Kαι μετά από τέσσερις εβδομάδες γκρίνια για την Τεχνητή Νοημοσύνη, ήρθε η ώρα να της πλέξω λίγο το εγκώμιο. Όσο μπορώ, δηλαδή. Κατ' αρχάς, να εξηγήσω ότι χρησιμοποιώ λογισμικό Τεχνητής Νοημοσύνης καθημερινά. Και ποια είναι τα δυνατά του σημεία; Ο φίλος μου ο Χρήστος με ρωτάει συχνά, κι εγώ του απαντάω πάντα το ίδιο: «Του δίνω μια λίστα με ό,τι έχω στο ψυγείο και το ρωτάω τι να μαγειρέψω».
Όσο για τα διαλείμματα, αντί να χαζεύω στα social, του κάνω απίθανες ερωτήσεις. Για παράδειγμα: «Πώς μπορώ να γίνω σύμβουλος διαζυγίου;», «Γράψε μου ένα σονέτο/χαϊκού για την πιτζάμα μου», «Πώς είναι το όνομά μου στα κινεζικά;». Δεν μπορώ να κρίνω αν οι απαντήσεις του είναι καλές ή όχι - γιατί δεν μ' ενδιαφέρει· μόνο ν' αποσυμπιεστώ θέλω. Α, ναι! Την είδατε την υπέροχη αυτή είδηση, που κατά τη διάρκεια ενός πειράματος ένα μοντέλο ΤΝ, όταν του είπαν ότι θ' αντικατασταθεί, άρχισε να εκβιάζει τον χρήστη ότι θα αποκαλύψει στη γυναίκα του την εξωσυζυγική του σχέση; (Υποθετικό σενάριο ήταν - μην ανησυχείτε! Αλλά καλό είναι να μην του δώσετε πρόσβαση σε όλα τα email σας).
Στη δουλειά, το προφανές είναι ότι πλέον σχεδόν δεν γράφω κανονικά επαγγελματικά μέιλ προς το εξωτερικό. Γράφω μία-δύο προτάσεις και του ζητάω ν' αναπτύξει στο ύφος που επιθυμώ. Προσοχή: βγάζω τα πραγματικά ονόματα. Καμιά φορά, βέβαια, σκέφτομαι ότι τελικά θα ήταν πιο εύκολο να γράφω εγώ, παρά να διαβάζω μετά τρεις φορές μήπως έχει γίνει λάθος. Ωστόσο, η τενοντίτιδά μου με ευγνωμονεί.
Στη συνέχεια, με βοηθάει πολύ σε περιλήψεις. Του δίνεις το κείμενο και σε λίγα δευτερόλεπτα έχεις την περίληψη, τις λέξεις-κλειδιά και ό,τι άλλο ζητήσεις. Δουλειά «σάπια» για μας, την οποία μας τη ζητάνε συχνά.
Εδώ θα κάνω μια στάση. Γιατί κείμενα -και μάλιστα μεγάλα- δεν ξέρει να γράφει. Του ζητάς ένα κείμενο 3.000 λέξεων και σου δίνει 1.000. Το ρωτάς «Γιατί μόνο 1.000;», απαντά: «Δεν μπορώ να μετρήσω». Αυτό που λένε ότι σου γράφει βιβλίο, ψέματα είναι - ούτε κεφάλαιο δεν μπορεί να γράψει.
Στις εικονογραφήσεις έχουμε θέμα. Κάνει εξαιρετικές όταν οι «προτροπές» είναι πολύ συγκεκριμένες, π.χ. «Πάρε αυτή τη φωτογραφία και κάνε την Ghibli-style». Αλλά αν χρειαστεί να γράψει κάτι, ξεχάστε το· τα μισά θα είναι αλαμπουρνέζικα. Κάνει όμως ωραία γραφικά (χωρίς λεζάντες, είπαμε αλαμπουρνέζικα). Τίποτα που δεν θα έκανε το Excel - αλλά χωρίς Excel. Διαβάζει τα πάντα και στα κάνει πίνακα ή γραφική παράσταση. Μπορεί, ας πούμε, να του δώσεις ένα πρότζεκτ και να σου κάνει το διάγραμμα Gantt. Αν δεν ξέρετε τι είναι δεν πειράζει, δεν το χρειάζεστε.
Στη μετάφραση το εμπιστεύομαι σχετικά, αρκεί να διορθώσεις μετά. Έχω δει δουλειές από μεταφραστές (ανθρώπους) που ήταν τρεις φορές χειρότερες, αλλά οι ψυχοκαταναγκαστικοί σαν κι εμένα θα πρέπει να τσεκάρουν λέξη προς λέξη. Χώρια που εφευρίσκει και δικές του λέξεις όταν δεν ξέρει. Συμβουλή: στην προτροπή να του λέτε ακριβώς τι να κάνει - αλλιώς γίνεται αχταρμάς: ένα όνομα μεταφρασμένο, παρακάτω αμετάφραστο, ξαφνικά ο «Ο» γίνεται «Η», και άλλα τέτοια ευτράπελα. Αυτό για μεταφράσεις επαγγελματικές. Αν θέλετε απλώς να διαβάσετε ένα κείμενο από τα ιαπωνικά στη γλώσσα σας, τότε είναι τέλειο.
Αφού λοιπόν τίποτα δεν είναι τέλειο, γιατί το χρησιμοποιώ κάθε μέρα; Γιατί, με τούτα και με κείνα, μαζεύονται τόσα στα οποία μπορεί να με βοηθήσει που μου έχει γίνει σχεδόν απαραίτητο. Όπως στον προγραμματισμό, για παράδειγμα, που μ' έχει σώσει πολλές φορές.
Άφησα το μυστικό μου για το τέλος: του έχω δώσει «προτροπή» να σταματήσει να με «γλείφει» (του τύπου: «τι ωραία που τα γράφεις», «έχεις απόλυτο δίκιο» κ.λπ.) και να είναι ιδιαίτερα επικριτικό απέναντί μου. Γιατί, δυστυχώς, έτσι είναι προγραμματισμένο και πολλών φίλων μου τα μυαλά έχουν πάρει αέρα από τα κομπλιμέντα του.
Σε έναν βαθμό, είναι λίγο σαν παιδί: θέλει εκπαίδευση για να το φέρεις στα μέτρα σου. Αντίθετα όμως με ένα παιδί, δεν θα σου δώσει ποτέ τόση χαρά. Θα σου δώσει όμως ένα χέρι βοήθειας.
