Συνέντευξη στην Ελένη Δημητρίου

Το συγκρότημα Santa Semeli and the Monks έρχεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας για να βγει έξω από τα πλαίσια και να ξεπεράσει είδη και μορφές τέχνης σε μια παράσταση που θα γιορτάσει τη μουσική και το θέατρο μέσα από την παρουσίαση του νέου του δίσκου «Ludwig». Με επικεφαλής τη Σεμέλη Οικονόμου, η παράσταση διακατέχεται από φιλοσοφικούς προβληματισμούς, με τα τραγούδια να βασίζονται στην ποίησή της, που μας ταξιδεύουν στους κύκλους της ζωής, εξετάζοντας και σχολιάζοντας όλες τις πτυχές της κοινωνίας και της ανθρώπινης φύσης. Οι συντελεστές υπόσχονται να δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα ενός πάρτι, μια τελετή και μια συνάντηση ταλέντων, όπου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να βιώσει κάτι καινούργιο.

Ένα απόγευμα αργά, την εβδομάδα που πέρασε, και μετά που «κλείσαμε» ραντεβού με τη Σεμέλη Οικονόμου σαν σωστοί δημοσιογράφοι, βρεθήκαμε να τα λέμε με πολλά ποτά, κέφι και ζωντάνια.Οι κουβέντες διάφορες και ασύνδετες φαινομενικά, που δύσκολα αποτυπώνονται σε χαρτί, αφού η συνάντηση με τη Σεμέλη και τον γλυκό Ισλανδό κιθαρίστα Haraldur Ágústsson τελείωσε σε ένα διαμέρισμα στη Λευκωσία με τεκίλες, τηγανητό χαλούμι με σαλάτα και τσιπς και πολλή πολλή μουσική, με τη Σεμέλη να γελά παίζοντας στο πιάνο αυτοσχεδιασμούς, με έντονες κουβέντες για τους Velvet Underground, το κυπριακό σουβλάκι, την ποίηση, τις παύσεις στη μουσική, το χρώμα του πατώματος της ταράτσας, τον αέρα της Λευκωσίας και τα ισλανδικά νανουρίσματα του Haraldur.

Αυτά που θα διαβάσετε πιο κάτω δεν είναι τελικά ακριβώς συνέντευξη. Είναι μικρές κουβέντες μιας μεθυσμένης νύχτας, όπου κάποιοι άγνωστοι βρίσκονται μεταξύ τους και ως εκ θαύματος νιώθουν και γίνονται φίλοι.

Κάνετε ροκ μουσική;

Κάπως, είναι λίγο δύσκολο να περιγράψω τη μουσική μας. Βγαίνει μέσα από τις ιστορίες που έχω να πω, μέσα από την ποίηση. Έτσι, το genre είναι βασισμένο πάνω σε αυτά. Κάποια είναι πιο ροκ, άλλα όχι τόσο. Αλλά ναι, σε γενικές γραμμές κάνουμε ροκ μουσική. Έχει μπαλάντες, πιο avant garde πράγματα.

Πώς ξεκίνησε η μπάντα;

Όταν ζούσα Νέα Υόρκη, βασικά μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης, είχα έρθει Λονδίνο και είχα σκηνοθετήσει μια ταινία μικρού μήκους. Σπούδασα σκηνοθεσία και υποκριτική, και έτσι γνώρισα τον Χάρολντουρ ο οποίος έπαιξε στην ταινία αυτή. Είχα αυτή την ιδέα, να κάνω μια ταινία με διάφορα τραγούδια με δικούς μου στίχους, όπου θα έδινα τους στίχους σε διάφορους μουσικούς, δημιουργώντας μια αφήγηση μέσα από τη μουσική. Ένας πρώην μαθητής μου είχε αναφέρει ότι ο Χάρολντουρ παίζει κιθάρα και του έδωσα κάποιους στίχους, μετά βρήκαμε έναν πιανίστα, μετά ηχογραφήσαμε ένα σίγκλ και σταδιακά όλο αυτό μεγάλωσε από μόνο του. Δεν ήταν καν αλλαγή καριέρας, δεν ήταν απόφαση αλλά μια φυσική συνέχεια. Ουσιαστικά πιστεύω η μουσική δεν είναι επάγγελμα, είναι τρόπος του είναι. Γιατί μπορεί να γνωρίσεις κάποιον ο οποίος δεν είναι μουσικός αλλά έχει τη μουσική ευαισθησία. Μπορεί να υπάρχουν μουσικοί που δεν είναι τόσο μουσικοί. Κατάλαβες τι εννοώ;

