Παράθυρο logo
Τελικά κάνει να κλαίμε στα θερινά;
Δημοσιεύθηκε 08.09.2025 11:39
Τελικά κάνει να κλαίμε στα θερινά;

Στην αναμονή, μία από τις γατούλες του θερινού κινηματοθεάτρου Κωνστάντια. Φωτ.: Χριστοθέα Ιακώβου.

Γράφει η Κατερίνα Πέτρου

Μισή χρονιά περίμενα αυτή την προβολή. Την άλλη μισή περίμενα απ' τον χρόνο να κάνει το θαύμα του. Από αύριο η πόλη θα διανύει την πιο «νεκρή» βδομάδα του χρόνου. Τα βράδια της πιο νεκρής βδομάδας του χρόνου υπάρχει ένα μέρος που μένει ζωντανό. Τέταρτη με Κυριακή. Κυριακή σαν απόψε. Νέκρα παντού. Εκτός από ένα μέρος.

Θερινός κινηματογράφος Κωνστάντια. Θερινός όπως και τότε. Ιούνης. Ταξίδι στη Δονούσα. Υπήρχαν άραγε κι εκεί θερινά; Συμβαίνει συνήθως τέτοιες μέρες στις πόλεις να ησυχάζουν. Όπως συμβαίνει και στη δική μου Λευκωσία. Σίγουρα όχι στα μικρά νησιά. Σίγουρα όχι στη Δονούσα. Ένας αγαπημένος σκηνοθέτης. Aπ' τα παλιά. Βολεύομαι στο πάνω διάζωμα. Από 'δω διακρίνω καλύτερα τις αφίξεις. Τελικά εσένα περίμενα. Μέσος όρος ηλικίας τα σαράντα. Εγώ απλώς περίμενα. Ακόμα τριάντα δύο. Τουλάχιστο εμείς κρατήσαμε λίγο παραπάνω απ' την ταινία. Λίγο παραπάνω από 74 λεπτά. Οι νυχτοπεταλούδες πετούσαν ζαλισμένες. Στο φως μεταξύ προβολέα και σκηνής. Στο πανί φάλτσαραν παλιές αναμνήσεις. Στο πανί παιζόταν ό,τι με κόπο κατάφερα να ξεχαστεί.

«Ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα που έρχεται στην ώρα του» το 'πε ο νυχτερινός εκφωνητής εκείνο το βράδυ. Και είχε δίκιο. Αν ο χρόνος είναι υπέρ μας θα 'ρθείς και συ. Στην ώρα σου. Συνεπής σαν πάντα στα ραντεβού σου. Θα 'σαι ωραίος σαν Αύγουστος. Θα ξεγελάσεις ξανά τα σήματα. Θα 'σαι ραδιοπειρατής στη μονάδα του χρόνου που θα 'χει απομείνει. Τελευταία σκηνή. Μουσική. Το τέλος κάπως ξαφνικό. Όχι απίθανο. Πιθανό αλλά ακραίο. Σαν το ραντεβού που θα ξαναδώσουμε.

Ο έρωτας είναι αποτέλεσμα πιθανοτήτων. Κάποτε συμβαίνει. Κάποτε αλλά συμβαίνει. Μουσική ακόμα. Soft ταινία, ανάλαφρη. Στο στήθος το βάρος του χρόνου. Ακόμα. Ας είναι που το νιώθω. Κάποτε το παρόν δίνει μάχη με τον αντίστροφο χρόνο. Στο φινάλε μια συγκίνηση, υπήρξε. Κι ας μην φάνηκες στην προβολή. Κάποτε πέφτω έξω. Πέφτουν οι τίτλοι. Κι άλλη μουσική. Κάποτε οι ταινίες μας αναγκάζουν να ξαναζήσουμε το παρελθόν. Σε 74 λεπτά. Τελικά δεν ξέρω. 

Κάνει να κλαίμε στα θερινά ή όχι;

Εντυπώσεις από την ταινία «νυχτερινός εκφωνητής» του Ρένου Χαραλαμπίδη

 Θερινός κινηματογράφος Κωνστάντια, Λευκωσία

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων

Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας parathyro.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθούν ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.