Ένα πρόγραμμα με συνολικά 87 παραστάσεις (αντί 127 την περασμένη χρονιά) θεάτρου χορού και μουσικής, πιο στοχευμένο, με κλασικό προσανατολισμό στο Ηρώδειο, μεγάλες ορχήστρες, διάσημους σολίστ. Με μετακλήσεις ομάδων της διεθνούς πρωτοπορίας και αναθέσεις σε ταλαντούχους Έλληνες καλλιτέχνες στην Πειραιώς 260.

Αυτά είναι σε αδρές γραμμές τα χαρακτηριστικά του Φεστιβάλ Αθηνών 2018, το οποίο ανοίγεται φέτος ακόμα περισσότερο στην πόλη, εμπλουτίζοντας το «Άνοιγμα στην Πόλη» με site specific δράσεις και συμπράξεις φορέων, μεταξύ των οποίων και το Ωδείο Αθηνών με δύο πλατφόρμες νέων μουσικών κλασικής και τζαζ μουσικής.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος είχε κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος, σήμερα, παρουσιάζοντας έγκαιρα το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών. Ήδη το πρόγραμμα της Επιδαύρου 2018 το είχε ανακοινώσει τον Νοέμβριο 2017. «Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα» όπως είπε κι ο ίδιος στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Τι θα δούμε λοιπόν το καλοκαίρι στο Ηρώδειο; Από την περίφημη ορχήστρα μπαρόκ της Ιταλίας «Il Pomo d Oro» με άριες και ντουέτα του Χάιντελ παρμένα από την ελληνική μυθολογία, την Ορχήστρα Τσαϊκόφσκι της Μόσχας με τον Βλαντιμίρ Φεντοσέγιεφ, τον Βρετανό σταρ βιολιστή Νάιτζελ Κέννεντυ ως τον Αμερικανό ηθοποιό Μπιλ Μάρεϊ σε ρόλο αφηγητή και ερμηνευτή μουσικών συνθέσεων και αμερικανικής λογοτεχνίας. Ο Στινγκ, οι Calexico, μια συναυλία αφιερωμένη στο έργο του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι επίσης στο πλούσιο πρόγραμμα του Ηρωδείου, όπου το «παρών» θα δώσουν και πέντε ελληνικές ορχήστρες κλασικής μουσικής. Το πρόγραμμα του Ηρωδείου ανοίγει η Εθνική Λυρική Σκηνή την 1/6 με Ναμπούκο του Βέρντι και κλείνει στις 31/7 επίσης η Εθνική Λυρική Σκηνή με Κάρμεν του Μπιζέ

Η Πειραιώς 260 παρουσιάζει σύγχρονο ελληνικό θέατρο αλλά και διεθνείς παραγωγές. Ξεχωρίζει το «σφαιρικό και πληθωρικό» αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη, η θεατρική διασκευή «Φαρενάιτ 451» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, το θέατρο- ντοκουμέντο «Ελλάς Μονάχου» των Ανέστη Αζά- Πρόδρομου Τσινικόρη. Ανάμεσα στις διεθνείς παραγωγές που φέρνει το Φεστιβάλ είναι η παράσταση «Μετά την πρόβα- Περσόνα» σε διασκευές των έργων του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, από τον Βέλγο σκηνοθέτη Ίβο βαν Χόβε. Το εμβληματικό έργο του Τσέχοφ «Οι τρεις αδελφές» από το ανερχόμενο αστέρι της ρωσικής θεατρικής σκηνής Τιμοφέι Κουλιάμπιν, η ουγγρική «Απομίμηση ζωής» σε σκηνοθεσία Κορνέλ Μουντρούτσο. Η Πειραιώς 260 ανοίγει την 1η Ιουνίου με «Το κυνήγι της ευτυχίας» από τον αμερικανικό θίασο του «Nature Theater of Oklahoma»

«Η στιγμή του Φεστιβάλ -αυτοί οι καλοκαιρινοί μήνες από τον Ιούνιο ως τον Αύγουστο- είναι σαν μια μαγική αυλαία που ανοίγει στον χρόνο» υπογράμμισε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.

ΗΡΩΔΕΙΟ

1, 3, 6 & 8 Ιουνίου

Εθνική Λυρική Σκηνή

Ναμπούκκο, του Τζουζέππε Βέρντι

Μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του Βέρντι, ο Ναμπούκκο, επιστρέφει στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Είναι το έργο το οποίο ανέδειξε το ταλέντο του Βέρντι, θέτοντας τέλος σε μια σειρά από αποτυχίες αλλά και σε μια περίοδο μεγάλης θλίψης στην προσωπική ζωή τού συνθέτη. Η όπερα είναι κυρίως γνωστή για το περίφημο χορωδιακό των εβραίων σκλάβων, το οποίο επέχει θέση εθνικού ύμνου για τους Ιταλούς, καθώς εξέφρασε το συλλογικό αίσθημα ενάντια στον Αυστριακό κατακτητή. Εκτός από αυτό το πασίγνωστο χορωδιακό, η όπερα περιλαμβάνει μουσικά και ερμηνευτικά απαιτητικούς ρόλους για τον βαρύτονο, την υψίφωνο και τον βαθύφωνο.

Στη νέα παραγωγή της ΕΛΣ τον επώνυμο ρόλο θα ερμηνεύσει ο διάσημος έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς, ο οποίος έχει διαπρέψει ως Ναμπούκκο σε μεγάλες σκηνές σε όλο τον κόσμο, όπως η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Κόβεντ Γκάρντεν), η Κρατική Όπερα της Βαυαρίας, η Όπερα της Φλωρεντίας, το Μέγαρο Τεχνών Βασίλισσα Σοφία (Βαλένθια), η Όπερα της Στουτγκάρδης κ.ά.

Τη σκηνοθεσία θα υπογράψει, στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, ο Λέο Μουσκάτο, από τους δυναμικά ανερχόμενους ιταλούς σκηνοθέτες της όπερας, που έχει διακριθεί σε έργα Βέρντι και Πουτσίνι και έχει παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες σε κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα (Ρώμη, Βενετία, Φλωρεντία, Τορίνο κ.α.).

Μουσική διεύθυνση: Φιλίπ Ωγκέν • Σκηνοθεσία: Λέο Μουσκάτο • Σκηνικά: Τιτσιάνο Σάντι • Κοστούμια: Σίλβια Αϋμονίνο • Φωτισμοί: Αλεσσάντρο Βεράτσι • Ερμηνεία: Δημήτρης Πλατανιάς (Ναμπούκκο), Σάε-Κιουνγκ Ριμ (Αμπιγκαΐλε) κ.ά. • Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

10 Ιουνίου

Νίκος Κυπουργός

Τα μυστικά της Εγνατίας

Πόσες φωνές, ιδιώματα, πρόσωπα και ιστορίες κρύβονται στη διαδρομή από τη Θράκη ως την Ήπειρο; Ο αγαπημένος δημιουργός Νίκος Κυπουργός παρουσιάζει στο Ηρώδειο μια μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στις μουσικές της βόρειας Ελλάδας.  Ένα μουσικό οδοιπορικό που φέρνει για πρώτη φορά επί σκηνής τραγούδια, μουσικές και γλώσσες που συγκατοικούν στις παρυφές της Εγνατίας οδού. Μια μουσική Βαβυλωνία που θα ενώσει σε μια μεγάλη γιορτή τραγούδια Βλάχικα, Αρβανίτικα, Σλαβόφωνα, Τουρκόφωνα, Ποντιακά, Καππαδοκικά, Ρομανέ, Εβραϊκά, Πομάκικα, με τη συμμετοχή μουσικών και συλλόγων από διάφορες περιοχές. Τα τραγούδια της παράστασης συνδέονται άλλοτε θεματικά (του γάμου, της αγάπης, της ξενιτιάς, του χωρισμού, της μάνας, που συναντώνται σε όλες σχεδόν τις πολιτισμικές ομάδες) κι άλλοτε με διασταυρώσεις μουσικών και τραγουδιστών που δίνουν ο ένας στον άλλον τη σκυτάλη, φωτίζοντας αφενός τον πλούτο και την ποικιλία των ιδιωμάτων και αφετέρου την ενωτική δύναμη της κοινής γλώσσας που είναι η μουσική.

Ιδέα – καλλιτεχνική επιμέλεια – έρευνα: Νίκος Κυπουργός, Ελίτα Κουνάδη • Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Χατζόπουλος • Επιστημονικοί σύμβουλοι: Μιράντα Τερζοπούλου, Λεωνίδας Εμπειρίκος • Ήχος: Γιώργος Καρυώτης • Παραγωγή: Μανώλης Σάρδης • Εμφανίζονται οι: Balkanatolia, Χορωδία Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και Codex Ensemble Θεσσαλονίκης (σε διεύθυνση Κωστή Παπάζογλου), Χάλκινα Ηχοχρώματα, Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βέροιας, Εμινέ Μπουρουντζή, Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Φλώρινας, Χορευτικός Σύλλογος Μετσόβου, Πολυφωνική ομάδα Ιεροπηγής, Μαρίκα Τσότσια, Ιωάννης Παγκοζίδης, Γιώργος Παγκοζίδης, Γιάννης Παγκοζίδης, Κυριάκος Πετράς, Αικατερίνη Φαρασοπούλου-Μισαηλίδου, Βασίλης Φαρασόπουλος κ.ά.