Πολύ καλά! Ερασιτέχνες εννοείς. Ο Ρόλαντ Μπαρντ έγραψε για τον  ερασιτέχνη εραστή της τέχνης. Με την ποιητική έννοια. Μπορεί να γραφτούν σπουδαία πράγματα με δύο συγχορδίες και πιο πολύπλοκες συνθέσεις να μην έχουν κάτι να πουν.

Πρόσεξα ότι η σχέση μεταξύ μουσικών είναι κάτι ξεχωριστό. Οι μουσικοί αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Έτσι νιώθω. Μπορεί να γνωρίσω έναν μουσικό οπουδήποτε και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε τυπικά, ποιος είσαι, τι κάνεις κτλ. Ξέρει ο ένας την ψυχή του άλλου. Είμαστε από το ίδιο λουβί..!

Όταν άκουσα τα τραγούδια σας μπορούσα να βρω διάφορα στοιχεία μέσα τους, σταγόνες από ετερογενή ρεύματα. Πώς γράφεις τα τραγούδια σου;

Σε κάποια έγραψα την ποίηση πρώτα και μετά τη μουσική, άλλα προέκυψαν μέσα από  αυτοσχεδιασμό όποτε οι στίχοι και η μουσική ήρθαν αυθόρμητα και τα αφήσαμε όπως μας βγήκε. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει δέκα μήνες να γράψει ένα τραγούδι. Τα ποιήματά μου τα γράφω σε δύο λεπτά. Συνήθως όμως έρχεται πρώτα η ποίηση. Ο νέος δίσκος είναι διαφορετικός από την προηγούμενη μου δουλειά.. Έχω μια πολύ εγκυκλοπαιδική γνώση της μουσικής, έτσι είναι εύκολο για μένα να βρω πρόσβαση στο μυαλό μου σε πληροφορίες. Ειδικά σήμερα που πιστεύω γίναμε πιο σφιχτοί στο τι κάνουμε. Όταν πάρεις για παράδειγμα ένα δίσκο όπως το White Album, έχει τόση ποικιλία μέσα του και είναι τραγούδια. Είμαι πιο επηρεασμένη από εκείνη την εποχή του '70 που ο κόσμος έγραφε απλά τραγούδια.

Επίσης, συνήθως η μουσική υποσυνείδητα είναι ήδη εκεί. Όταν έχεις μια καθαρή εντύπωση στον νου σου για το πώς θέλεις να βγει ένα κομμάτι, τότε το μεταφέρεις και στην ομάδα, το καταλαβαίνουν και προσφέρει ο καθένας με το δικό του στίγμα. Ποτέ δεν καθοδηγώ ούτε κάνω διορθώσεις κατά κάποιο τρόπο.. Απλώς γεννιέται και δημιουργείται από μόνο του.. Το αφήνω ανοιχτό και θέλω την επιρροή και από τους άλλους. Έχω μια καθαρή αρχική εντύπωση και από εκεί και πέρα το αφήνω να δω ο άλλος πώς θα το εκλάβει και πώς θα το επεξεργαστεί. Η λεπτομέρεια σταμπάρεται και από τους άλλους. Η προσέγγισή μου είναι σκηνοθετική κατά κάποιο τρόπο. Και στη σκηνοθεσία έτσι δουλεύω.

Δεν γράφεις ελληνικούς στίχους;

Δεν έτυχε... αν έγραφα στα ελληνικά θα ήταν πολύ διαφορετικό το ύφος της μουσικής μου. Ίσως πιο ρομαντικό, μελωδιακό, σε μπαλάντες κτλ. Επειδή έχει χρόνια να ζήσω σε ελληνόφωνη χώρα δεν τα μιλούσα, δεν σκεφτόμουν στα ελληνικά.. Γενικά σκέφτομαι στη γλώσσα της χώρας που βρίσκομαι.. Έτσι δεν είναι κάτι που μου βγήκε.

