Συνέντευξη στη Μερόπη Μωυσέως, 22.5.2011
Η Εύη Δημητρίου παρουσιάζει τη νέα της χορογραφική δουλειά προτείνοντας το Glory Box, ένα κουτί στο οποίο περιλαμβάνεται η ανθρώπινη ύπαρξη, έτσι όπως ορίζεται μέσα από τη σύγχρονη "εικονική" κοινωνία
"Στο διαδίκτυο μπορείς να εκθέσεις όποια πλευρά του εαυτού σου επιλέξεις. Να αναδείξεις αυτό που θα ήθελες να είσαι". Η χορογράφος Εύη Δημητρίου επιμένει να σερφάρει στους κοινωνικούς ιστότοπους και να μεταφέρει μέσα από τον σύγχρονο χορό τους προβληματισμούς της για τα ασαφή -πια- όρια ανάμεσα στην εικονική ζωή και στην πραγματικότητα. Η παράσταση Glory Box παρουσιάζεται για πρώτη φορά την ερχόμενη βδομάδα στη σκηνή του Θεάτρου Ριάλτο.
Στις τελευταίες σου χορογραφικές δουλειές τοποθετείς τον χορό σε διάλογο με την ηλεκτρονική πραγματικότητα. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και πού αποσκοπεί;
Το ενδιαφέρον μου γύρω από την κουλτούρα της ηλεκτρονικής πραγματικότητας, όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα από τα διαδικτυακά παιγνίδια και τα κοινωνικά δίκτυα, ξεκίνησε πριν δυο περίπου χρόνια με την παράσταση Nice to see you :). Παρατηρώντας τον σύγχρονο τρόπο ζωής, βλέπω πόσο άλλαξε ο τρόπος επικοινωνίας μας, ιδιαίτερα μέσω του διαδικτύου. Η παρατήρηση αυτή με ώθησε να μελετήσω για την ψυχολογία του χρήστη, για το πώς το διαδίκτυο μπορεί να μας επηρεάσει σε σχέση με την προσωπικότητά μας.
Πόσο οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο έχουν "επηρεάσει" τη διάκριση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας;
Στο διαδίκτυο μπορείς να εκθέσεις όποια πλευρά του εαυτού σου επιλέξεις. Να αναδείξεις αυτό που θα ήθελες να είσαι. Η φαντασία μας στο διαδίκτυο μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεξερεύνητα μονοπάτια της προσωπικότητάς μας, τα οποία διστάζουμε να βιώσουμε στην πραγματική ζωή λόγω της κοινωνικής κριτικής, αμφισβήτησης, ταμπού. Υπάρχει δηλαδή αυτή η επιλογή ταυτότητας.
Αυτή η επιλογή θα μπορούσε να οδηγήσει από τη μια πλευρά στο να βιώνουμε τη ζωή μας περισσότερο μέσω της εικονικής πραγματικότητας. Από την άλλη, η ελευθερία να επιλέξουμε τη δική μας "persona" στο διαδίκτυο μπορεί να μας βοηθήσει στο να συνειδητοποιήσουμε τι θέλουμε από την προσωπικότητά μας, τον εαυτό μας και να το μεταφέρουμε αυτό στην πραγματική ζωή.
Πώς αξιολογείς αυτή την εξέλιξη;
Υπάρχουν διαδικτυακά παιγνίδια στα οποία ένα avatar αντιπροσωπεύει έναν άνθρωπο. Σε αυτά τα παιγνίδια, όπως το second life, κάποιος μπορεί να επιλέξει μια διαδικτυακή ζωή, να χτίσει ένα σπίτι, να έχει φίλους, σχέσεις, να κάνει ταξίδια, όλα αυτά ανεξάρτητα από την "πραγματική του ζωή". Τι γίνεται αν κάποιος χρήστης επενδύει περισσότερο χρόνο στην εικονική του ζωή παρά στην πραγματική; Αν τα όνειρά του τα στηρίζει στην εικονικότητα που μπορούν να υλοποιηθούν πιο εύκολα;
Αυτή είναι η λεπτή γραμμή της εικονικής πραγματικότητας και της πραγματικής, που μόνο ο χρόνος και η ανθρώπινη φύση θα δείξουν προς τα πού θα κατευθυνθούμε.
Νομίζεις πως το κοινό λαμβάνει τα μηνύματα από τις δικές σου, αλλά και από άλλες παραστάσεις σύγχρονου χορού, που είναι περισσότερο εννοιολογικές παρά κινησιολογικές; Διότι η έντονη κινησιολογία, αν μη τι άλλο, ανταποκρίνεται στο συγκινησιακό.