11 Ιουνίου

Il Pomo d’Oro – Maxim Emelyanychev

H μυθολογία του Χαίντελ

Άριες και ντουέτα από τις μυθολογικές όπερες του Χαίντελ: Η Αριάδνη στην Κρήτη, Hρακλής, Παρθενόπη, Σεμέλη, Ο πιστός ποιμένας, Θησέας, Υμέναιος

Η ορχήστρα Il Pomo d’Oro ιδρύθηκε το 2012 από φημισμένους δεξιοτέχνες στον τομέα της ιστορικής μουσικής ερμηνείας. Χαρακτηρίζεται από μιαν αυθεντική και δυναμική απόδοση ορχηστρικών έργων και έργων όπερας από την κλασική περίοδο και την εποχή του μπαρόκ. Έχει συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς μαέστρους, όπως ο ανερχόμενος Ρικάρντο Μινάσι, που είναι και συνιδρυτής της, ο Γιώργος Πέτρου, o Ενρίκο Ονόφρι και το νέο ταλέντο στη μουσική διεύθυνση Μαξίμ Εμελιάνιτσεφ, που είναι και ο μόνιμος μαέστρος της από το 2016. Δισκογραφικά έχουν κερδίσει το Echo Klassik Awards το 2016, για τις ηχογραφήσεις των κονσέρτων του Χάυντν για βιολί και τσέμπαλο, όπως και για το άλμπουμ με τον νεαρό γάλλο δεξιοτέχνη του τσέλου Εντγκάρ Μορώ. Η ορχήστρα είναι επίσημος πρεσβευτής του El Sistema Greece, που παρέχει δωρεάν μουσική εκπαίδευση σε προσφυγόπουλα, διδάσκοντας και δίνοντας κονσέρτα, σε τακτική βάση, σε διάφορους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα.

Μουσική διεύθυνση: Maxim Emelyanychev • Σολίστες: Karina Gauvin (σοπράνο), Ann Hallenberg (μέτζο-σοπράνο), Edgar Moreau (τσέλο)

14 Ιουνίου

Ελευθερία Αρβανιτάκη – ΤΑΚΙΜ

Την ίδια στιγμή

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, που έχει ταξιδέψει τη μουσική μας στις πέντε ηπείρους, συναντά τους ΤΑΚΙΜ, από τα σημαντικότερα σύνολα της χώρας, που ταξιδεύουν την παραδοσιακή −και όχι μόνο− μουσική στις νεότερες γενιές, με φρέσκια ματιά και σύγχρονο ήχο. Για τη συναυλία στο Ηρώδειο θα διασκευάσουν τραγούδια της Ελευθερίας Αρβανιτάκη από τα 30 χρόνια της καριέρας της. Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA), που ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2015 ως μια κοινότητα νέων μουσικών, ηλικίας 8 έως 25 ετών, από τη βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές της χώρας. Μια ξεχωριστή μουσική συνάντηση, υπό τη μουσική διεύθυνση του Νίκου Πλατύρραχου.

Σύλληψη – επιμέλεια προγράμματος: Ελευθερία Αρβανιτάκη, ΤΑΚΙΜ, Λήδα Ρουμάνη • Μουσική επιμέλεια – ενορχηστρώσεις: ΤΑΚΙΜ – Νίκος Πλατύρραχος • Φωτισμοί: Μαρία Βενετάκη • Ήχος: Χάρης Κρεμμύδας, Γιώργος Λιανός, Απόστολος Κουδέρης • ΤΑΚΙΜ: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Θωμάς Κωνσταντίνου (ούτι, λαγούτο), Γιώργος Μαρινάκης (βιολί), Κώστας Μερετάκης (κρουστά), Γιάννης Πλαγιαννάκος (μπάσο) • Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA)

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Πλατύρραχος

16 & 17 Ιουνίου

Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών – Βύρων Φιδετζής

Περουζέ (1911)

Όπερα σε δύο πράξεις, του Θεόφραστου Σακελλαρίδη

H αριστοτεχνική όπερα Περουζέ του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, σε λιμπρέτο του Γεώργιου Τσοκόπουλου, πρωτοπαίχτηκε στις 9 Αυγούστου 1911 στο θέατρο Ολύμπια. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη, που οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια και ανέβηκε σε πολλά ακόμα μέρη της Ελλάδας μέχρι και το 1950, όταν παίχτηκε για τελευταία φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Η υπόθεση της όπερας διαδραματίζεται στην ελληνική ύπαιθρο και έχει ως θέμα τον παράφορο και καταστροφικό συνάμα έρωτα μιας τσιγγάνας κι ενός νέου χωρικού. Από το συγκεκριμένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερμά». Χάρη στον μουσικολόγο Γ. Λεωτσάκο η παρτιτούρα διασώθηκε. O μαέστρος Βύρων Φιδετζής επιμελήθηκε το εξαιρετικά φθαρμένο χειρόγραφο και η όπερα Περουζέπαίζεται ξανά τώρα, σχεδόν 70 χρόνια μετά το τελευταίο της ανέβασμα.

Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης, ταλαντούχος και παραγωγικότατος συνθέτης και αρχιμουσικός, υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ελληνικής οπερέτας. Το προσωπικό, εντελώς ξεχωριστό ιδίωμά του δημιουργείται από το αριστοτεχνικό πάντρεμα των ετερόκλητων επιρροών του, που κινούνται ανάμεσα στο δημοτικό τραγούδι, ανατολίτικα ιδιώματα, τη γαλλική και την αυστριακή οπερέτα, την τσιγγάνικη μουσική, την καντάδα, ακόμα και την τζαζ.

Ο Βύρων Φιδετζής, ο σπουδαίος αρχιμουσικός που έχει συνδέσει το όνομά του με την ανάδειξη του έργου ελλήνων συνθετών, διευθύνει τη νεοσυσταθείσα Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. Το ενδιαφέρον της ορχήστρας είναι στραμμένο στη νεοελληνική έντεχνη µουσική δηµιουργία, η οποία µέχρι σήµερα δεν έχει προβληθεί όσο της αξίζει. Στην αναβίωση της όπερας Περουζέσυμπράττουν η Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και η Χορωδία Θεσσαλονίκης. Σκηνοθετεί ο Θοδωρής Αμπαζής, που έχει συνδέσει το όνομά του με εξαιρετικές παραστάσεις όπερας.

Μουσική διεύθυνση: Βύρων Φιδετζής • Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής • Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου • Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου • Ερμηνεύουν: Κασσάνδρα Δημοπούλου (Περουζέ), Φίλιππος Μοδινός (Θάνος), Άννα Στυλιανάκη  (Ανθούλα), Πέτρος Μαγουλάς (Βασιλιάς των Τσιγγάνων), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (Πέτρος) • Μουσική προετοιμασία σολίστ: Δημήτρης Γιάκας •

Συμμετέχουν: Χορωδία Τμήματος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών (Διεύθυνση: Νίκος Μαλιάρας) και Χορωδία Θεσσαλονίκης (Διεύθυνση: Μαίρη Κωνσταντινίδου)

19 Ιουνίου

Bill Murray, Jan Vogler and friends

New Worlds

Κατά τη διάρκεια μιας υπερατλαντικής πτήσης, ο γνωστός αμερικανός ηθοποιός Μπιλ Μάρρεϋ γνώρισε τον γερμανό τσελίτσα Γιαν Βόγκλερ, που καθόταν στη διπλανή θέση. Έτσι ξεκίνησε η μεταξύ τους φιλία, ενώ σύντομα το ενδιαφέρον του ενός για το καλλιτεχνικό σύμπαν του άλλου οδήγησε στην ιδέα μιας κοινής δημιουργίας. Το New Worlds είναι μια ξεχωριστή παράσταση, που ανανεώνει τις καλλιτεχνικές γέφυρες μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, αναδεικνύοντας τον πυρήνα των αμερικάνικων αξιών στη λογοτεχνία και τη μουσική. Συμμετέχουν η τσελίστα Μίρα Γουάνγκ και η βιολίστρια Βανέσσα Πέρεζ, με τις οποίες οι Μάρρεϋ και Βόγκλερ συναντήθηκαν επίσης τυχαία κατά τη διάρκεια ταξιδιών τους. Στην παράσταση, ο αγαπημένος κωμικός Μπιλ Μάρρεϋ, έχει έναν ρόλο διαφορετικό από αυτούς στους οποίους τον έχουμε συνηθίσει κατά την πολύχρονη και επιτυχημένη καριέρα του στο Χόλλυγουντ: αφηγείται και ερμηνεύει συνθέσεις των Φόστερ, Γκέρσουιν και Μπερνστάιν, και αποσπάσματα κλασικών αμερικανών ποιητών και λογοτεχνών, όπως ο Γουίτμαν, ο Χεμινγουαίη και ο Τουαίην, με τη συνοδεία του στραντιβάριους τσέλου του Γιαν Βόγκλερ. Μια συναρπαστική συνάντηση της μουσικής και της λογοτεχνίας.