Έχει πολλή δυναμική ο ήχος σας και μια θεατρικότητα...

Μου το λένε πολλοί. Αλλά θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο εκφραστική παρά θεατρική. Δεν νομίζω ότι υποδύομαι κάποιο διαφορετικό ρόλο, απλά μπαίνω πολύ μέσα σε αυτό που τραγουδώ.

Ζεις από τι μουσική σου;

Οι μουσικοί ποτέ δεν ζούσαν από τη μουσική. Ή έπαιζαν για τον βασιλιά ή για τον Πάπα ή στον δρόμο. Η μουσική δεν είναι φτιαγμένη για να ζεις από αυτή. Είναι η φύση αυτής της τέχνης. Αν κάποιος θέλει να βγάλει λεφτά μπορεί να γίνει οδοντίατρος.

Ναι αλλά είπα να ζεις όχι να γίνεις πλούσιος…

Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς. Κοίτα, ζω καλά. Πάντα βρίσκω τρόπους να ζω καλά.

Άρα δεν θεωρείς τη μουσική «εργασία»;

Όχι, εμένα η εργασία μου είναι άλλη. Κάνω πολλά που δεν φαίνονται στον έξω κόσμο αλλά είναι μέρος της προεργασίας. Για μια ώρα συναυλίας χρειάζεται ολόκληρη προεργασία. Είναι όπως το ρόδι, σου παίρνει χρόνο να το καθαρίσεις και το τρως σε ένα λεπτό.

Πώς προέκυψε η συναυλία στην Κύπρο;

Είχα κάνει αίτηση για το Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας πριν αρκετό καιρό, αλλά τον Οκτώβριο έμαθα σίγουρα ότι θα είμαι μέρος του προγράμματος, κάτι που μου άφησε ένα περιθώριο μόλις τριών εβδομάδων για να τελειώσω το μίξινγκ του νέου δίσκου και να ετοιμαστώ γενικά.

Ξέρεις τι γίνεται στην Κύπρο από μπάντες και μουσική;

Όχι πολύ γιατί δεν έζησα ποτέ εδώ. Θα έχουμε Κύπριους μουσικούς στη συναυλία. Εκτός από τους «Monks», θα παίξει πιάνο ο Ανδρέας Παντελή, ο Μάριος Νικολάου κρουστά, σαξόφωνο o Μάριος Χαραλάμπους και τρεις κοπέλες φωνητικά, η Άντρη Αγγελίδου, η Τάνια Νεοκλέους, και η Χριστίνα Παπαμιχαήλ.

Μίλησέ μας για την ποίηση, την αναφέρεις συχνά.

Έγραφα από παιδί. Γενικά, η αλήθεια είναι ότι μου «φακκά» η ποίηση. Οι αγαπημένοι μου ποιητές είναι πάντα μουσικοί, για παράδειγμα ο Leonard Cohen, o Paul Simon, ο Mick Jagger. Μου αρέσει η Ρωσική ποίηση και η ελληνική, αλλά γενικά μισώ την ποίηση που είναι κυριολεκτική. Μου αρέσουν τα σύμβολα και οι πολύπλοκες έννοιες, όπου ένα πράγμα μπορεί να έχει πολλές σημασίες. Και χιούμορ!

Η απλότητα είναι μεγάλο πράγμα. Αλλά για να φτάσεις στην απλότητα περνάς από τον δρόμο της πολυπλοκότητας...

Θυμάμαι στο σχολείο μας έβαζαν να γράφουμε εκθέσεις. Κάποιες συμμαθήτριές μου επέλεγαν ευφάνταστα επίθετα και εντυπωσίαζαν με το λεξιλόγιο, έτσι έπαιρναν τους πιο ψηλούς βαθμούς. Ενώ εγώ πάντα έγραφα απλά, όπως τα ένιωθα, και πάτωνα.

Όλα αυτά που έβγαλες είναι ένα μικρό κομμάτι του συνόλου δουλειάς που φαντάζομαι έχεις γεμίσει στα συρτάρια σου.

