτί».

Τρία είναι τα θέματα τα οποία την ώθησαν στην απόφαση να κατέλθει στις εκλογές. Το ένα είναι για να της δοθεί το βήμα να μιλήσει για τον πολιτισμό και τα ελλείμματα στον χώρο του θεάτρου και του επαγγέλματός της, το δεύτερο η έντονη ανησυχία σε ό,τι αφορά το μέγεθος της διαφθοράς και το τρίτο και βασικότερο, όπως είπε, το Κυπριακό.

Σε σχέση με τον πολιτισμό, η κ. Αβραάμ εντοπίζει ελλείψεις οι οποίες σχετίζονται με την παιδεία. Το πολιτιστικό υπόβαθρο δημιουργεί κουλτούρα, ανέφερε, σημειώνοντας πως φαινόμενα ρατσισμού, ξενοφοβίας και εθνικισμού είναι απόρροια ακριβώς της έλλειψης παιδείας. Για το επάγγελμα του ηθοποιού, είπε ότι πρόκειται για χώρο με ιδιαιτερότητες, οι οποίες δεν επιτρέπουν στους καλλιτέχνες να έχουν μόνιμη δουλειά. Το γεγονός ότι απουσιάζουν ρυθμίσεις ώστε οι ηθοποιοί και οι άνθρωποι των τεχνών να έχουν τη δυνατότητα να ασφαλίζονται στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις ή να μην εξαρτώνται από επιδόματα την περίοδο που δεν έχουν παραστάσεις κατατάσσει το επάγγελμα στα ακατοχύρωτα, συνεπώς υπάρχει μεγάλος δρόμος να διανυθεί ώστε να καταστεί το επάγγελμα ελκυστικό προς νέους ανθρώπους.

Φάρος η Μελίνα

Οι άνθρωποι του πολιτισμού έχουν να προσφέρουν στην πολιτική και απόδειξη είναι η Μελίνα Μερκούρη στην Ελλάδα, υποστηρίζει η ηθοποιός Έλενα Παπαδοπούλου, η οποία κατέρχεται υποψήφια με το ΔΗΚΟ.

Η κ. Παπαδοπούλου θεωρεί ότι το πολιτικό σκηνικό είναι διπολικό, γι’ αυτό και επιλέγει να κινηθεί στον χώρο του Κέντρου, σημειώνοντας ότι υπάρχει πολιτική ταύτιση με το ΔΗΚΟ.

Σημειώνει ότι σπούδασε και Πολιτικές Επιστήμες, ενώ έχει σειρά προτάσεων για αναβάθμιση του τομέα του πολιτισμού, οι οποίες μεταξύ άλλων είναι η δημιουργία κρατικού μπαλέτου και κρατικού μπαλέτου νέων, η δημιουργία κρατικής ορχήστρας, κρατικής όπερας, κρατικής πινακοθήκης σε όλες τις πόλεις, η δημιουργία σύγχρονου μουσείου αρχαιοτήτων και η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας στα μουσεία κατά το πρότυπο άλλων σύγχρονων χωρών και η δημιουργία σχολής καλών τεχνών και ανοιχτών θεάτρων σε όλες τις πόλεις.

Θεωρεί επίσης ότι η κάθε πόλη οφείλει να αναδείξει την πολιτιστική της Ιστορία, τα σχολεία να ενισχύσουν τις επισκέψεις σε μουσεία ως μάθημα και ότι η Κύπρος πρέπει να γίνει τόπος παραγωγής ταινιών διεθνούς εμβέλειας, γιατί έχει όλα τα εχέγγυα που είναι οι μικρές αποστάσεις, ο καλός καιρός και ο συνδυασμός βουνού, πεδιάδας και θάλασσας.

Απουσιάζει επίσης, όπως είπε, το Κρατικό Θέατρο, όπως αυτό υπήρχε «τη χρυσή εποχή του ΘΟΚ», ενώ υποστηρίζει ότι πρέπει να υπάρχει κρατική βοήθεια στο ελεύθερο θέατρο με ανεξάρτητους κριτές που να μην είναι μέλη του ΘΟΚ.

Νεκρά τα αρχαία θέατρα

Λύπη για το γεγονός ότι τα αρχαία μας θέατρα δεν είναι ζωντανά εκφράζει η ηθοποιός Μέλανη Στέλιου, η οποία κατέρχεται στις βουλευτικές εκλογές με το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Οικολόγων. «Το Κούρειο, το Κολόσσι, το κάστρο Λεμεσού είναι νεκρά. Δεν υπάρχει τίποτε που να ελκύει το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Λείπει το παραμύθι που θα εξιτάρει τον καθένα να ενδιαφερθεί για την Ιστορία του τόπου, για την πολιτιστική του κληρονομιά» ανέφερε, σημειώνοντας πως αρκετές φορές έχει υποβάλει προτάσεις στις τοπικές αρχές για δρώμενα στα μνημεία, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Έφερε ως παράδειγμα χώρες με μικρότερη Ιστορία σε βάθος χρόνου, όπως η Αμερική, «η οποία δημιουργεί ολόκληρο μύθο του φαρ ουέστ σε μια πόλη, με ευφάνταστα δρώμενα και έξυπνη διαχείριση, καθιστώντας τον πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο».

«Υπάρχει έλλειψη πολιτισμού και φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής» υποστηρίζει η κ. Στέλιου, σημειώνοντας ότι αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι απουσιάζει ο πολιτισμός από την παιδεία και κυρίως ο κυπριακός πολιτισμός. «Τα παιδιά μας θαυμάζουν πιο πολύ την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, τον Παρθενώνα, την Ακρόπολη, που μπορεί να μην την έχουν δει ποτέ, και αγνοούν τη δική τους πολιτιστική κληρονομιά στον τόπο τους», είπε, τονίζοντας ότι υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης στην εκπαίδευση που πρέπει επειγόντως να καλυφθεί.