Ερμηνεία τραγουδιών και ανάγνωση κειμένων: Bill Murray • Μουσικοί: Jan Vogler (τσέλο), Mira Wang (τσέλο), Vanessa Perez (βιολί)

21 Ιουνίου

Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής

Έργα Λαυράγκα, Ραχμάνινοφ, Ντβόρζακ

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και το Φεστιβάλ Αθηνών τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής διοργανώνοντας μια μεγάλη συναυλία, με ελεύθερη είσοδο, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Μουσική διεύθυνση: Αναστάσιος Συμεωνίδης • Σολίστας: Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης

22 & 23 Ιουνίου

Sting

Συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, ηθοποιός, συγγραφέας και ακτιβιστής, ο Στινγκ έχει κατακτήσει το κοινό διεθνώς και έχει πουλήσει περίπου 100 εκατομμύρια άλμπουμ από την εποχή των Police αλλά και ως σόλο καλλιτέχνης. Πολυβραβευμένος, με δέκα Grammy, δύο Brits, ένα Golden Globe, ένα Emmy και τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, δεν έχει πάψει να μας συγκινεί από το ξεκίνημα της καριέρας του ως σήμερα.

25 Ιουνίου

Ελλάδα, γυναίκα, ποίηση

Συναυλία αφιερωμένη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο

Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου δίνουν ψυχή στο ελληνικό τραγούδι για πάνω από μισό αιώνα, με τις μελωδίες του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου, του Λοΐζου, του Πλέσσα, του Κουγιουμτζή, του Καλδάρα, του Νικολόπουλου και άλλων 40 συνθετών. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει οι κορυφαίοι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Βίκυ Μοσχολιού, Στέλιος Καζαντζίδης, Γιώργος Νταλάρας, Χαρούλα Αλεξίου κ.ά. Ο θαυμαστός κόσμος του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με έντονο το θηλυκό άρωμα που τον διαπνέει −η γυναίκα, η μάνα, η πατρίδα, η προσφυγιά, η φτωχολογιά− θα ξεδιπλωθεί με τη συμβολή σπουδαίων τραγουδιστών και μουσικών στο Ηρώδειο, στις 25 Ιουνίου το βράδυ.

27 Ιουνίου

Tchaikovsky Symphony Orchestra – Vladimir Fedoseyev – Varvara

Έργα Τσαϊκόφσκι

Η Tchaikovsky Symphony Orchestra (TSO) ιδρύθηκε το 1930 (ως Grand Symphony Orchestra of All-Union Radio and Central Television) και ήταν η πρώτη συμφωνική ορχήστρα της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και η πρώτη που ερμήνευσε διεθνές ρεπερτόριο εκτός ΕΣΣΔ. Πολλοί σημαντικοί συνθέτες, όπως οι Νικολάι Γκολοβάνοφ, Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Σεργκέι Προκόφιεφ, Αράμ Χατσατουριάν, Γκεόργκι Σβιρίντοφ και άλλοι, εμπιστεύτηκαν την πρώτη εκτέλεση των έργων τους στην TSO, που αναγνωρίστηκε γρήγορα ως μία από τις σημαντικότερες ορχήστρες του κόσμου. Στην αθηναϊκή της εμφάνιση, την TSO θα διευθύνει ο πολυβραβευμένος Βλαντιμίρ Φεντοσέγιεφ. Έχοντας συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους μουσικούς και θεατρικούς οργανισμούς στον κόσμο (Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης: επικεφαλής μαέστρος 1997 – 2006, Σκάλα του Μιλάνου, Opernhaus της Ζυρίχης κ.ά.), ο Φεντοσέγιεφ παραμένει η ψυχή της TSO, καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιμουσικός της από το 1974.

Η Tchaikovsky Symphony Orchestra έρχεται στο Ηρώδειο με τη φημισμένη ρωσίδα πιανίστρια Varvara Nepomnyashchaya (Βαρβάρα Νεπομνιάσκαγια), καλλιτέχνιδα που έχει συνεργαστεί με μεγάλες διεθνείς ορχήστρες και έχει κερδίσει σημαντικά μουσικά βραβεία. Στο πρώτο μέρος, το κοινό θα απολαύσει το Ιταλικό καπρίτσιο και το Πρώτο κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα. Στο δεύτερο μέρος, η ορχήστρα θα παίξει μουσικά αποσπάσματα από τα μεγάλα μπαλέτα του Τσαϊκόφσκι (Kαρυοθραύστης, Η ωραία κοιμωμένη, Η λίμνη των κύκνων).

Διεύθυνση ορχήστρας: Vladimir Fedoseyev • Σολίστ στο πιάνο: Varvara

29 Ιουνίου

Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής

Joseph Calleja – Ramon Tebar

Έργα Βέρντι και Μασνέ

Δύο νέοι καλλιτέχνες που έχουν κατακτήσει το διεθνές ενδιαφέρον στην οπερατική σκηνή, ο Γιόζεφ Καλλέγια και ο Ραμόν Τεμπάρ, ενώνουν τις δυνάμεις τους με την Καμεράτα. Ο Γιόζεφ Καλλέγια, από τους μεγαλύτερους και δημοφιλέστερους τενόρους της εποχής μας, ξεκίνησε να τραγουδάει στα 16 του, στη χορωδία της εκκλησίας του στη Μάλτα. Το 1997, στα 19 του μόλις χρόνια, κέρδισε τον διαγωνισμό Belvedere Hans Gabor, το 1998 το Caruso Competition και το 1999 το Plácido Domingo’s Operalia International Opera Competition. Έχει συνεργαστεί με τη Royal Opera House στο Λονδίνο, με την Deutsche Oper του Βερολίνου, τη Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης και έχει εμφανιστεί σε πολλές ακόμα πόλεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Ο συνομήλικός του Ραμόν Τεμπάρ, δημοφιλής στις συνεργασίες του με ορχήστρες ανά την υφήλιο, και ο πρώτος Ισπανός που επιλέχθηκε ως πρώτος μαέστρος στη Florida Grand Opera (FGO), είναι καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιμουσικός στην Opera Naples και στην Palm Beach Symphony στη Φλόριντα. Το 2014 ανέλαβε τη διεύθυνση του διετούς Μουσικού Φεστιβάλ του Σάντο Ντομίνγκο και από το 2015 είναι Principal Guest Conductor στο Palacio de las Artes Reina Sofía στη γενέτειρά του Βαλένθια.

1 Ιουλίου

Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου – Άρης Μπινιάρης

Πέρσες του Αισχύλου

Η παραγωγή του ΘΟΚ που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2017, έρχεται φέτος στο Ηρώδειο. Με πλειάδα σπουδαίων Ελλαδιτών και Κυπρίων ηθοποιών, ο νεότατος Άρης Μπινιάρης, που έχει διακριθεί για τις εκρηκτικές παραστάσεις του τα τελευταία χρόνια, προτείνει μια ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης, αναζητώντας μια θεμελιώδη απλότητα, που αναδεικνύει τις εσωτερικές δονήσεις του αρχαίου δράματος.

​Μετάφραση: Παναγιώτης Μουλλάς • Σκηνοθεσία – μουσική δραματουργία: Άρης Μπινιάρης • Μετρική διδασκαλία: Θεόδωρος Στεφανόπουλος • Σκηνικά: Κωνσταντίνος Λουκά • Κοστούμια: Ελένη Τζιρκαλλή • Κινησιολογία: Λία Χαράκη • Σχεδιασμός φωτισμών: Γεώργιος Κουκουμάς • Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Χειμωνάς • Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Άτοσσα), Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης) • Χορός: Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής

2 Ιουλίου

Philharmonia Orchestra – Esa-Pekka Salonen – Michelle DeYoung 

3η Συμφωνία (Ηρωική) του Μπετόβεν & Το λυκόφως των θεών του Βάγκνερ (αποσπάσματα)

Ιδρυμένη το 1945, η λονδρέζικη Philharmonia Orchestra, πρωτοπόρος στη σύγχρονη προσέγγιση της κλασικής μουσικής, θεωρείται από τις κορυφαίες ορχήστρες παγκοσμίως, χάρη στα ειδικά προγράμματά της για τη διεύρυνση του κοινού, στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και στα συμμετοχικά προγράμματα διαρκούς μάθησης. Πρώτος μαέστρος και καλλιτεχνικός σύμβουλος τής ορχήστρας από το 2008 είναι ο πολυβραβευμένος φινλανδός Έσα-Πέκκα Σάλονεν, από τους διαπρεπέστερους αρχιμουσικούς της γενιάς του, συνθέτης in residence στη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Βαλτικής Θάλασσας. Έχοντας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις το 2009, όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Ηρώδειο, η Philarmonia Orchestra και ο Έσα-Πέκκα Σάλονεν επανέρχονται φέτος με ένα εξαιρετικό πρόγραμμα και σολίστα την αμερικανίδα σοπράνο Μισέλ ΝτεΓιάνγκ.

