

Το Rencontres d’Arles υποδέχεται την έκθεση «A Feminist Avant-Garde» που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Γαλλία. Φωτογραφίες και performances της δεκαετίας του 1970 από τη συλλογή Verbund της Βιέννης, με περισσότερα από 200 έργα από 71 γυναίκες καλλιτέχνιδες.
Ακτιβιστική, προκλητική και ποιητική - η έκθεση καθιστά σαφές ότι τα έργα προέρχονται από πολλές διαφορετικές σχολές του φεμινισμού.
Η επιμελήτρια και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Verbund Collection, Gabriele Schor, θέλοντας να τονίσει το πρωτοποριακό έργο των γυναικών καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1970, επινόησε τον τίτλο της έκθεσης “A Feminist Avant-Garde” (Φεμινιστική Πρωτοπορία). Ο τίτλος της έκθεσης αναφέρεται σε μια πρωτοπορία που περιλαμβάνει ένα πλήθος φεμινιστικών κινημάτων, διαφορετικών σε ηλικία, εθνικότητα και κουλτούρα.
«Για πρώτη φορά στην ιστορία της τέχνης, αυτές οι γυναίκες καλλιτέχνιδες δημιούργησαν μια εντελώς νέα εικόνα της γυναίκας, μέσα από το δικό τους βλέμμα. Το επίτευγμά τους αξίζει μια θέση στον κανόνα της ιστορίας της τέχνης, που εξασφαλίζεται από τον όρο ”πρωτοπορία”», δηλώνει η Gabriele Schor.
Περιλαμβάνει σχεδόν 200 έργα τέχνης από 71 καλλιτέχνες που με κεντρικό άξονα τα σώματά τους, αμφισβητούν τη δικτατορία της ομορφιάς και ασχολούνται με την «κατασκευή» της γυναικείας ταυτότητας. Από το 2010, η ομώνυμη έκθεση έχει περιοδεύσει σε 15 πόλεις της Ευρώπης και έχει παρουσιαστεί σε χώρους όπως το Centre de Cultura Contemporánia στη Βαρκελώνη, το Centre for Art and Media στην Καρλσρούη και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Ludwig Foundation στη Βιέννη. Αυτή θα είναι η πρώτη της παρουσίαση στη Γαλλία.
Οι εκθέσεις έργων του φεμινιστικού κινήματος τέχνης έχουν συχνά τίτλους όπως "η φεμινιστική επανάσταση" ή "ριζοσπαστικές γυναίκες". Η Gabriele Schor επινόησε τον όρο "φεμινιστική πρωτοπορία" λόγω της ιστορικής σημασίας του όρου στην τέχνη.
Η έκθεση χωρίζεται σε πέντε θεματικές ενότητες: η αναγωγή των γυναικών σε «σύζυγο, μητέρα και νοικοκυρά», το συνακόλουθο αίσθημα του εγκλωβισμού, η αμφισβήτηση των «υπαγορεύσεων της ομορφιάς και των αναπαραστάσεων των γυναικείων σωμάτων», οι εξερευνήσεις της γυναικείας σεξουαλικότητας και οι συζητήσεις γύρω από τους έμφυλους ρόλους και τις ταυτότητες.
Μπορεί πριν από μερικές δεκαετίες να δεχόταν έντονη κριτική μια παρόμοια έκθεση ως προκλητική, ωμή και σκληρή αλλά σήμερα, τα έργα και τα νοήματά τους μπορούν να γίνουν αντιληπτά και να εκτιμηθούν τόσο για την καλλιτεχνική όσο και για την κοινωνική τους αξία.
Πηγή: the guardian