Έκθεση με έργα του διεθνώς αναγνωρισμένου και βραβευμένου Ιταλού φωτορεπόρτερ Πάολο Πέλεγκριν, μέλους του φημισμένου πρακτορείου Magnum Photos φιλοξενείται στη Γκαλερί Γιάκοπιτς στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας.
Κατά τη διάρκεια περισσότερων από τριών δεκαετιών, ο Πέλεγκριν έγινε κορυφαίος οπτικός χρονικογράφος συγκρούσεων, ανθρώπινου πόνου και ανθεκτικότητας. Πλήρες μέλος του Magnum Photos από το 2005 και βραβευμένος με έντεκα βραβεία World Press Photo και το Χρυσό Μετάλλιο Robert Capa, μεταξύ άλλων, είναι γνωστός για την ιδιαίτερη οπτική του γλώσσα που συνδυάζει την εκφραστική χρήση του φωτός και της σκιάς με λυρική, με βαθιά ενσυναίσθηση αφήγηση, αναφέρουν οι διοργανωτές της έκθεσης «Paolo Pellegrin. An Anthology».
Η έκθεση δεν είναι μόνο χρονολογική αναδρομή, αλλά ένας προσεκτικά επιμελημένος διάλογος μεταξύ φωτογραφικών σειρών που καλύπτουν ηπείρους και δεκαετίες. Ξεκινά με τρεις σχεδόν μαύρες εικόνες εσωτερικών χώρων από τη Γάζα, όπου το φως εισέρχεται μόνο μέσα από ρωγμές που έχουν αφήσει οι πυροβολισμοί – θραύσματα τραύματος και επιβίωσης. Κλείνει με σχεδόν εντελώς λευκές φωτογραφίες από την Ανταρκτική, όπου ρωγμές στο χιόνι υποδηλώνουν μια αόρατη αστάθεια κάτω από μια επιφάνεια αγνότητας. Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους του σκότους και του φωτός, του μαύρου και του λευκού, βρίσκεται όλη η πολυπλοκότητα της ανθρωπότητας – αποτυπωμένη μέσα από τον φακό του Pellegrin, που είναι ευαίσθητος σε κάθε απόχρωση που βρίσκεται ανάμεσα.
Η έκθεση μας μεταφέρει από πόλεις που έχουν καταστραφεί από τον πόλεμο σε σκηνές περιβαλλοντικής κατάρρευσης, από φευγαλέες στιγμές ελπίδας στις συνέπειες της καταστροφής. Το πρώιμο έργο του Pellegrin για τους Αλβανούς πρόσφυγες που εγκατέλειψαν το Κοσσυφοπέδιο (1999) αποκαλύπτει ήδη το ένστικτό του για την οικειότητα και την εκφραστική μορφή. Συνέχισε να καταγράφει σημαντικές παγκόσμιες κρίσεις: τη δεύτερη παλαιστινιακή ιντιφάντα (2002-2004), την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ (2002-2003), τη σύγκρουση στο Νταρφούρ (2004), το τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό (2005) και τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στο Λίβανο (2006). Η συνεχής εστίασή του στη Γάζα – από την «Επιχείρηση Cast Lead» (2009) έως τους νέους πολίτες που φέρουν τα μόνιμα σημάδια του πολέμου (2012) – παραμένει μια από τις πιο ισχυρές οπτικές μαρτυρίες του σύγχρονου φωτορεπορτάζ.