Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Τελικές αποφάσεις θα έπαιρνε χθες η επιτροπή της Κεντρικής Συνεργατικής Τράπεζας που κλήθηκε -ως κύριος αιμοδότης του Θεάτρου Ριάλτο- να αναδείξει τον νέο/α διευθυντή/ντρια του λεμεσιανού θεάτρου.

* Λογικά, λοιπόν, οι γνωρίζοντες θα ξέρουν ήδη το όνομα του ή της νέου/ας διευθυντή/τριας, αλλά και του προέδρου του δ.σ. του Ριάλτο. Κι αυτό γιατί ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Γιώργος Παπαγεωργίου [τέως διευθυντής ΘΟΚ] υπέβαλε την παραίτησή του για να διεκδικήσει τη διεύθυνση του θεάτρου. *

Ήταν, μάλιστα, ο υποψήφιος-φαβορί για τη θέση, την οποία διεκδίκησαν 125 άτομα, κλήθηκαν σε συνέντευξη περί τους 30 και από αυτούς πέρασαν στην τελική -χθεσινή- διαδικασία συνέντευξης οι επτά.

* Ανάμεσά τους ακούστηκαν τα ανεπιβεβαίωτα ονόματα [εκτός από του κ. Παπαγεωργίου] του Νέναντ Μπογκτάνοβιτς -
εκτελεστικού διευθυντή του Ιδρύματος Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου- της Νατάσας Γεωργίου -τέως διοικητικής διευθύντριας της Στέγης Σύγχρονου Χορού Λεμεσού- και του Ανδρέα Αραούζου, διευθυντή της θεατρικής ομάδας Alpha Square.

* Τα ονόματα, όμως, δεν έχουν πια σημασία, αν η χθεσινή συνεδρία κατέληξε σε αποφάσεις [οι οποίες θα γνωστοποιηθούν αύριο Δευτέρα].

* Γνωρίζουμε, πάντως, τα ζητούμενα στο προφίλ τόσο του διευθυντή όσο και του προέδρου του δ.σ. του Ριάλτο, έτσι όπως τα σκιαγράφησε στον «Π» ο διευθυντής του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Λεμεσού δρ Νέαρχος Ιωάννου.

* Ο πρώτος πρέπει να έχει γνώσεις στην οικονομική διαχείριση, καθώς «το Θέατρο Ριάλτο έχει να αντιμετωπίσει μια τεράστια οικονομική πρόκληση». Γι’ αυτό και ο νέος διευθυντής δεν θα φέρει τον τίτλο «καλλιτεχνικός διευθυντής» που έφερε η Γεωργία Ντέτσερ προτού αποχωρήσει, αλλά σκέτο «διευθυντής».

* Ο δεύτερος πρέπει να χαίρει της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης όλων, να είναι κοινής αποδοχής, να γνωρίζει τα ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει [σ]το Ριάλτο.

* Τι χρειάζεται, όμως, πραγματικά το Ριάλτο; Αλήθεια, είναι η οικονομική διαχείριση για έναν πολιτιστικό φορέα -ακόμα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης- πιο σημαντική από το καλλιτεχνικό πρόγραμμά του;

* Τι περισσότερο μπορεί να προσφέρει ένας οικονομικός διευθυντής από λογιστική διεκπεραίωση, την οποία προσφέρει ένας οποιοσδήποτε λογιστής/διαχειριστής των οικονομικών;

* Το είχαμε επισημάνει στον δρα Ιωάννου, το επαναλαμβάνουμε: είναι δυσανάλογο των στόχων ενός πολιτιστικού φορέα -του Ριάλτο εν προκειμένω και δη με τη σημαντική ιστορία που έκτισε όλα αυτά τα χρόνια- το βάρος που δίνεται στην οικονομική του διαχείριση. Η οποία είναι απόλυτα αναγκαία, αλλά όχι τόσο δύσκολη όσο το να στήσει κανείς ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που να αφουγκράζεται τις εκάστοτε ανάγκες και να προσφέρει θέαμα, γνώσεις, αισθητική στον δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενοι.

* Το Ριάλτο είναι αναγκαίο πρώτα απ’ όλα να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων του κοινού του. Και το κοινό δεν νοιάζεται για την οικονομική ευρωστία του, αλλά για την καλλιτεχνική προσφορά του.

* Κι αν έκλεινε; Ε, δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Ειδικά όταν η Κεντρική Συνεργατική Τράπεζα συνεχίζει την πολιτιστική της συνεισφορά, δεν θα σκότωνε το ίδιο της το παιδί. * Καλή θητεία.