Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

Συζητείται αύριο στη Βουλή ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός του ΘΟΚ. Όπως φαίνεται, ο οργανισμός «έπεσε έξω» στα νούμερα. «Η πρόνοια του άρθρου αποδείχθηκε ανεπαρκής λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό του ΘΟΚ», αναφέρεται στην επιστολή με την οποία ζητείται μια μικρή ενίσχυση ύψους περί τις 600 χιλιάδες ευρώ.

Έτσι, το πρωί ο οργανισμός θα βρεθεί στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών για να συζητά τον προϋπολογισμό του και το βράδυ θα βάλει τα καλά του για να παρευρεθεί στην τελετή απονομής των Κρατικών Βραβείων Θεάτρου, που αφαιρεί 15 χιλιάδες ευρώ από το ταμείο του ΘΟΚ αλλά προσθέτει σε... αξία;

Φαντάζομαι πως δεν είναι λίγοι όσοι σταυρώνουν σήμερα [και ολημερίς αύριο] τα δάχτυλά τους για να μην δουν ό,τι και πέρυσι από την τελετή των βραβείων. Το περσινό χάλι ας μην μεταφερθεί και στη φετινή, ύστατη χρονιά του θεσμού, ο οποίος σύμφωνα με τον ΘΟΚ σταματά για να δούμε κάτι «εντελώς καινούργιο, άλλο πράμα». Και πώς;, αναρωτιέται κανείς. Δεν θα τιμώνται οι άνθρωποι της θεατρικής τέχνης; Αμέ! απαντούν στον ΘΟΚ. Θα σας τα πούμε το βράδυ της τελετής. Λες και δεν θα είναι αρκετές οι βραβεύσεις. Που προβλέπουμε να είναι από λίγο έως πολύ χάλια αφού είναι από λίγο έως πολύ χάλια οι φετινές υποψηφιότητες.

Διότι, με συγχωρείτε κιόλας, είδατε εσείς τη «Νίτσα» και σας έμεινε κάτι άλλο πέρα από το κείμενο; Ναι, έμεινε γιατί ήταν μια άρτια παράσταση, αλλά η ουσία δεν βρισκόταν στο κείμενο; Προσωπική άποψη, το ξέρω, αλλά ένιωσα μεγάλη αδικία που δεν διεκδικεί φέτος το βραβείο Θεατρικής Συγγραφής ο Γ. Τριλλίδης.

Βασικά, είναι να μην βλέπω τη λίστα με τις υποψηφιότητες αγαπητέ αναγνώστη.

Και που είναι τόσο χάλια, όμως, είναι λύση η κατάργησή τους; Τι πήγε στραβά; Πόσο περίπλοκη μπορεί να είναι μια διαδικασία που για χρόνια ολόκληρα πραγματοποιείται σε όλο τον κόσμο, με χίλιες δυο φόρμουλες. Ένα παράδειγμα είναι δυνατό να μην μπορούμε να το υιοθετήσουμε; Και ποιος να βλέπει τις παραστάσεις και πώς να βαθμολογείται ο καθένας και τι να συζητούμε και οι γνωριμίες, οι φιλίες, τα συμφέροντα, οι διαπλοκές και ούτω καθεξής. Και η ίδια η τελετή, κερασάκι στην τούρτα.

Φέτος τη σκηνοθετεί ο Φωκάς Ευαγγελινός και την παρουσιάζει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Ευχόμαστε να πάει καλά.

Για να επανέλθω στα περί κατάργησης και στα «ξεχάστε τα βραβεία όπως τα ξέρετε γιατί θα υπάρξει νέα φόρμουλα», υπενθυμίζω τη διαβεβαίωση του προέδρου του δ.σ. του ΘΟΚ, Γιάννη Τουμαζή, στον «Πολίτη», ότι δεν θα χαθεί η φετινή θεατρική σεζόν.

Επίσημα, πάντως, δεν ορίστηκαν άνθρωποι να βλέπουν τις παραστάσεις που παίζονται τώρα. Ίσως τις παρακολουθεί το τρίτο μάτι. Ή μήπως θα κληθούν οι θεατές να πουν τη γνώμη τους; Οι κριτικοί θεάτρου των εφημερίδων, ίσως; Μα δεν τις βλέπουν όλες. Εκείνοι που οπωσδήποτε τις βλέπουν όλες [συχνά με... μισό μάτι] είναι όσοι περιλαμβάνονται στην επιτροπή αξιολόγησης των παραγωγών που λένε την άποψή τους για τα ποσά που θα διατεθούν κάθε φορά στα θέατρα. Λέτε να ζητήσουν απ’ αυτούς να επωμιστούν το βάρος;

Σε κάθε περίπτωση, αύριο ξημερώνει Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Μόνο η τελετή των βραβείων το θυμίζει. Καμιά γιορτή, καμιά ανοιχτή παράσταση, κανένα θέατρο στον δρόμο. Χμ.