3 Ιουλίου  

Calexico  

Live at Acropolis

Από την Τουσόν της Αριζόνας, οι Calexico −που πήραν το όνομά τους από την ομώνυμη πόλη στα σύνορα του Μεξικού με την Καλιφόρνια− μετράνε πάνω από 20 χρόνια καριέρας, με φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο. Στη μουσική τους, κράμα από παραδοσιακούς λάτιν ήχους (mariachi, conjunto, cumbia, tejano) και κάντρυ, τζαζ και post-rock αποδίδεται ο όρος desert noir. Το αγαπημένο συγκρότημα έρχεται στο Ηρώδειο για πρώτη φορά, με επιτυχίες από όλη τη δισκογραφία του, όπως τα «Stray», «Falling from the Sky», «Crystal Frontier», «Missing», «Splitter» κ.ά., αλλά και με το νέο άλμπουμ τους, The Thread That Keeps Us, που κυκλοφόρησε μόλις στα τέλη Γενάρη.

Ερμηνεύουν: Joey Burns (φωνητικά, κιθάρα, τσέλο, κοντραμπάσο, ενορχηστρώσεις, παραγωγή), John Convertino (ντραμς, κρουστά, βιμπράφωνο, μαρίμπα, ακορντεόν), Jacob Valenzuela (φωνητικά, τρομπέτα, βιμπράφωνο, πλήκτρα), Martin Wenk (τρομπέτα, ακορντεόν, κιθάρα, synth, βιμπράφωνο,   συνοδευτικά φωνητικά), Scott Colberg (κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο), Sergio Mendoza (πιάνο, φαρφίσα), Jairo Zavala (μπουζούκι, βαρύτονη κιθάρα, φωνητικά)

5 Ιουλίου

Νάνα Μούσχουρη

Ένα μύθο θα σας πω

Η Μούσχουρη, που ξεκίνησε από την Ελλάδα πριν από 60 χρόνια για να διαγράψει λαμπρή πορεία στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, έχει δώσει πάνω από 10.000 παραστάσεις στα σπουδαιότερα θέατρα του κόσμου, από την Όπερα του Παρισιού, το Royal Albert Hall του Λονδίνου και τη Φιλαρμονική του Βερολίνου έως το Lincoln Center στη Νέα Υόρκη, την Όπερα του Σίδνεϋ και το Teatro Monumental στη Χιλή, αλλά και σε θέατρα και μουσικές σκηνές σε μικρές πόλεις και χωριά. Φέτος επανέρχεται με μία μεγάλη συναυλία, για να μας τραγουδήσει τον «μύθο» της, που ξεκίνησε με το «Χάρτινο το φεγγαράκι» και συνεχίστηκε με μεγάλες διεθνείς επιτυχίες, όπως τα «White Rose of Athens», «Α force de prier», «Au cœur de septembre» και «Le temps des cerises». Μέρος των εσόδων της συναυλίας θα διατεθεί για τους σκοπούς του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο ΕΛΠΙΔΑ, του οποίου η διεθνής ερμηνεύτρια −που το 2017 ανακηρύχθηκε «Καλλιτέχνης για την ΕΛΠΙΔΑ»− είναι αρωγός από τη χρονιά της ίδρυσής του, το 1990. Η συναυλία τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκόπη Παυλοπούλου.

Μουσικοί: Lucien di Napoli (πιάνο), Θωμάς Κωνσταντίνου (λαούτο, μαντολίνο, μπουζούκι), Άγγελος Πολυχρόνου (κρουστά), Jean Philippe Roux (μπάσο), Philippe Pegno (πνευστά, κρουστά), Yannick Dearborn (κιθάρα)

8 & 9 Ιουλίου

Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής – Γιώργος Πέτρου

Company του Στήβεν Σόντχαϊμ

Μετά τη μεγάλη επιτυχία των προηγούμενων παραγωγών (Kiss Me Kate, West Side Story και Sweeney Todd), η πολυσχιδής Καμεράτα και ο πολυβραβευμένος Γιώργος Πέτρου συναντούν το μεγάλο συμφωνικό μιούζικαλ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, αυτή τη φορά με το υπέροχο Company (H παρέα) του Στήβεν Σόντχαϊμ που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Broadway το 1970. Βραβευμένο με έξι βραβεία Tony («καλύτερου έργου», «καλύτερης μουσικής», «καλύτερου λιμπρέτου», «καλύτερων στίχων» κ.ά.), πέντε Drama Desk Awards και ένα Theatre World Award, το μιούζικαλ έχει κεντρικό ήρωα τον Μπόμπυ, έναν αμετανόητο εργένης που αδυνατεί να μείνει πιστός σε μία σχέση. Με αφορμή τα γενέθλια του, η παρέα του, που αποτελείται από πέντε ζευγάρια σε ευτυχισμένες (φαινομενικά τουλάχιστον) σχέσεις, αποφασίζουν να του κάνουν ένα πάρτυ έκπληξη. Με μια σειρά φλας μπακ σε αυτοτελείς ξεκαρδιστικές αλλά και συγκινητικές βινιέτες, ο Σοντχάιμ δημιουργεί ένα τολμηρό έργο που θίγει με ασυνήθιστο τρόπο για το μουσικό θέατρο, τις σύγχρονες ερωτικές σχέσεις. Όλα αυτά, πλαισιώνονται από την αριστουργηματικη μουσική του Σοντχάιμ και μια συμφωνική ενορχήστρωση εντυπωσιακών διαστάσεων για τα μεγέθη του Μπροντγουαίη. Η περίπλοκη μουσική γλώσσα του κλείνει το μάτι στα κλισέ του Μπροντγουαίη, υπογραμμίζοντας με αριστοτεχνικό τρόπο την ευφυή δραματουργία του έργου. Ο επικεφαλής της Ορχήστρας και σκηνοθέτης του μιούζικαλ Γιώργος Πέτρου είναι υποψήφιος φέτος για βραβείο Grammy, στην κατηγορία Καλύτερη Ηχογράφηση Όπερας, για την ερμηνεία του στον Ottone του Χαίντελ με την ορχήστρα Il Pomo d’Οro.

Λιμπρέτο: George Furth • Moυσική διεύθυνση – σκηνοθεσία: Γιώργος Πέτρου

11 Ιουλίου

Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας

Αντιγόνη του Σοφοκλή

Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας εμφανίστηκαν ως σκηνοθετικό δίδυμο το περασμένο καλοκαίρι με την επιτυχημένη Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη. Φέτος επανέρχονται στην αρχαία τραγωδία, συν-σκηνοθετώντας την Αντιγόνη του Σοφοκλή, που έχει χαρακτηριστεί έργο-σύμβολο της αντίστασης στην εξουσία, καθώς πραγματεύεται την απόφαση της νεαρής Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της Πολυνείκη παρά την απαγόρευση του άρχοντα του κράτους. Στην παράσταση όλοι οι ρόλοι μοιράζονται ανάμεσα σε τρεις ηθοποιούς, την Αθηνά Μαξίμου, τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Μιχάλη Σαράντη, ενώ ο δεκαμελής χορός αφηγείται την ιστορία.

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας • Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης • Σκηνικά – κοστούμια: Εύα Νάθενα • Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου • Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθετών: Αλέξανδρος Βάρθης • Μουσική διδασκαλία: Άννα Λάκη • Ερμηνεύουν: Αθηνά Μαξίμου, Αιμίλιος Χειλάκης, Μιχάλης Σαράντης • Χορός: Γιώργος Μπινιάρης, Σωκράτης Πατσίκας, Κρις Ραντάνοφ, Μαρία Τζάνη, Σμαράγδα Κάκκινου, Άννα Λάκη, Παναγιώτης Κλίνης, Πάρις Θωμόπουλος, Τίτος Λίτινας • Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

13 Ιουλίου

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Μάρτα Άργκεριχ – Θεοδοσία Ντόκου

Τιμητική συμμετοχή: Ντόρα Μπακοπούλου

Έργα Πουλένκ, Σαιν Σανς, Σεζάρ Φρανκ, Χατζιδάκι

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Στέφανου Τσιαλή, παρουσιάζει στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού μια μουσική βραδιά με τη Μάρτα Άργκεριχ, ζωντανό μύθο του πιάνου. Η Άργκεριχ συμπράττει με την αγαπημένη της μαθήτρια και ταχύτατα ανερχόμενη ελληνίδα πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου, ερμηνεύοντας το Κοντσέρτο για δύο πιάνα του Φρανσίς Πουλένκ. Δασκάλα και μαθήτρια θα βρεθούν επίσης μαζί στη σκηνή για να ερμηνεύσουν το δημοφιλέστατο έργο του Καμίγ Σαιν-Σανς Το καρναβάλι των ζώων, με τη γαλλίδα ηθοποιό, και κόρη της Άργκεριχ, Αννί Ντυτουά να αναλαμβάνει το αφηγηματικό μέρος (με ελληνικούς υπέρτιτλους). Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει τη μεγαλοπρεπή Συμφωνία σε ρε ελάσσονα του βέλγου ρομαντικού συνθέτη Σεζάρ Φρανκ, καθώς και αποσπάσματα από το Καταραμένο φίδι του Μάνου Χατζιδάκι, που θα ερμηνεύσει η Άργκεριχ με την προσκεκλημένη της Ντόρα Μπακοπούλου.