Στην παράσταση χρησιμοποιούμε λόγο, κίνηση, αλλά και πολυμέσα. Ίσως ο συνδυασμός αυτός να μπορεί να μεταφέρει πιο ξεκάθαρα στον θεατή τις έννοιες που ερευνούμε. Παρ'όλα αυτά, πρωταρχικό μας εργαλείο είναι το σώμα και μέσω αυτού υπάρχει η ελευθερία, αν μια σκέψη, ένα συναίσθημα, μια κατάσταση θα εκφραστεί μέσω της κίνησης ή του λόγου.
Στόχος μου είναι να θέσω τους δικούς μου προβληματισμούς επί σκηνής, αλλά την ίδια στιγμή να αφεθεί ο θεατής ελεύθερος να τους εκλάβει όπως αυτός θέλει, να βιώσει την παράσταση με τον δικό του τρόπο. Μπορεί η παράσταση να βασίζεται σε προβληματισμούς για την εικονική πραγματικότητα σε αντίθεση με την πραγματική, αλλά τα κοινωνικά θέματα που εσωκλείει, όπως της ταυτότητας ή και της αναζήτησης, είναι θέματα που ο καθένας εκλαμβάνει διαφορετικά και μπορεί να τα βιώσει, είτε με το συναίσθημα είτε εγκεφαλικά.
Πώς αντιλαμβάνεσαι τον σύγχρονο χορό σήμερα και πώς θα ήθελες να τον εκλαμβάνει το κοινό;
Σύγχρονος χορός για μένα είναι μία τέχνη που τολμά να πειραματιστεί, τόσο με το δικό της εργαλείο - την κίνηση, όσο και με άλλες μορφές τέχνης. Είναι μια τέχνη που αποπνέει ένα αέρα φρεσκάδας, ζωντάνιας. Θα έλεγα ότι είναι μια από τις πιο τολμηρές μορφές τέχνης, με νέες προτάσεις, που πολλές φορές ξαφνιάζουν τον θεατή. Θα ήθελα το κοινό να δώσει μια ευκαιρία στο σύγχρονο χορό να τον γνωρίσει. Να παρακολουθήσει τις διάφορες προτάσεις των χορογράφων και να αφεθεί ελεύθερος να παρακολουθήσει, να νιώσει, να προβληματιστεί, αλλά και να κρίνει. Ένα σκεπτόμενο ακροατήριο που προτεραιότητά του δεν είναι το θέαμα αλλά η ουσία.
Τι είναι το Glory Box;
Το Glory Box είναι ίσως η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από το πρίσμα της σημερινής κοινωνίας της τεχνολογίας. Μπορεί να είναι ο κόσμος των ονείρων μας (ή του εφιάλτη μας!). Είναι το κουτί όπου ο πραγματικός μας εαυτός συναντά τον εικονικό. Είναι μια παράσταση βασισμένη στον σύγχρονο τρόπο ζωής που ο θεατής καλείται να μοιραστεί τους προβληματισμούς των περφόρμερ μέσα από το χιούμορ, την κίνηση και τον λόγο.
Πώς δούλεψες για τη νέα σου δουλειά;
Θα μπορούσα να χωρίσω τη διαδικασία δημιουργίας αυτού του έργου σε τρία στάδια. Το πρώτο είναι το θεωρητικό υπόβαθρο, δηλαδή η μελέτη μου γύρω από την επιστήμη του "cyber culture", και η συνομιλία μου, τόσο με ειδικούς, όσο και με απλούς χρήστες ή μη.
Το δεύτερο και κυρίως στάδιο είναι η πρακτική πλευρά στο στούντιο με τους χορευτές/περφόρμερ/συνδημιουργούς (Αριάνα Μαρκουλίδου και Ελεάνα Αλεξάνδρου), τον μουσικό (Βαλεντίνο Στέλιου), τον βίντεο καλλιτέχνη (Νίκο Σύννο) και τον δραματουργό (Αriane Thalheim). Η χορογραφική διαδικασία βασίστηκε στον συνεχή διάλογό μου με τους περφόρμερ. Δηλαδή μέσω των αυτοσχεδιασμών των περφόρμερ, δικά μου ερωτήματα γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, την ταυτότητα, τον εαυτό, δημιούργησαν το αρχικό κινητικό και λεκτικό υλικό που επεξεργαστήκαμε για την παράσταση. Ένα τρίτο στάδιο της χορογραφικής διαδικασίας θα έλεγα ήταν οι ανοιχτές πρόβες/παρουσιάσεις στο κοινό, όπου ο θεατής είχε την ευκαιρία να δει ένα έργο σε εξέλιξη. Στις ανοιχτές αυτές πρόβες είχαμε επίσης διαλέξεις από την ακαδημαϊκό Χριστοθέα Ηροδότου, η οποία ερευνά τα θέματα γύρω από την ψυχολογία του χρήστη παιχνιδιών στο διαδίκτυο, όπως και ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. Σκοπός αυτών των παρουσιάσεων ήταν να πάρουμε από το κοινό υλικό για την παράσταση, αλλά και να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό να δουν τις πρόβες, να πάρουν μια γεύση από τη δημιουργική διαδικασία που προηγείται της παράστασης.
