Για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έχω πολλά να πω κι ακόμα περισσότερα για τις γυναίκες στην τεχνολογία. Για να μην τα επαναλαμβάνω όλα εδώ, σας προσκαλώ να ακούσετε την εκπομπή με τίτλο «Ψηφιακές Κυριακές« στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ που αφιέρωσα στο συγκεκριμένο θέμα την περασμένη εβδομάδα (https://webradio.ert.gr/proto-programma/06mar2022-psifiakes-kyriakes).  Όποτε και να το ακούσετε, επίκαιρο θα είναι.

Θα μπορούσαμε να κουβεντιάζουμε επί μακρόν για τις έννοιες της ισότητας και της ισοτιμίας και τις διαφορές τους. Μπορούμε επίσης να συζητάμε για πολλές ώρες για το φεμινιστικό κίνημα και ακόμα τόσες για τις δουλειές στο σπίτι που παραμένουν πάντα ευθύνη της γυναίκας ακόμα και αν δουλεύει τις ίδιες ώρες με το σύντροφό της (ή και ακόμα περισσότερες). Τις κουβέντες αυτές μπορούμε να τις κάνουμε φέτος ή του χρόνου, κάποιοι τις έκαναν πέρσι και πρόπερσι και πριν από 20 χρόνια. Κουβέντα να γίνεται. Μπήκε στη μέση και το κίνημα #MeToo, ήρθαν να μας ταράξουν και οι γυναικοκτονίες, και βάλαμε μία νέα λέξη στο λεξικό μας.

Όμως, υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, αριθμοί που δεν μπορεί κανένας να τους κουβεντιάσει γιατί απλώς έτσι είναι. Και οι αριθμοί αυτοί αναφέρονται στο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στους μισθούς ανδρών και γυναικών για την ίδια ακριβώς εργασία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο μάλιστα υπάρχει ένας κυβερνητικός ιστότοπος ο οποίος δίνει τα επίσημα στοιχεία για το χάσμα αυτό (https://gender-pay-gap.service.gov.uk/) καθώς όλες οι εταιρείες άνω των 250 ατόμων είναι υποχρεωμένες να τα δίνουν.

Εκείνο όμως που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι ένας λογαριασμός στο Twitter που τη συγκεκριμένη μέρα ξεμπροστιάζει όλες εκείνες τις εταιρείες που ποστάρουν με μέλια και λουλούδια ύμνους για τη γυναίκα.

Είναι ο λογαριασμός Gender Pay Gap Bot (@PayGapApp), όπου θα δείτε απίστευτες ομορφιές  που στόχευσαν τράπεζες, πολιτικά κόμματα, πανεπιστήμια, τοπικά συμβούλια, φιλανθρωπικές οργανώσεις, οίκους μόδας...

Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Βάζει η εφημερίδα «Daily Express» στο γνωστό της ύφος μία ανάρτηση για τον Τζέιμς Μίντλετον που αφιερώνει τη μέρα  στην απίστευτη αδερφή του (την Κέιτ καλέ, μέλλουσα βασίλισσα, λέμε αν ποτέ…) και κάνει retweet ο λογαριασμός γράφοντας:  «Σε αυτή την εταιρεία (την «Daily Express» δηλαδή) ο μέσος ωριαίος μισθός των γυναικών είναι κατά 22,5% λιγότερος από εκείνο των ανδρών». Φάε την τάπα τώρα «Daily Express» και άσε μας ήσυχους με τον Τζέιμς και την Καιτούλα. Και η «Daily Express» δεν είναι η χειρότερη, στην αλυσίδα Young’s Pubs του Λονδίνου η διαφορά φτάνει το 73,2%!

Υπάρχουν βέβαια και τα θετικά παραδείγματα. Στον Δήμο του Στοκπορτ (νότια του Μάντσεστερ) οι γυναίκες έχουν μέσο ωριαίο μισθό κατά 2,6% μεγαλύτερο από τον ανδρών και στον Δήμο του Μπρομσγκρόουβ κατά 4%.

Όμως, ο λογαριασμός δεν λέει μπράβο, ούτε στα μούτρα σας, γιατί είναι απλώς ένα bot, ένα αυτοματοποιημένο σύστημα που βγάζει ακριβώς το ίδιο λεκτικό με διαφορετικά ποσοστά κάθε φορά, τα οποία τα αντλεί αυτόματα από τα κυβερνητικά στοιχεία.

Και νομίζω ότι αυτό είναι το πιο ντροπιαστικό για όλους αυτούς τους υποκριτές. Ότι τους ξεμπροστιάζει ένα ρομπότ, στο οποίο δεν μπορούν να απαντήσουν, δεν μπορούν να το κατηγορήσουν για fake news, δεν μπορούν να κάνουν μήνυση για δυσφήμιση. Κάποιοι αποφάσισαν να κατεβάσουν τα tweets τους για να γλυτώσουν το ρεζιλίκι. Είναι η περίπτωση του Aston University, για παράδειγμα, όπου οι γυναίκες πληρώνονται 25,8% λιγότερο από τους άνδρες. Κατέβηκαν τόσες αναρτήσεις, που αν ρίξεις σήμερα μια ματιά στο @PayGapApp, οριακά να νομίσεις ότι οι γυναίκες πληρώνονται παραπάνω από τους άνδρες. Δύο φορές ντροπή τους.

Πίσω από το μποτάκι βέβαια υπάρχουν δύο ευφυείς (και φεμινιστές όπως φαίνεται) άνθρωποι, η Φρανσέσκα Λόσον και ο Άλιστερ Φένσομ, που δημιούργησαν την εφαρμογή για να περάσουν την ώρα τους στη διάρκεια του lockdown. Είναι ένα ακόμα από τα περίφημα «lockdown projects» που απελευθέρωσαν τη δημιουργικότητα πολλών ανθρώπων (αλλά δεν τους τάισαν, να μην το ξεχνάμε).

Του χρόνου πάντως θα το περιμένουμε με ανυπομονησία. Άντε, και στα δικά μας.