Μουσική διεύθυνση: Στέφανος Τσιαλής • Σολίστριες: Μάρτα Άργκεριχ, Θεοδοσία Ντόκου • Αφήγηση: Αννί Ντυτουά

15 Ιουλίου

Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης – Zωή Τσόκανου – Daniel Müller-Schott

Έργα Ντβόρζακ και Σοστακόβιτς

Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, με καλλιτεχνικό δυναμικό εκατόν δέκα μουσικών σήμερα, εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα με τη νέα της καλλιτεχνική διευθύντρια, την ταλαντούχο αρχιμουσικό Ζωή Τσόκανου, συμπράττοντας με τον καταξιωμένο γερμανό τσελίστα Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ. Η Ζωή Τσόκανου με διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς νέων μαέστρων, έχει συνεργαστεί τα τελευταία χρόνια με πολυάριθμες ορχήστρες και λυρικά θέατρα στην Ευρώπη. Ο νεαρός Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ θεωρείται από τους κορυφαίους τσελίστες της γενιάς του. Έχει συνεργαστεί με τις μεγαλύτερες διεθνείς ορχήστρες και μαέστρους, όπως οι Βλαντιμίρ Ασκενάζυ, Σαρλ Ντυτουά, Κριστόφ Εσενμπάκ, Κουρτ Μαζούρ, Ζακάρι Όραμο κ.ά., ενώ έχει επίσης και έντονη δισκογραφική δραστηριότητα. Ξεχώρισε ήδη από την ηλικία των 15 ετών, όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι για νέους μουσικούς, και από τότε τα διεθνή μέσα έχουν πολλές φορές εκθειάσει την τεχνική του, χαρακτηρίζοντάς τον «ατρόμητο ερμηνευτή με τεχνική που καίει» (The New York Times), που ερμηνεύει «με υπαρξιακή επιτακτικότητα» (Stuttgarter Nachrichten). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το γεμάτο λαμπρότητα Κοντσέρτο για βιολοντσέλο σε σι ελάσσονα του Ντβόρζακ και τη δημοφιλή και αισιόδοξη Πέμπτη Συμφωνία του Σοστακόβιτς.

Mουσική διεύθυνση: Ζωή Τσόκανου • Σολίστας: Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ (τσέλο)

16 Ιουλίου

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Δάφνις και Χλόη (1931) του Ορέστη Λάσκου

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση – Μουσική διεύθυνση: Φίλιππος Τσαλαχούρης   

Προβολή της αποκατεστημένης από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος ταινίας των απαρχών του ελληνικού κινηματογράφου Δάφνις και Χλόη, που μεταφέρει στην οθόνη το περίφημο ομώνυμο ερωτικό ειδύλλιο του Λόγγου, με τη συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης του Φίλιππου Τσαλαχούρη.

Αν και βωβή, η ταινία είχε προβληθεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό (Πολωνία, Ρουμανία, Γερμανία και Αμερική). Δυο χρόνια μετά τον πόλεμο ο Λάσκος θα κυκλοφορούσε και μια ομιλούσα εκδοχή της. Ο Δημήτρης Μεραβίδης, που είχε τη διεύθυνση της φωτογραφίας, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα παγχρωματικό φιλμ, στο οποίο τονίζονται με καθαρότητα όλες οι  αποχρώσεις του γκρίζου.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν εξολοκλήρου στα τοπία της Μυτιλήνης, με εξαίρεση τη σκηνή του λουτρού, η οποία γυρίστηκε στη λίμνη της Βουλιαγμένης και στην οποία η ηρωίδα εμφανίζεται γυμνή, με πρωτόγνωρα αγνό ερωτισμό. Η σκηνή αυτή αποτελεί και το πρώτο γυμνό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Το 1969 ο Λάσκος θα ξανασκηνοθετήσει το ριμέικ της ταινίας του.

Το Τμήμα Αποκατάστασης της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ύστερα από έρευνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κατόρθωσε να αποκτήσει σημαντικό μέρος του υλικού αυτού και προσπάθησε να αποκαταστήσει την ταινία στην πρώτη της μορφή. Οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν το 1992, με την επίβλεψη και τη συνεργασία του ίδιου του Ορέστη Λάσκου, που προσπάθησε να «θυμηθεί» την ταινία καρέ-καρέ, αλλά και να ανασυνθέσει τους αυθεντικούς μεσότιτλους.

17 Ιουλίου

Nigel Kennedy

Bach meets Kennedy meets Gershwin

Ο σουπερστάρ του βιολιού Νάιτζελ Κέννεντυ, από τους κορυφαίους κλασικούς βιολονίστες της γενιάς του – ανακάλυψη του μεγάλου Μενουχίν – και ο βιολονίστας με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής (η ερμηνεία του στις Τέσσερις εποχές του Vivaldi ξεπέρασε τα 3.000.000 αντίτυπα), παραμένει εδώ και τριάντα χρόνια μια εκρηκτική προσωπικότητα. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει από τους μεγάλους κλασικούς μέχρι Τζίμι Χέντριξ, ενώ έχει συνεργαστεί με τον Πωλ Μακάρντνεϋ, την Κέιτ Μπους, τον Ρόμπερτ Πλαντ και τους The Who και έχει παίξει με τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου. Το κοινό τον λατρεύει για το πρωτότυπο ρεπερτόριό του, τις πολιτικές τοποθετήσεις του και τις ζωντανές του εμφανίσεις, που συνήθως κινούνται εκτός των τυπικών ορίων. Η παράσταση Bach meets Kennedy meets Gershwin είναι ένας συναρπαστικός διάλογος ανάμεσα στον Μπαχ (με τα έργα του για βιολί που ο Κέννεντυ έχει ερμηνεύσει επανειλημμένα στο παρελθόν) και τις τζαζ συνθέσεις του Γκέρσουιν, ενός σύγχρονου κλασικού.

27, 28, 29 και 31 Ιουλίου

Εθνική Λυρική Σκηνή

Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ

Η δημοφιλέστερη όπερα του γαλλικού ρεπερτορίου, σύμβολο του έρωτα και της ελευθερίας, επιστρέφει στο Ηρώδειο από την ΕΛΣ στη σκηνοθεσία του διακεκριμένου βρετανού σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή της Όπερας του Γκαίτεμποργκ Στήβεν Λάνγκριτζ, που πρωτοανέβηκε στο Ηρώδειο το 2016 και είναι σύγχρονη, αιχμηρή και επίκαιρη, καθώς τοποθετείται στην Ευρώπη των κλειστών συνόρων και της φτώχειας. Με συμμάχους τους Γιώργο Σουγλίδη στα σκηνικά και στα κοστούμια, Τζουζέππε Ντι Ιόριο στους φωτισμούς και Τόμας Μπέργκμαν στις προβολές, ο Λάνγκριτζ δημιουργεί ένα σύγχρονο αλλά και διαχρονικό, συνάμα, περιβάλλον για την ιστορία της Κάρμεν.

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός • Σκηνοθεσία: Στήβεν Λάνγκριτζ • Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Σουγλίδης • Βίντεο: Silbersalz Film GmbH – Τόμας Μπέργκμαν • Φωτισμοί: Τζουζέππε ντι Ιόριο • Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία, την Παιδική Χορωδία και μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Όλες οι παραστάσεις θα έχουν υπέρτιτλους στα αγγλικά και στα ελληνικά για τους κωφούς

1 – 6 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Δημήτρης Κουρτάκης

Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου

Σύνθεση κειμένων βασισμένη σε πεζά του Σάμιουελ Μπέκετ

Ο Δημήτρης Κουρτάκης σπούδασε μουσική στο Παρίσι και συνέθεσε για παραστάσεις χορού και θεάτρου. Το 2004 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο. Έχει συνεργαστεί με τον Κωνσταντίνο Ρήγο στο Φεστιβάλ Αθηνών (Καφενείο, 2015), τη Volksbühne (μουσική για την εγκατάσταση The Silence), ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ. Με τις Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου, που υπέγραψε το 2017 στο Φεστιβάλ, έδωσε μια παράσταση που ξεχώρισε για τη σπαρακτική ερμηνεία του μπεκετικού λόγου από τον Άρη Σερβετάλη, μέσα σ’ ένα εντυπωσιακό, αρχιτεκτονημένο στην εντέλεια σκηνικό σύμπαν. Διατρέχοντας το πεζογραφικό έργο του κορυφαίου ιρλανδού δραματουργού, ο Δημήτρης Κουρτάκης δημιουργεί μια παράσταση πολυμέσων με ένα επιτελείο σημαντικών διεθνών συνεργατών. Η παράσταση, που αναζητά συγγένειες και παραλληλίες με τη σύγχρονη Ελλάδα σε μια μεταιχμιακή και οριακή ισορροπία, συνομιλεί με εικαστικούς όπως οι Bruce Nauman, Vitto Acconci, Terry Fox, Gordon Matta-Clark, Rachel Whiteread κ.ά.

