- Πέντε επιπλέον μήνες χρειάστηκαν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες για να απαντήσουν σε όσους υπέβαλαν αιτήσεις για την επιχορήγησή τους.
- Μέχρι την περασμένη βδομάδα, μήνα Μαΐου, υπήρχαν άτομα και φορείς που δεν έλαβαν απάντηση αν οι προτάσεις τους εγκρίθηκαν ή όχι.
- Ενώ οι απαντήσεις θα έπρεπε να δοθούν τον Δεκέμβριο.
- Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον διευθυντή των Πολιτιστικών Υπηρεσιών, Παύλο Παρασκευά, ο ίδιος επικαλέστηκε τη γνωστή υποστελέχωση της υπηρεσίας του η οποία δημιουργεί διάφορα προβλήματα στην ομαλή λειτουργία των καθηκόντων της.
- Εκτιμώ ιδιαίτερα τον κ. Παρασκευά, αλλά ίσως πρέπει να σταματήσει να επικαλείται το θέμα της υποστελέχωσης, πια.
- Δεν έχω ιδέα πώς λειτουργούν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες επί της ουσίας, ούτε ποιος παίρνει τους φακέλους, ούτε ποιος τους αρχειοθετεί, ποιος τους αξιολογεί και ποιος έχει την ευθύνη για να απαντήσει στους αιτούντες. Θα είχε σημασία; Το αποτέλεσμα δεν είναι που μετρά;
- Και φυσικά δεν αμφισβητεί κανείς την υποστελέχωση των ΠΥ, ένα θέμα διαχρονικό που ταλανίζει το εν λόγω τμήμα εδώ και χρόνια. Είναι όμως μόνο αυτό; Διότι και από μόνο του το τμήμα… υποστελεχώνεται στέλνοντας συγκεκριμένη λειτουργό με απόσπαση στην Αθήνα.
- Μετά την υποστελέχωση, λοιπόν, ίσως είναι καλό ο κ. Παρασκευάς να συζητήσει με τους λειτουργούς του και το θέμα της αποδοτικότητας.
- Πάντως σιγά σιγά ξεκίνησαν κάποιοι να τοποθετούνται δημόσια για τα κακώς έχοντα στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες. Χωρίς φόβο, που θα ήταν ίσως δικαιολογημένο να έχουν μιας και οι επιχορηγήσεις των ΠΥ είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησής τους.
- Από την άλλη, μπορεί άραγε να ισχύει αυτό το σκεπτικό του «σιωπάτε να περάσουμε»; Και αν κάποιος τολμήσει να πει κάτι, τι θα γίνει; Θα του κόψουν την επιχορήγηση; Και ποιους θα επιχορηγούν τότε; Ή μήπως δεν θα φανεί κάποια στιγμή ότι λειτούργησαν εκδικητικά; (Που θεωρώ ότι δεν θα λειτουργούσαν ποτέ εκδικητικά.)
- Ας μην εξαντλήσουμε, όμως αυτό τον χώρο σε θέματα μιζέριας.
- Η φωτεινή –και ελπιδοφόρα– πλευρά της ζωής βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου. Εξήντα χιλιάδες άνθρωποι τον μήνα περνούν την πόρτα της Βιβλιοθήκης, που τελικά δεν είναι μόνο φοιτητές, ούτε ακαδημαϊκοί, ούτε φιλόλογοι και λοιποί επιστήμονες. Είναι παιδιά, μαθητές γυμνασίου και λυκείου που πάνε στη Βιβλιοθήκη να διαβάσουν ανακαλύπτοντας ότι, τελικά, δεν είναι και τόσο άσχημο να είσαι περιτριγυρισμένος από βιβλία.
