Το Φανερωμένης 70, σε συνεργασία με τους καλλιτέχνες Chloe Finn, Νικολέττα Παπαμιχαήλ και Μιχάλη Χαραλάμπους οργανώνει τρία εργαστήρια με τίτλο Urban Sketch Walks! Τα εργαστήρια θα λάβουν χώρα στις 21, 25 και 28 Μαΐου και θα αφορούν σε περιπάτους…ζωγραφικής γύρω από την πόλη της Λευκωσίας, που θα εστιάζουν σε τρία διαφορετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της πόλης: την αρχιτεκτονική, τους ανθρώπους, και τη φύση!

Όλα τα εργαστήρια θα ξεκινήσουν από το Φανερωμένης70 και οι ζωγραφιές που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια τους θα εκτεθούν στη βιβλιοθήκη της εκκλησίας της Φανερωμένης.

Στόχος μας; Να μπορέσουμε να εξετάσουμε τη δική σας ματιά για την πόλη, μέσα από τη ζωγραφική!

Κάθε καλλιτέχνης θα μπορεί να αναλάβει έως και 15 άτομα και λόγω περιορισμένων θέσεων, παρακαλούμε όπως κάνετε κράτηση στέλνοντας μας email στο phaneromenis70center1@gmail.com ή τηλεφωνώντας στο 22663320.

Παρακαλούμε όταν επικοινωνήσετε να μας ενημερώσετε σε ποια θεματική θέλετε να συμμετάσχετε!

Σας περιμένουμε όλες και όλους για τέσσερα μοναδικά εργαστήρια που θα σας κάνουν να ανακαλύψετε πρόσωπα, αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες και την φύση της Λευκωσίας!

Πότε: 

Σάββατο, 21 Μαΐου, 09:30-12:30 & 16:30-19:30

Τετάρτη, 25 Μαΐου, 16:30-19:30

Σάββατο, 28 Μαΐου, 09:30-12:30

Πού: Ίδρυμα Φανερωμένης 70, Στοά Παπαδοπούλου, Πλατεία Φανερωμένης

Οι καλλιτέχνες:

Νικολέττα Παπαμιχαήλ:

Η Νικολέττα Παπαμιχαήλ γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1977 και σπούδασε Καλές Τέχνες στο Florence Academy of Fine Arts από όπου αποφοίτησε το 2001. Το μεταπτυχιακό της στο Complutense University of Madrid έχει θέμα την Θεωρία και Πρακτική της Σύγχρονης Τέχνης. Από το 2006 είναι διδακτορική φοιτήτρια το Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης με τίτλο “Self portrait: the Art to share Intimacy”. Τα θέματα στα οποία εργάζεται είναι η οικειότητα, η ιδιωτική και προσωπική και αποτελούν μέρος της καλλιτεχνικής της δημιουργίας. Έχει παρουσιάσει τρεις σόλο εκθέσεις στην Κύπρο και δύο στην Μαδρίτη. Επιπλέον έργα της έχουν παρουσιαστεί στη Φλωρεντία, Μαδρίτη, Βαρκελώνη και Βερολίνο όπως και σε άλλες ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο.

Χλόη Φίνν

Η Χλόη Φίνν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1989 από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Αυστραλό.  Σπούδασε Product Design στο Central St.Martins του Λονδίνου και ασχολήθηκε με διάφορα είδη τέχνης και κατασκευής. Τα έργα της είναι επιτόπιες εικονογραφήσεις, από αληθινά μέρη που συναντά στα ταξίδια της, από τις πόλεις που βρίσκεται και τα σπίτια και τους εσωτερικούς χώρους που την εμπνέουν. Η αγάπη της για την καταγραφή τοπίων την οδήγησε στην συνεργασία με διάφορες ομάδες, περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς, δημιουργώντας εικόνες, γραφιστικά και εικονογραφώντας παιδικά παραμύθια.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ζει και εργάζεται στην Κύπρο, ασχολείται με ομάδες καλλιτεχνών, εργαστήρια και κοινωνικά πρότζεκτ.

Μιχάλης Χαραλάμπους

O Μιχάλης Χαραλάμπους (b.1987) είναι εικαστικός καλλιτέχνης. Η πρακτική του περιλαμβάνει  κεραμική, ζωγραφική, filmmaking  και ψηφιακά μέσα.  Έχει συμμετάσχει σε διεθνείς και εγχώριες εκθέσεις  όπως η ομαδική έκθεση Τogether ApartGoing New Places (2020) Λονδίνο,  η 16^η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής Βενετίας (Κυπριακής Συμμετοχή,2018),  6^η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης Σύγχρονης Τέχνης (2017,“Imagined Homes”), στο ειδικό πρόγραμμα  προβολών στην 58^ο διεθνές Φεστιβάλ ταινιών Θεσσαλονίκης, στο διεθνές Εθνογραφικό Φεστιβάλ Ταινίων Αθήνας (2016) και στο Πάφος 2017 στην ομαδική έκθεση «Weaving Europe”. Τέλος έχει συμμετάσχει σε διεθνείς και τοπικά προγράμματα φιλοξενίας καλλιτεχνών όπως στο Phytorio Artist-in Residency Λευκωσία, στο BJCEM, LandXcap- στη Πούλια Ιταλίας, Can Serrat στη Βαρκελώνη και στο SNEHTA στην Αθήνα. Μέσω  της πρακτικής του εξερευνά τα όρια μεταξύ ψηφιακού και φυσικού χώρου μέσω του σώματος, αντικειμένου και ταυτότητας, χρησιμοποιώντας ψηφιακές τεχνολογίες και παραδοσιακά μέσα.

Μέσα από την πρακτική του, ο Μιχάλης Χαραλάμπους εξερευνά τα όρια μεταξύ χώρου, σώματος, αντικειμένου και ταυτότητας στην εποχή μας χρησιμοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία και τα παραδοσιακά μέσα. Εξετάζει τους αντιφατικούς όρους αναλογικού και ψηφιακού, φυσικού και εικονικού περιβάλλοντος, υλικού και άυλου. Το έργο του στοχεύει στην ερμηνεία ενός μη συγκεκριμένου πλαισίου που ορίζεται από συμβολισμούς. Προτείνει διαφορετικούς τρόπους επαφής ενός αγγείου για να ερμηνεύσει την αλληλεπίδραση μεταξύ του μετα-ανθρώπου, του αντικειμένου και του χώρου.

Η καλλιτεχνική του πρακτική λαμβάνει αναφορές από αρχαία αγγεία που χρονολογούνται σε διαφορετικούς ιστορικούς πολιτισμούς, οι οποίοι, σε συνδυασμό με ποιητικές αφηγήσεις, γλυπτικές πρακτικές και τρισδιάστατα μοντέλα οδηγούν σε νέες, υβριδικές μορφές. Παράλληλα, ο Μιχάλης χρησιμοποιεί τη μέθοδο της «φωτογραφίας νεκρής φύσης» ως μέσο εναλλακτικής ερμηνείας και προσέγγισης στο πλαίσιο μιας εικόνας. Σε αυτό το πλαίσιο, η φωτογραφία λειτουργεί ως μέσο που συνδέεται με πολιτιστικές και πολιτικές σημασίες και όχι ως συνηθισμένο επιστημονικό εργαλείο.