Σύλληψη – σκηνοθεσία – σκηνικά: Δημήτρης Κουρτάκης • Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Κουρτάκης, Ελένη Παπάζογλου, Αναστασία Τζέλλου • Βίντεο: Jérémie Bernaert • Φωτισμοί: Scott Bolman • Καλλιτεχνική συνεργασία: Έφη Μπίρμπα • Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Τριανταφύλλη • Βοηθός σκηνογράφου: Βάσια Λύρη • Εκτέλεση παραγωγής: Ντένια Σαφαρή • Ερμηνεία: Άρης Σερβετάλης

Με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ

8 – 10 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Θωμάς Μοσχόπουλος

Φαρενάιτ 451

Βασισμένο στη θεατρική διασκευή του έργου του Ραίη Μπράντμπουρυ από τον Φρανσουά Τρυφώ

Από τους σημαντικότερους και πιο δραστήριους σκηνοθέτες της γενιάς του, ο Θωμάς Μοσχόπουλος διακρίνεται για τις παραστάσεις του ήδη από την εποχή του Θεάτρου Αμόρε, του οποίου είχε την καλλιτεχνική συν-διεύθυνση, έως και σήμερα, που διευθύνει το Θέατρο Πόρτα. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα ελλήνων ηθοποιών, ενώ έχει σκηνοθετήσει, εκτός από θεάτρο, όπερα και παιδικές παραστάσεις. Μετά την εξαιρετική μεταφορά της Δίκης του Κάφκα πέρσι, φέτος ανεβάζει στο Φεστιβάλ το Φαρενάιτ 451 του Ραίη Μπράντμπουρυ, στη θεατρική διασκευή του Τρυφώ, ο οποίος υπέγραψε και την ομώνυμη ταινία. Σ’ ένα μελλοντικό ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου τα βιβλία καταστρέφονται, ο πρωταγωνιστής του έργου, διώκτης αρχικά των αντιφρονούντων, μεταστρέφεται όταν έρχεται σ’ επαφή με τον μυστικό κόσμο των βιβλίων. Πώς μπορεί να σπάσει το εφιαλτικό πρόσωπο του ολοκληρωτισμού; Μπορεί η διεκδίκηση της «προσωπικής ανάγνωσης» να προκαλέσει στο σύστημα ρήγματα ελευθερίας;

Μετάφραση – σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος • Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού • Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ • Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής • Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου • Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης • Παίζουν: Αλέξανδρος Λογοθέτης, Άννα Μάσχα, Ξένια Καλογεροπούλου, Δήμητρα Ματσούκα, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μάνος Γαλανής, Θάνος Λέκκας κ.ά.

Συμπαραγωγή με το Θέατρο Πόρτα

23 – 25 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Κωνσταντίνος Ρήγος

Πορνοστάρ – Η αόρατη βιομηχανία του σεξ, της Έλενας Πέγκα

Εμπνευσμένο από δύο ιστορίες του Ρομπέρτο Μπολάνιο

Από το 1990, όταν πρωτοεμφανίστηκε ιδρύοντας το Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ, μέχρι σήμερα, ο νέος διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Κωνσταντίνος Ρήγος, δεν έχει πάψει να χορογραφεί και να σκηνοθετεί παραστάσεις, πολλές από τις οποίες έχουν περιοδεύσει στο εξωτερικό. Με την Έλενα Πέγκα, που διακρίθηκε για τη «μετα-δραματική» γραφή της ήδη από τη δεκαετία του ’90, πολύ ενδιαφέρουσα όμως και ως πεζογράφο (βραβείο διηγήματος Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, 2012), η συνεργασία του εδραιώθηκε ήδη από το 1999, όταν ο Ρήγος σκηνοθέτησε τα Καινούριa ρούχa του αυτοκράτορα σ’ ένα κλαμπ, πάνω σε μια πασαρέλα, και δέκα χρόνια αργότερα το ξανανέβασε στις Ροές. Φέτος την ξανασυναντά στο τελευταίο έργο της, που μεταγράφει στην ελληνική πραγματικότητα δύο ιστορίες του Ρομπέρτο Μπολάνιο. Με πυκνή, λογοτεχνική γλώσσα, το έργο ξεδιπλώνει τις ιστορίες πρωταγωνιστών του «πλαστικού» κόσμου του πορνό, ενός κόσμου γεμάτου κλισέ, καθρέφτη του μοναχικού σώματος του καθενός. Προσπαθώντας να δει πέρα από στερεότυπα και χαρακτηρισμούς, η Πέγκα φωτίζει τα πρόσωπα πίσω από μια απρόσωπη βιομηχανία, υποβάλλοντας στην αναζήτηση της αληθινής τους ταυτότητας και της αληθινής τους καταγωγής μιαν ατμόσφαιρα μυστηρίου και συγκίνησης.

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρήγος • Σκηνικά: Valentino Marengo • Κοστούμια: Νατάσσα Δημητρίου •

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου • Video art: Βασίλης Κεχαγιάς • Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Λαέρτης Μαλκότσης, Γιάννης Νιάρρος, Θεοδώρα Τζήμου κ.ά.

1 – 3 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Elephas tiliensis

Οδυσσέας, του Τζαίημς Τζόυς

Ένα ορατόριο, ωδή στην καθημερινότητα, επεισόδια 11 & 18

Οι Εlephas tiliensis ιδρύθηκαν το 2013 από τον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου. Οι παραστάσεις τους εμπνέονται κατά κύριο λόγο από τον χώρο της λογοτεχνίας. Εμφανίστηκαν με την Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, και ακολούθησαν οι παραστάσεις: Αλεξάνδρεια – υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε; (βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ), Πώς θα ’ναι ο λυτρωτής μου; (βασισμένη στον Μπόρχες), Λούλατου Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Persona (βασισμένη στην ταινία του Μπέργκμαν) κ.ά. Τη φετινή θεατρική περίοδο παρουσιάζουν το έργο της κρητικής λαϊκής παράδοσης Η βοσκοπούλα, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η παράσταση που ετοιμάζουν για το Φεστιβάλ Αθηνών βασίζεται στα κεφάλαια «Ναυσικά» και «Πηνελόπη» του κορυφαίου έργου του Τζόυς και δημιουργεί ένα ορατόριο για έναν άντρα τραγουδιστή, μια γυναίκα ηθοποιό, ένα χορό γυναικών (Σειρήνες) και μια μουσική μπάντα. Κατά τους Εlephas Τiliensis, η παράσταση θα είναι μια «φιλοσοφική stand up comedy» με κέντρο τη φιγούρα της Πηνελόπης, που δυναμιτίζει την εικόνα του Οδυσσέα, σαρκάζει τη μυθική του υπόσταση και υποσκάπτει τη σύγχρονη Ευρώπη και το ομηρικό της πρότυπο.

Απόδοση – δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου • Μουσική: λάμδα • Σκηνικά – κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού • Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου • Κίνηση: Μπέτυ Δραμισιώτη • Ζωγραφική – γλυπτική: Ιωάννα Πλέσσα • Παίζουν: Παύλος Παυλίδης (Οδυσσέας  / Λεοπόλδος Μπλουμ), Μαρία Σκουλά (Πηνελόπη / Μόλλυ Μπλουμ), Βίκυ Κατσίκα, Μαρία Μοσχούρη, Τατιάνα Άννα Πίττα (Σειρήνες), Ελένη Ποζατζίδου (Μίλλυ Μπλουμ) • Μουσικοί επί σκηνής: Κώστας Κωστίδης (πιάνο, συνθεσάιζερ), Παντελής Νικηφόρος (κιθάρα, λαούτο, μαντολίνο),  Θοδωρής Σοφόπουλος (ντραμς, κρουστά).

10 – 12 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Ανέστης Αζάς – Πρόδρομος Τσινικόρης

Ελλάς Μονάχου

Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης έχουν ταυτίσει το όνομά τους με το θέατρο ντοκουμέντο στην Ελλάδα. Το 2010 συνεργάστηκαν στο Ηρώδειο με τους Rimini Protokoll για την εμβληματική παράσταση Ο Προμηθέας στην Αθήνα, που υπήρξε καθοριστική για την πορεία τους. Την επόμενη χρονιά επανήλθαν παρουσιάζοντας το Ταξίδι με τρένο, στο Μέγαρο του ΟΣΕ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και συνέχισαν με πολλές άλλες παραστάσεις στην Ελλάδα και τη Γερμανία  −μεταξύ τους η Καθαρή πόλη (παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση), μια από τις πιο πολυταξιδεμένες ελληνικές θεατρικές παραγωγές των τελευταίων 30 ετών. Από το 2015 έχουν αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου.

