Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Απ' όλες τις απόψεις που εκφράστηκαν το τελευταίο διάστημα σχετικά με την πρόταση του συνθέτη Γιώργου Θεοφάνους για σειρά συναυλιών με τίτλο "Χαίρε Κύπρος" σε πέντε πόλεις της Κύπρου, ξεχώρισα ως την πιο συγκροτημένη, ουσιαστική και βοηθητική, την άποψη της ακαδημαϊκού Κωνσταντίνας Ζάνου, με τίτλο "Πώς 'τραγουδούμε το νησί μας';".

* Η άποψη της κ. Ζάνου δημοσιεύθηκε στον "Πολίτη" τον Σεπτέμβριο... 2008!

* Είχε μόλις ολοκληρωθεί μια άλλη σειρά συναυλιών του κ. Θεοφάνους, με τίτλο "Τραγουδώ το νησί μου", στην τάφρο Ντ' Αβίλα, με τη συμμετοχή της Μαρινέλλας, του Αντώνη Ρέμου και του Πέτρου Γαϊτάνου, ο οποίος αργότερα αποδείχθηκε ότι πρόσκειται στη Χρυσή Αυγή.

* Το σκεπτικό εκείνων των συναυλιών ήταν το ίδιο με το παρόν, όπως το παρουσίασε προ ημερών σε σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο: μελοποιημένα ποιήματα Κυπρίων ποιητών, Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων. Δηλαδή, Ελληνοκύπριων και της Νεσέ Γιασίν.

* Αλήθεια, έχουμε άλλους Τουρκοκύπριους ποιητές καταχωρημένους στη συλλογική μας μνήμη εκτός από τη Νεσέ Γιασίν;

* "Η πρότασή μου, μέσα από αυτή τη μουσική παράσταση, είναι να ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ [τα κεφαλαία δικά του] και να θυμόμαστε την εισβολή, τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τις περιουσίες μας ατενίζοντας το μέλλον του νησιού μας ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ και πάνω απ' όλα με ανθρωπιά προς τους Τουρκοκυπρίους αλλά και κάθε πολίτη αυτής της χώρας".

* Το σκεπτικό και των συναυλιών του 2008 ήταν, προφανώς, το ίδιο, αφού παρατηρούσε τότε η κ. Ζάνου: "Οποιαδήποτε προσπάθεια επεξεργασίας του τραύματος και επούλωσής του καταπνίγεται στο συνεχώς επαναπροβαλλόμενο μπροστά μας σύνθημα: 'Τίποτα δεν ξεχνώ. Δεν ξεχνιέται τίποτα'. Καταδικασμένοι σε μια αιώνια αναβίωση του αξεπέραστου τραύματος, δεν έχουμε καμία δυνατότητα συνδιαλλαγής και συμφιλίωσης μαζί του".

* Και καταλήγει: "[Ο Γιώργος Θεοφάνους] Μέτοχος ή όχι των ιδεών που μας παρουσίασε, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι κατέχει άριστα τους επικοινωνιακούς κώδικες της μαζικής κουλτούρας. Διότι, δυστυχώς, τα μηνύματα της παράστασής του δεν αντανακλούν κάποιες περιθωριακές, μη-αποδεκτές και μη-εξαγώγιμες απόψεις για την ιστορία της Κύπρου. Αντίθετα, καθρεφτίζουν την παγιωμένη ιστορική αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνοκυπριακού και ίσως του ελληνικού ακόμα κοινού, τις ιστορικές αναλύσεις που ακούγονται καθημερινά στα τηλεπαράθυρα, τους κεντρικούς άξονες της ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία μας κ.ο.κ. [...] Έτσι ακριβώς 'τραγουδούμε το νησί μας'. Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε σκοπό;".

* Σε μια άλλη εξέλιξη, μια ομάδα καλλιτεχνών απαντά, το 2014, με ένα 'ναι' στο ερώτημα του 2008 της Κωνσταντίνας Ζάνου. Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας απ' όταν παρουσιάσαμε από αυτές τις σελίδες το πρότζεκτ "Τα τραγούδια των γειτόνων μου", όπου μια ομάδα καλλιτεχνών στην Κύπρο ψάχνει, και όταν τα βρει θα τραγουδήσει, τα τραγούδια των Τουρκοκυπρίων.

* Το πρότζεκτ Songs of My Neighbours "ξεκινά από την υφιστάμενη, κληροδοτημένη συγκρουσιακή σχέση που έχουμε ως κοινότητα με τον Γείτονά μας -τους Τουρκοκύπριους- και πάμε σε αυτούς, ως καλλιτέχνες, για να μάθουμε τα τραγούδια τους, χωρίς άλλη ατζέντα.

* Προς τιμήν τους, οι Πολιτιστικές υπηρεσίες χρηματοδοτούν αυτό το πρότζεκτ μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και προς τιμήν τους, επίσης, δεν είναι θετικές προς την πραγματοποίηση των συναυλιών "Χαίρε Κύπρος".

* Αν είμαστε τόσο έτοιμοι να κάνουμε θόρυβο για τις συναυλίες του κ. Θεοφάνους, ας φωνάξουμε ακόμη πιο δυνατά για να στηρίξουμε αυτό το πρότζεκτ. Τότε μόνο θα έχουμε αλλάξει σκοπό.

* Και για να προχωρήσουμε, θα πρέπει να τον τραγουδήσουμε όλοι μαζί.