Γράφει ο Κυριάκος Τζιαμπάζης

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το δεύτερο μυθιστόρημα της Εύας Λεοντιάδου το μυθιστόρημα «Ελευθερία της Ελευθερίας». Η πρώτη λέξη «ελευθερία» είναι ένα νοητικός όρος που γενικά απασχολεί τη φιλοσοφία. Η Εύα δεν ασχολείται με τη φιλοσοφική έννοια της ελευθερίας, και συγκεκριμένα της νεαρής Ελευθερίας, και με τη γραφειοκρατία που πνίγει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου να απολαμβάνει την ελευθερία του. Στο μυθιστόρημά της η νέα συγγραφέας ασχολείται με τη σύλληψη μιας νεαρής κοπέλας, της οποίας επέβαλαν μια νέα ταυτότητα και όνομα, την έκλεισαν στις φυλακές, τη δίκασαν και την καταδίκασαν σε θάνατο, παρά το γεγονός ότι, δεν ήταν πολίτης της χώρας στην οποία συνελήφθη. Η νεαρή κοπέλα προσπάθησε να αποδείξει ότι ήταν πολίτης άλλης χώρας, είχε άλλο όνομα από εκείνο που τις απέδωσαν οι γραφειοκράτες. Η Αστυνομία, το δικαστήριο και οι ένορκοι δεν αποδέχθηκαν τους ισχυρισμούς της και έτσι οδηγήθηκε στο δωμάτιο της εκτέλεσης. 

Ο αναγνώστης διαβάζοντας το μυθιστόρημα της Εύας Λεοντιάδου θα διαπιστώσει την ικανότητά της στη διαπλοκή του έργο της, αλλά και τον απλό αλλά μεστό λόγο που χρησιμοποιεί. Το βιβλίο διαβάζεται με ενδιαφέρον και όταν ο αναγνώστης αρχίσει τη μελέτη του δεν θα μπορεί να το αφήσει. Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου το περιεχόμενό του είναι «ένα σκληρό δράμα για γερά νεύρα όπου η αδικία, η γραφειοκρατία και το ψέμα περικυκλώνουν την ηρωίδα δοκιμάζοντας τις αντοχές της. Ακολουθώντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, ο αναγνώστης βυθίζεται σε ένα λογοτεχνικό ταξίδι γεμάτο αγωνία και ανατροπές μέχρι την τελευταία σελίδα».  

Εύχομαι το βιβλίο της Εύας Λεοντιάδου να είναι καλοτάξιδο.