Την αποχώρηση του Δημήτρη Καραγιάννη από την προεδρία του δ.σ. του ΘΟΚ σηματοδοτεί η νέα σύσταση του νέου συμβουλίου, με πρόεδρο τον καθηγητή Γιάννη Ιωάννου.
Το δ.σ. του ΘΟΚ είναι από τα λίγα συμβούλια ημικρατικών οργανισμών που δέχτηκαν σαρωτικές αλλαγές στη σύστασή τους.
Το νέο δ.σ. έχει ως εξής:
Γιάννης Ιωάννου [πρόεδρος] - αντικαθιστά τον Δημήτρη Καραγιάννη
Γεωργία Ντέτσερ [αντιπρόεδρος] - αντικαθιστά τον Νεόφυτο Ταλιώτη
Λουκάς Πραστίτης
Δώρα Παναγή
Λία Βίσση
Έλενα Περικλέους
Μαρία Καρσερά
Γιώργος Μενελάου
Αλίκη Μάζη Παπαγιάννη
Η νέα Καλλιτεχνική Επιτροπή του ΘΟΚ είναι:
Άθως Ερωτοκρίτου [πρόεδρος] - παραμένει
Γιώργος Γεωργίου Βάσου
Άντρη Κωνσταντίνου
Αλεξάντρα Γαλανού
Δέσπω Σεργίου
Πιο κάτω, η δήλωση του Δημήτρη Καραγιάννη ο οποίος αποχωρεί από την θέση του προέδρου του δ.σ. του ΘΟΚ έπειτα από θητεία έξι χρόνων.
Σε κάθε δραστηριότητα της ζωής υπάρχει ένας κύκλος, μια αρχή και ένα τέλος. Το πιο καθοριστικό για τον κάθε άνθρωπο είναι να αντιλαμβάνεται έγκαιρα το πότε θα πρέπει να αρχίζει αλλά και το κυριότερο και πότε θα τελειώνει ή πότε θα κλείνει τον κύκλο. Στην προκειμένη περίπτωση ο κύκλος που ξεκίνησε για μένα πριν έξι χρόνια ως Πρόεδρος του ΘΟΚ έχει κλείσει.
Με την ολοκλήρωση των έξι χρόνων αισθάνομαι ότι έφτασε η στιγμή της αποχώρησης. Όχι γιατί θεωρώ ότι δεν έχω άλλα να προσφέρω στον Οργανισμό όπως συνηθίζεται να λέγεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, κάθε άλλο. Αλλά πολύ απλά έχω προσδιορίσει την στιγμή αυτή ως την καταλληλότερη, γιατί θάθελα η προσφορά και οι υπηρεσίες μου στον οργανισμό να κλείσουν ένα κύκλο του οποίου κύριο χαρακτηριστικό ήταν ο σεβασμός σε όλους τους συνεργάτες μου και το αγωνιστικό σθένος να υπηρετώ αυτό στο οποίο πίστευα.
Ποτέ δεν είχα φιλοδοξία να κάνω «καριέρα» ως Πρόεδρος στο ΘΟΚ και πολύ περισσότερο ποτέ δεν ήταν για μένα αυτοσκοπός. Η αποδοχή μου να είμαι στο Δ.Σ. του ΘΟΚ πήγαζε από τη γνήσια αγάπη μου για το Θέατρο και ευρύτερα για τον πολιτισμό κάτι που θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι με αυταπάρνηση και στη συνέχεια.
Αποχωρώντας λοιπόν από τη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση και αγάπη στους ανθρώπους του Θεάτρου στο σύνολο τους.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω στο διοικητικό τεχνικό και καλλιτεχνικό προσωπικό του ΘΟΚ. Μια μικρή σε αριθμό ομάδα με μεγάλα ψυχικά αποθέματα και πολλή πίστη σ’ αυτό το σοβαρό και μεγάλο που υπηρετούν όπως είναι το Θέατρο.
Στα έξι χρόνια της θητείας μου ως Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός και δίκαιος με τους ανθρώπους που συνεργαζόμουνα. Μακριά από σκοπιμότητες, μικροσυμφέροντα, ομαδοποιήσεις και μικροκομματικές προσεγγίσεις.
Στην όποια απόφαση μου στην διάρκεια της θητείας μου, για τη ανάπτυξη του Θεάτρου ποτέ δεν μέτρησαν οι ιδεολογικές ή πολιτικές πεποιθήσεις και απόψεις που ο καθένας από τους εργαζόμενους πίστευε και που ήταν απόλυτο δικαίωμα του.
Για μένα το αποφασιστικό κριτήριο στις αποφάσεις μου ήταν αν οι άνθρωποι είχαν τις γνώσεις, τις ικανότητες και την αγάπη να ανταποκριθούν στα καθήκοντα που απορρέαν από τις υποχρεώσεις τους στον Οργανισμό και κατ’ επέκταση στον κυπριακό λαό.
Ίσως αυτή η προσέγγιση μου να ενόχλησε ή και να απογοήτευσε μερικούς. Ειλικρινά λυπούμαι που δεν τους ικανοποίησα και πολύ περισσότερο δεν τους εξυπηρέτησα. Αλλά ούτε οι αρχές μου ούτε οι αξίες μου το επέτρεπαν.
Αποχωρώντας από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου νοιώθω ότι τα έξι χρόνια που ήμουν Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ έγιναν πολύ σημαντικά βήμα προς όφελος του Θεάτρου και των ανθρώπων που τον υπηρετούν και που έχει ως αποδέχτη τον κυπριακό λαό.
Καταφέραμε να κατασκευάσουμε το Κρατικό Θέατρο του ΘΟΚ, δημιουργήσαμε το Θεατρικό Μουσείο, ολοκληρώσαμε τη Δραματική Σχολή του ΘΟΚ, αναπτύξαμε διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα, συνάψαμε πρωτόκολλα συνεργασίας με κρατικά θέατρα της ευρώπης, αναπτύξαμε μια ουσιαστική κοινωνική πολιτική, δημιουργήσαμε μια νέα θεατρική σκηνή που απευθύνεται στους νέους, αναβαθμίσαμε τη ερασιτεχνική δημιουργία, δώσαμε την ευκαιρία σε νέους δημιουργούς να μπουν στον ΘΟΚ, σπάζοντας κάποιες παγιωμένες νοοτροπίες που ήθελαν τον ΘΟΚ ως ένα «άβατο» για τους νέους ανθρώπους. Και πολλά άλλα.
Εύχομαι ολόψυχα η συνέχεια να είναι ακόμα πιο εποικοδομητική για το Θέατρο και τους ανθρώπους που το υπηρετούν γιατί αυτό θα είναι προς το συμφέρον του κυπριακού λαού.
Αν κάποιους στενοχώρησα σ’ αυτά τα έξι χρόνια της θητείας μου θέλω να εκφράσω τη λύπη μου.
Καλή τύχη σε όλους. Εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Δημήτρης Καραγιάννης