Η Λεμεσός έχει μια σαφή δυναμική στον τομέα του σύγχρονου χορού. Πόσο αυτή η δυναμική βοηθά στην εξέλιξη αυτού του είδους τέχνης αλλά και τις ομάδες σύγχρονου χορού στο να γίνονται ολοένα καλύτερες;
Σίγουρα αυτή η δυναμική έχει βοηθήσει πολύ. Πρώτα απ' όλα δημιούργησε την ανάγκη για μια στέγη και συνέβαλε στην ίδρυση της Στέγης Σύγχρονου Χορού Λεμεσού, του πρώτου έργου υποδομής του σύγχρονου χορού στην Κύπρο, όπου η ομάδα Εν δράσει είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη. Έπειτα, μέσω της Στέγης, πολλές ομάδες βρήκαν ένα χώρο να στεγάζονται, πολλοί χορογράφοι βρήκαν ένα τόπο συναναστροφής και ανταλλαγής απόψεων, ενώ οι χορευτές μπορούν πλέον να συνεχίσουν την εκγύμνασή τους με τα προγραμματισμένα επαγγελματικά μαθήματα χορού.
Πέραν αυτού, τα τελευταία χρόνια άρχισε να ξεκαθαρίζει η χορογραφική ταυτότητα πολλών χορογράφων που έδωσαν έμφαση στην έρευνα. Ίσως ο ευγενής ανταγωνισμός, ίσως το πάθος για σκληρή δουλειά, ίσως η παραθαλάσσια τοποθεσία της Λεμεσού! Σίγουρα η τέχνη του σύγχρονου χορού στη Λεμεσό (και μάλλον παγκύπρια) δεν σταματά να μεταλλάσσεται και να μας εκπλήσσει.
Η δυναμική αυτή σε συνδυασμό με τη στήριξη από σημαντικούς φορείς, όπως οι Πολιτιστικές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ο Δήμος Λεμεσού, όσο και το Θέατρο Ριάλτο, δημιουργούν τις σωστές προϋποθέσεις για την περαιτέρω εξέλιξη του σύγχρονου χορού.
Σε ένα ιδανικό εργασιακό περιβάλλον, τι απ' όσα κάνεις για τη χορογραφική σου δουλειά θα άλλαζες;
Το οικονομικό! Επειδή μου αρέσει να πειραματίζομαι με πολυμέσα, θα ήθελα πολύ να υπήρχε μια αίθουσα με τεχνικό εξοπλισμό ώστε να μπορεί το βίντεο (για παράδειγμα) να πειραματίζεται με την κίνηση και τη διαδραστικότητα, να μπορεί δηλαδή ο χορευτής και τα πολυμέσα να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο.
+ Glory Box
Ιδέα - σκηνοθεσία - χορογραφία: Εύη Δημητρίου / χορογραφία - περφόρμερ: Ελεάνα Αλεξάνδρου και Αριάνα Μαρκουλίδου / βίντεο καλλιτέχνης: Νίκος Σύννος / δραματουργία: Ariane Thalheim / επιμέλεια ήχου: Βαλεντίνος Στέλιου / μοντάζ: Χρίστος Γεωργίου / στυλιστική επιμέλεια: Κρίστια Μιχαηλίδου / φωτογραφίες: Παύλος Βρυωνίδης. 28 & 29 Μαΐου στο Θέατρο Ριάλτο στις 20:30. Πληροφορίες και κρατήσεις τηλ. 77777745 (περιορισμένος αριθμός θέσεων)
10 Ιουνίου στο Θέατρο Παλλάς στις 20:30. Πληροφορίες τηλ. 22410181 και 99349716. Εισιτήρια προς 10 και 5 ευρώ. Η παραγωγή επιχορηγείται από το Πιλοτικό Πρόγραμμα Επιχορηγήσεων Ομάδων Χορού των Πολιτιστικών υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.