Στο Ελλάς Μονάχου το σκηνοθετικό δίδυμο Αζά – Τσινικόρη συνεχίζει τη θεατρική του έρευνα πάνω στο ζήτημα της μετανάστευσης σήμερα. Εστιάζοντας στον μικρόκοσμο των Ελληνογερμανών του Μονάχου, η παράσταση θεματοποιεί σκηνικά τη συνεχιζόμενη κρίση της οικονομίας και της δημοκρατίας στην Ευρώπη και επιχειρεί μια ακτινογραφία των αξιών και των κανόνων που διέπουν το εργασιακό τοπίο στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Μια παραγωγή του θεάτρου Kammerspiele του Μονάχου, με πρεμιέρα στις 26 Μαρτίου 2018. Το κείμενο θα προκύψει μέσα από συνεντεύξεις με πραγματικά πρόσωπα και μετά από επιτόπια έρευνα.

Κείμενο – σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης • Δραματουργία: Christine Milz • Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Στρούλια • Συμμετέχουν: Πολίτες του Μονάχου από την Ελλάδα. (Η διανομή θα ολοκληρωθεί το επόμενο διάστημα). Παραγωγή της Münchner Kammerspiele σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου

15 – 17 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η )

Άντζελα Μπρούσκου

Άγγελος εξολοθρευτής

Διασκευή πάνω στο ομώνυμο κινηματογραφικό έργο του Λουίς Μπουνιουέλ

Γνωστή για την αιχμηρή ματιά και την τολμηρή αισθητική της, η Άντζελα Μπρούσκου έχει σκηνοθετήσει κάποια από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, ενώ έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με πολλούς έλληνες σκηνοθέτες. Το 1993 ίδρυσε με την ηθοποιό Παρθενόπη Μπουζούρη την ομάδα Θέατρο Δωματίου. Φέτος διασκευάζει και σκηνοθετεί για το Φεστιβάλ τον Άγγελο εξολοθρευτή (The Exterminating Angel, 1962) του Λουίς Μπουνιουέλ, μια μακάβρια κωμωδία με καυστική ματιά πάνω στην ανθρώπινη φύση, που μπορεί να κρύβει άγρια ένστικτα και ανομολόγητα μυστικά.

Διασκευή – σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου • Σκηνικά – εικαστική επιμέλεια: Μαρία Παπαδημητρίου • Μουσική: Nalyssa Green • Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου • Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου • Παίζουν: Θέμις Μπαζάκα, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γεωργιάννα Νταλάρα, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου κ.ά. • Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions

17 – 19 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

blindspot theatre group – Μιχάλης Κωνσταντάτος

Βρικόλακες

Βασισμένο στο έργο του Ερρίκου Ίψεν

Η ομάδα blindspot theatre group ιδρύθηκε το 2009 από τον σκηνοθέτη Μιχάλη Κωνσταντάτο και την ηθοποιό Γιώτα Αργυροπούλου με σκοπό τη δημιουργία παραστάσεων που παντρεύουν διαφορετικές τέχνες –θέατρο, εικαστικά, κινηματογράφο, μουσική, νέες τεχνολογίες– και απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας νέας αισθητικής γλώσσας. Έχουν παρουσιάσει τις δουλειές τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ η περφόρμανς τους Ένα άτομο τη φορά επιλέχθηκε από τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς για την έκθεση «As One» στο Μουσείο Μπενάκη. Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος απέσπασε διεθνή βραβεία ως σκηνοθέτης κινηματογράφου τόσο για τις μικρού μήκους ταινίες Two Times Now και Only For Εver, όσο και για τη μεγάλου μήκους Luton, ενώ η τελευταία παράσταση της ομάδας Hotel ξεχώρισε στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό του σημαντικού γερμανικού φεστιβάλ Berliner Festspiele.

Στην παράσταση που δημιουργούν για το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών, οι blindspot αναζητούν έναν τόπο συνάντησης του ιψενικού κόσμου με το σήμερα. Το κείμενο δημιουργείται με αποσπάσματα από το έργο του Ίψεν και με νέα κείμενα, που θα προκύψουν από τη συμμετοχή του κόσμου κατά τη διάρκεια της έρευνας και των δοκιμών.

Σύλληψη – δραματουργία: Γιώτα Αργυροπούλου, Μιχάλης Κωνσταντάτος (blindspot theatre group) • Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος • Συγγραφή κειμένων: Ορφέας Απέργης • Δραματουργική συνεργασία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου • Οργάνωση παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος • Μουσική: Γιώργος Πούλιος • Φωτισμοί: Θύμιος Μπακατάκης • Κίνηση: Ίρις Καραγιάν • Σκηνικά: Κώστας Παππάς • Παίζουν: Γιώτα Αργυροπούλου, Νικόλας Παπαγιάννης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Φριντζήλας

Οι παραστάσεις Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου, Φαρενάιτ 451, Πορνοστάρ και Οδυσσέας περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα «Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ». Mε τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων Athens Culture Net, με ιδρυτικό δωρητή το ΄Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος 

Νεοι δημιουργοι  

26 – 28 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)

Violet Louise

Παράξενες ιστορίες, του Έντγκαρ Άλλαν Πόε

Oπτικοακουστική παράσταση, βασισμένη στη διασκευή ποιημάτων και διηγημάτων του συγγραφέα

Η Βάιολετ Λουίζ σπούδασε μουσική, υποκριτική και νομική και ασχολήθηκε με τη σύνθεση ήχου για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τις παραστατικές τέχνες. Aπό το 2012 ερευνά το πεδίο της πολυμεσικής αφήγησης, εμπνευσμένη από την έννοια του μοντάζ και μέσα από τον συγκερασμό διαφορετικών τεχνών και «συγκεκριμένης μουσικής» (musique concrète). Στις σκηνοθεσίες της υπογράφει τη μουσική, τα ηχητικά και τα οπτικά υλικά. Για το Φεστιβάλ Αθηνών 2018 διασκευάζει σε συναυλία/ηχητική παρτιτούρα τα πιο γνωστά ποιήματα και αφηγήματα του Πόε. Ο λόγος γίνεται ήχος και μεταφέρει σε εικόνες τον σκοτεινό και μυστηριώδη κόσμο του Πόε, από μια νεαρή δημιουργό που έχει διακριθεί τα τελευταία χρόνια σε ανάλογα εγχειρήματα.

Σκηνοθεσία – μoυσική – δραματουργία: Violet Louise • Σχεδιασμός συστήματος αναπαραγωγής ήχου & εικόνας: Studio 19 • Σχεδιασμός φωτισμού: Σάκης Μπιρμπίλης • Παίζουν: Aγλαΐα Παππά, Λουίζα Κωστούλα

H παράσταση περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα «Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ». Mε τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων Athens Culture Net, με ιδρυτικό δωρητή το ΄Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος

4 – 6 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Μάρθα Μπουζιούρη

Αμάρυνθος

Απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν και του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, και υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, η Μάρθα Μπουζιούρη εστιάζει τη σκηνοθετική δουλειά της στη φόρμα του θεάτρου ντοκιμαντέρ, με άξονα την εθνογραφική έρευνα, την οποία εμπλουτίζει με πολυμεσικά στοιχεία και παράλληλες δράσεις διαλόγου. Η παράσταση που θα σκηνοθετήσει στο Φεστιβάλ θα βασιστεί σε εθνογραφική έρευνα πάνω σ’ ένα περιστατικό που συνέβη πριν από μερικά χρόνια στην ελληνική επαρχία, στην περιοχή της Αμαρύνθου. Μια βουλγαρικής καταγωγής μαθήτρια βιάζεται από τους συμμαθητές της και η τοπική κοινωνία, αντί να καταδικάσει τους δράστες, καταδικάζει και περιθωριοποιεί την ίδια. Η παράσταση φωτίζει τους μηχανισμούς κατασκευής της αλήθειας, ενώ παράλληλα διερευνά τον ρόλο που έπαιξε το φύλο, η καταγωγή και η κοινωνική τάξη της καταγγέλουσας, αντιστικτικά με την υπερέκθεση μιας ήσυχης μέχρι τότε επαρχιακής πόλης.