Έχω αρκετό υλικό. Αυτός ο δίσκος έχει μερικά τραγούδια που είχα γράψει παλαιότερα και για κάποιο λόγο πιστεύω είναι πιο επίκαιρα τώρα. Θα ήθελα να είναι ένα ολοκληρωμένο έργο με έκδοση κτλ. Ο τίτλος του δίσκου είναι Ludwig και είναι βασισμένος πάνω σε ένα δικό μου τραγούδι, με το ίδιο όνομα, που έχει να κάνει με τον Μπετόβεν. Ο νέος δίσκος είναι πολύ δραματικός, θα έλεγα είναι ένας οπερατικός δίσκος. Δώσαμε έμφαση στην ενορχήστρωση. Περίμενα πολύ καιρό να κάνω αυτό τον δίσκο, γιατί είναι η πρώτη δουλειά που πραγματικά αντιπροσωπεύει αυτό που θέλω να κάνω ευρύτερα. Σαν ιδέα αυτό που θέλω να παρουσιάσω είναι σε αυτόν τον δίσκο και θα είναι σε αυτό το σόου. Και έτσι θα μπορώ να το προωθήσω καλύτερα. Πριν έρθουμε, κάναμε μια μικρή πρόβα στο διαμέρισμά μου που είναι στον τελευταίο όροφο μιας πολυκατοικίας με θέα τη Λευκωσία και σκεφτόμουν, καθώς τραγουδούσα, την «απήχηση» στο κυπριακό κοινό, ότι με πιάνει καλύτερα ο κόσμος εδώ ίσως ή και στην Ευρώπη.

Ποια εταιρεία τον στηρίζει;

Προς το παρόν καμιά. Αυτή η συναυλία είναι σημαντική γιατί θα είναι ένα πρότυπο που θέλω να πηγαίνει χέρι-χέρι με αυτόν τον δίσκο. Νομίζω θα πάω στην Αμερική με αυτό το πρότζεκτ ή Ευρώπη, γιατί Αγγλία δεν είμαι σίγουρη... Δεν ξέρω ποιο είναι το pr angle εκεί. Δεν είμαι Αγγλίδα με συγκεκριμένη ιστορία... Αυτό που βρίσκω ότι δεν υπάρχει στην Αγγλία είναι το κόνσεπτ της φιλοσοφίας. Έχουν το κουλ το ινφλουένσερ, ενώ οι Γάλλοι και Γερμανοί το έχουν περισσότερο.

Πας σε λάιβ;

Ζούσα για πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη, εκεί ο κόσμος θέλει να βγαίνει συχνά έξω, πιο πρόθυμα, ενώ στο Λονδίνο είναι πιο δύσκολο να κινητοποιηθεί ο κόσμος, μόνο αν έχει δωρεάν ποτό ή κάτι..

Ποιο λάιβ σας θυμάσαι καλύτερα;

Σίγουρα στη Νέα Υόρκη.

Ελλάδα;

Δεν έτυχε ποτέ να παίξουμε εκεί, κυρίως λόγο του ότι έχει μεγάλο κόστος.

Γιατί Santa Semeli & the Monks;

Οι μοναχοί αντιπροσωπεύουν την υπηρεσία σε κάτι μεγαλύτερο.. Santa Semeli γιατί μεταδίδω πώς βιώνω τον κόσμο μέσα από τη μουσική μου, αλλά ταυτόχρονα είναι για να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι υπάρχει ένας μεγαλύτερος σκοπός.

INFO

«Santa Semeli & the Monks». Τραγούδι: Σεμέλη Οικονόμου. Κιθάρα: Haraldur Agustsson. Ντραμς: Matt McCloud. Μπάσο: Dion Palumbo. Πιάνο: Αντρέας Παντελή. Κρουστά: Μάριος Νικολάου. Φωνητικά: Άντρη Αγγελίδου, Τάνια Νεοκλέους, Χριστίνα Παπαμιχαήλ. Βίντεο προβολές: Sakari Laurila. Φωτισμός: Καρολίνα Σπύρου. Κοστούμια: Ρέα Ολυμπίου.

* Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας στις 8.30μμ. Διάρκεια 75'. Εισιτήρια στα καταστήματα Stephanis παγκύπρια & www.soldoutticketbox.com / 70007705. Πληροφορίες: 22797979