Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* "Αυτή είναι η Κύπρος!"

* Δεν το φώναξε για να την ακούσουν. Μόνο εγώ άκουσα, που καθόμουν δίπλα της, τη θεατρόφιλη να λέει το πιο πάνω, στον εαυτό της μόνο, μετά το πέρας της παράστασης "Πικράθηκα στα ελληνικά, πληγώθηκα στα τούρκικα", η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κεντρική Σκηνή του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης την περασμένη Τετάρτη.

* Το κοινό χειροκρότησε όρθιο τον ηθοποιό Γιασάρ Ερσόι, τον μουσικό Ερσέν Σουρουρί και τη Faize Οzdemirciler που έγραψε το ποίημα το οποίο μετέφερε στο θεατρικό σανίδι ο Ερσόι.

* Βεβαίως δεν είναι αυτή η Κύπρος. Ωστόσο στην κατάμεστη αίθουσα, όπου κάποιοι κάθονταν και στα σκαλιά ή σε αυτοσχέδια θεατρικά καθίσματα για να παρακολουθήσουν την παράσταση του Τουρκοκυπριακού Δημοτικού Θεάτρου, φαίνεται πως βρισκόταν μια καλή μαγιά ανθρώπων για... την Κύπρο που θα θέλαμε.

* Όχι αναγκαστικά το θέατρο που θα θέλαμε. Προσωπικά η ερμηνεία του Ερσόι δεν με συνεπήρε. Ήταν όμως η ευκαιρία για να ακούσουμε και να "διαβάσουμε" το ποίημα της Faize Οzdemirciler.

* Ένα ποίημα κριτικό απέναντι στη μηδενική αντίσταση της Κύπρου αλλά κυρίως απέναντι στην αυτοκριτική της διάθεση και στη συγχώρεση που μπορεί -αν μπορεί- να προσφέρει.

* Ένα ποίημα - κατάθεση οργής, αυτοκριτικής, αλήθειας, από μια Κύπρια γυναίκα.

* Ένα ποίημα με το οποίο πολλοί από τους θεατές εκείνη τη νύχτα συμφώνησαν.

* Φάνηκε και από το χειροκρότημα στη διάρκεια της παράστασης, όχι μόνο στο τέλος.

* Τα περί συγκίνησης και θετικών βημάτων με τέτοιου είδους εκδηλώσεις τα είπαμε και παλαιότερα, όταν ανέβηκε στον ίδιο χώρο η παράσταση "Ο αγνοούμενος", και πάλι από το Τ/Κ Δημοτικό Θέατρο.

* "Αν σκάσει απόψε μια βόμβα εδώ, τελείωσε το Κυπριακό", έγραφε ο Νικόλας Κυριάκου με αφορμή εκείνη την παράσταση. Κι αυτό γιατί ήταν μαζεμένοι στην αίθουσα -και τότε- μια σημαντική ομάδα ανθρώπων που πασχίζει με τρόπο ουσιαστικό για την επίλυση του Κυπριακού.

* Και το κοινό της Τετάρτης το ίδιο ήταν, και περισσότερο.

* Οι περισσότεροι δεν βρέθηκαν στο Πολιτιστικό Κέντρο Βλαδίμηρος Καυκαρίδης για την παράσταση την ίδια, αλλά για όσα συμβολίζει τόσο η ίδια όσο και η κίνηση του Σατιρικού Θεάτρου να προσκαλέσει το Τ/Κ Δημοτικό Θέατρο για μια παράσταση στην 'απ' εδώ μεριά'.

* Κάπως έτσι αναδεικνύεται το θέατρο ως κοινωνικό εργαλείο.

* Ας μην ξεχνάμε αυτόν του τον ρόλο, ο οποίος μοιάζει λίγο παραγκωνισμένος το τελευταίο διάστημα, έναντι του θεάματος.

* Τέλος, τον πρώτο ρόλο στην παράσταση της Τετάρτης κρατούσαν τα τέσσερα λευκά περιστέρια που βρίσκονταν καθ' όλη τη διάρκεια του έργου επί σκηνής: πειθαρχημένα, πανέμορφα, έτοιμα να πετάξουν με το πρώτο σινιάλο.

ΥΓ. Αν το Σατιρικό θα συνεχίσει να φιλοξενεί το Τ/Κ Δημοτικό Θέατρο, θα πρέπει να βρει μιαν άλλη λύση για τους υπέρτιτλούς της, τόσο το μέγεθος όσο και τη θέση τους.