Ένα μεγάλο γερμανικό μουσείο, η Neue Nationalgalerie στο Βερολίνο, αποκάλυψε στην πρόσοψή του ένα έργο της γεννημένης στο Ιράν και εγκατεστημένης στη Νέα Υόρκη καλλιτέχνιδας Σιρίν Νεσάτ μετά τον θάνατο της Μαχσά Αμίνι. Η παρέμβαση -η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 30 Οκτωβρίου- είναι η πιο υψηλού προφίλ θεσμική εκδήλωση υποστήριξης προς τους διαδηλωτές στο Ιράν μετά την κριτική που δέχθηκαν μουσεία στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ επειδή δεν αντιμετώπισαν την χειροτερεύουσα κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Η Αμίνι, γνωστή και ως Τζίνα, πέθανε σε ιρανικό νοσοκομείο τον Σεπτέμβριο, αφού συνελήφθη από την αστυνομία ηθικής του καθεστώτος επειδή φέρεται να μην συμμορφώθηκε με τους κανονισμούς της χώρας για το χιτζάμπ. Ο θάνατός της προκάλεσε συνεχιζόμενες μαζικές διαμαρτυρίες στην Τεχεράνη και σε πόλεις του Ιράν. Σύμφωνα με το France24, το ιρανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA επικαλέστηκε δικαστικούς αξιωματούχους που δήλωσαν ότι 1.000 άτομα που είχαν κεντρικό ρόλο στις διαδηλώσεις θα οδηγηθούν σε δίκη στην Τεχεράνη για τις "ανατρεπτικές τους ενέργειες".

Το πανό της Νεχσάτ, το οποίο κρεμάστηκε μπροστά από την κύρια είσοδο του κτιρίου, δείχνει την αυτοπροσωπογραφία "Αποκάλυψη" του 1993 από τη σειρά "Γυναίκες του Αλλάχ" (1993-1997)- περιλαμβάνει επίσης αποσπάσματα κειμένου του αείμνηστου Ιρανού ποιητή Forugh Farrokhzad και το σύνθημα "Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία" στα φαρσί και στα αγγλικά. Την ημέρα αυτή, "πραγματοποιήθηκε μια μικρή ειρηνική αγρυπνία για να συμπαρασταθούμε στους διαδηλωτές" μπροστά από το μουσείο από τις 3-5 μ.μ., όπως δήλωσε εκπρόσωπος στο The Art Newspaper.

"Εν μέσω αλληλοεπικαλυπτόμενων κρίσεων, τίθεται το ερώτημα: τι είναι ένα μουσείο σήμερα;" αναφέρει σε δήλωσή του ο διευθυντής της Neue Nationalgalerie, Klaus Biesenbach, ξεκινώντας μια συζήτηση για το πώς τα μουσεία πρέπει να ανταποκρίνονται στις γεωπολιτικές κρίσεις. Άλλες γκαλερί προσπάθησαν επίσης να απαντήσουν- η Tate, για παράδειγμα, δημοσίευσε στο Instagram μια ταινία για τη ζωή και το έργο της Νεχσάτ.

Ο Biesenbach προσθέτει: "Η Neue Nationalgalerie αντιμετώπισε τους τελευταίους μήνες τις προκλήσεις των καιρών και αποτέλεσε τόπο αλληλοβοήθειας κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Τώρα η παρέμβαση με την Ιρανή καλλιτέχνιδα Σιρίν Νεχσάτ εφιστά την προσοχή στις διαδηλώσεις [που επικρίνουν το καθεστώς] στο Ιράν και απαιτεί συμπάθεια για τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται με τεράστιο πολιτικό θάρρος και διακινδυνεύουν τη ζωή τους για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα".

"Το πανό τοποθετήθηκε ως σημείο συγκέντρωσης για καλλιτέχνες, μουσικούς, ποιητές και ακτιβιστές που θα συγκεντρώνονταν την Κυριακή από τις 15:00 έως τις 17:00. Η Σιρίν βρισκόταν στην πόλη από το απόγευμα της Παρασκευής έως το Σάββατο. Μας σύστησε σε μια ομάδα νέων γυναικών καλλιτεχνών ιρανικής καταγωγής και ήταν πραγματικά η δική τους εκδήλωση και η δική τους σκηνή. Όλα οργανώθηκαν, συντονίστηκαν και παρουσιάστηκαν από μια νεότερη γενιά γυναικών ιρανικής καταγωγής. Αυτό ήταν πραγματικά το νόημα της όλης παρέμβασης".

Αλλά δεν συμφωνούν όλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την παρέμβαση. Ένας σχολιαστής στο Instagram γράφει: "Οι πραγματικοί καλλιτέχνες μοιράζονται την τέχνη τους ανώνυμα μεταξύ τους για να αφήσουν το κίνημα να προχωρήσει". Μια ανώνυμη ομάδα ξεδίπλωσε μια σειρά από πανό που καλύφθηκε με το πρόσωπο της Αμίνι στο Μουσείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη στις 22 Οκτωβρίου.

"Ο λαός του Ιράν υφίσταται καθημερινά φρικτή βία και κτηνωδία. Με περιορισμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο και ελάχιστη ή ψευδή κάλυψη από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, είναι καιρός να τους δούμε και να τους ακούσουμε ρίχνοντας φως στον ατρόμητο αγώνα τους ενάντια σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα", αναφέρει η ομάδα σε ανακοίνωσή της.

ΠΗΓΗ: theartnewspaper.com