Δραματουργία – σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη • Σύμβουλος έρευνας: Αθηνά Αθανασίου • Συνεργασία στην έρευνα: Ομάδα φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου •  Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Στρούλια • Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου • Βίντεο – φωτογραφίες: Δημήτρης Μιχαλάκης • Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Κωνσταντινίδης • Παίζουν: Πολύδωρος Βογιατζής, Θεανώ Μεταξά κ.ά. • Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: plays2place

7 – 9 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)

Ελίζα Σόρογκα

Ρίζες (ντοκιμαντέρ & περφόρμανς)

Η δουλειά της Ελίζας Σόρογκα, με διεθνή παρουσία στον χώρο των παραστατικών τεχνών, εστιάζει στις αναπαραστάσεις του «ανοίκειου» και στη μετουσίωση της καθημερινής ζωής σε παραστατική τέχνη. Τον Μάρτιο του 2017, η περφόρμανς της Women in Agony, κέρδισε το πρώτο βραβείο σύγχρονης τέχνης στον 11ο παγκόσμιο διαγωνισμό Arte Laguna Prize, στην κατηγορία Performance & Video Art, στη Βενετία.

Οι Ρίζες είναι μια παράσταση που συνθέτει την κινηματογραφική με τη σκηνική αφήγηση. Το πρώτο σκέλος αποτελείται από ένα ντοκιμαντέρ όπου αποτυπώνεται η καθημερινότητα τριών ηλικιωμένων γυναικών που ζουν μόνες σε απομονωμένα χωριά της Ηπείρου, από όπου και κατάγεται η σκηνοθέτρια (χωριό Μηλιά, οροσειρά Μουργκάνας). Στο δεύτερο σκέλος, επί σκηνής έρχεται το γυναικείο καραβάνι του πολυφωνικού ομίλου Άνω Δερόπολης και του πολυφωνικού συνόλου «Χαονία», και μοιράζεται με το κοινό προσωπικές ιστορίες που μετουσιώνονται σε τραγούδι. Ένας ύμνος στην εσωτερική γυναικεία δύναμη μέσα από ένα πρωτόγνωρο, ιδιαίτερο κράμα του παραδοσιακού και του αβανγκάρντ στοιχείου.

Σύλληψη – σκηνοθεσία: Ελίζα Σόρογκα • Μουσική διεύθυνση: Αλέξανδρος Λαμπρίδης • Διεύθυνση φωτογραφίας: Αίγλη Δράκου • Σχεδιασμός ήχου – σύνθεση: Δημήτρης Μυγιάκης • Σκηνογραφία – ενδυματολογική επιμέλεια: Εύα Γουλάκου • Σχεδιασμός φωτισμού: Χριστίνα Θανάσουλα

Αφιερωμα στη Λουλα Αναγνωστακη (1 – 22 Ιουνίου)

Αναδρομική έκθεση – Εργαστήριο – Ημερίδα  (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Α)

Παραστάσεις: Eργοτάξιο Λούλα Αναγνωστάκη – Μέρες ανάγνωσης & Η πόλη

Επιμέλεια αφιερώματος: Δήμητρα Κονδυλάκη

Προκειμένου να τιμήσει τη σημαντικότερη ελληνίδα δραματουργό του καιρού μας, που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβριο, το Φεστιβάλ πραγματοποιεί ένα φιλόδοξο αφιέρωμα στο έργο της και μας τη συστήνει εκ νέου. Η μήτρα του αφιερώματος θα είναι μια αναδρομική έκθεση που θα καλύπτει τις σημαντικότερες πτυχές του έργου της από τη δεκαετία του ’60 ως σήμερα (αρχειακή έρευνα – δραματουργική συνεργασία για τη διοργάνωση της έκθεσης: Γρηγόρης Ιωαννίδης – Μάνος Καρατζογιάννης, σκηνογραφική μελέτη : Λουκία Μάρθα – Αλέξανδρος Βαζάκας). Το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει επίσης μια επτάωρη παράσταση, σε δύο μέρη, που σκηνοθετεί η Ρούλα Πατεράκη, το Εργοτάξιο «Λούλα Αναγνωστάκη» – Μέρες ανάγνωσης, μεταδραματουργική προσέγγιση του συνόλου των θεατρικών της, με συμμετοχή των κυριότερων ηθοποιών που σφράγισαν τις παραστάσεις τους, καθώς και μια παράσταση της Πόλης (1965), έργου-σταθμού στη δραματουργία της, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου. Το αφιέρωμα θα συμπληρωθεί από τη διοργάνωση ενός συμποσίου με τη συμμετοχή δημιουργών που έχουν σχετιστεί με τη Λούλα Αναγνωστάκη, ανθρώπων του θεάτρου, θεωρητικών αλλά και ανθρώπων από τον κόσμο της γραφής και της λογοτεχνίας, ορίζοντας έτσι και ως διακριτά πεδία προσέγγισης του έργου της τη θεατρική πράξη, τη θεωρία, τη λογοτεχνική γραφή.

Σε μια εποχή που το πολιτικό ταυτίζεται με το εξωστρεφές, το αφιέρωμα σε μια γυναίκα δραματουργό που προσεγγίζει το πολιτικό από μια εσωτερική, χαμηλόφωνη, υπαρξιακή σκοπιά έχει για μας ιδιαίτερη σημασία. Θέατρο της μνήμης, θέατρο της υπόγειας εγγραφής του ιστορικού στο προσωπικό, θέατρο που διερευνά σε βάθος την ανάγκη της διαφοράς, της ατομικότητας, της αντίστασης σε μια συλλογική μοίρα, το θέατρο της Αναγνωστάκη έγινε σημείο αναφοράς της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας συνομιλώντας, ωστόσο, επί ίσοις όροις με την ευρωπαϊκή σκηνή, χάρη στην ιδιαίτερη, προσωπική γλώσσα του. Γι’ αυτό είναι μοναδικό και μας αγγίζει πάντα, με τον τρόπο που ξεκλειδώνει ακόμη πτυχές της πραγματικότητάς μας.

Εργαστήριο

«Από τον δραματικό στον αρχιτεκτονικό χώρο με όχημα τη σκηνογραφία.

Εικαστικές – χωρικές προσεγγίσεις με αφορμή την έκθεση για τη Λούλα Αναγνωστάκη»

Συνδυάζοντας την καλλιτεχνική με την εκπαιδευτική διάσταση του αφιέρωματος και με αφορμή τον σχεδιασμό της έκθεσης, τον Απρίλιο θα πραγματοποιηθεί τριήμερο εργαστήριο με τη συμμετοχή φοιτητών του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας και της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Πώς η χωρική σύλληψη μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τη μετάδοση του δραματικού-συγγραφικού σχεδίου; Πώς μπορεί η περιήγηση σε μια έκθεση να μετατραπεί σε βιωματικό γεγονός; Αυτό είναι το ερώτημα που θα τεθεί, υπό τη διεύθυνση των καθηγητών αρχιτεκτονικής και σκηνογραφίας Λουκίας Μάρθα, Χαράς Αγαλιώτου και Αλέξανδρου Βαζάκα, σε συνεργασία με δραματολόγους και καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο συνολικό εγχείρημα. Στόχος του εργαστηρίου θα είναι να εξερευνήσει την έννοια του χώρου ως ενεργού πεδίου που προϋποθέτει την αφηγηματικότητα, τη μεταπλαστικότητα και την κίνηση, προκειμένου να μεταδώσει τη ζωντάνια και την ανησυχία της δημιουργικής διαδικασίας.

Το εργαστήριο θα κινηθεί σε τρεις άξονες:

α. Δημιουργία αρχιτεκτονικών πρωτοτύπων με τη μορφή μακέτας, σχεδίου 2D-3D, βίντεο.

β. Φωτογραφική και βιντεοσκοπική κάλυψη της δράσης του εργαστηρίου σε όλες τις φάσεις.

γ. Δημιουργία εικαστικού βίντεο με αφορμή το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη.

Οι πιο ενδιαφέρουσες δημιουργίες των φοιτητών (μακέτες, σχέδια, βίντεο, φωτογραφίες) που θα προκύψουν από το εργαστήριο θα εκτεθούν σε ειδικό χώρο στο πλαίσιο της προγραμματισμένης έκθεσης.

10 – 12 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)

Γιάννης Μόσχος

Η πόλη

Από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του, αλλά και θεατρολόγος (με διδακτορικό πάνω στο έργο του Ίψεν) και μεταφραστής (η σύνθεσή του από διηγήματα του Τσέχοφ Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας παίχτηκε για δύο χρονιές συνεχόμενα, το 2014 και το 2015) ο Γιάννης Μόσχος εμφανίζεται για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου. Φέτος σκηνοθετεί την Πόλη από την ομώνυμη τριλογία (Η διανυκτέρευση, Η πόλη, Η παρέλαση) που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1965. Στην Πόλη η Λούλα Αναγνωστάκη, 53 χρόνια πριν, μιλάει προφητικά για έναν κόσμο που νοσεί βαθιά. Το έργο της επιστρέφει στο Φεστιβάλ σε μια νέα σκηνική εκδοχή όπου η ζωντανή θεατρική δράση θα συνδιαλέγεται με κινηματογραφημένες προβολές. Η εικόνα θα μεγεθύνει τις λεπτομέρειες της σκηνικής δράσης, φωτίζοντας τη βιαιότητα που κρύβεται στα πρόσωπα της Αναγνωστάκη αλλά και μέσα σε όλους μας. Ο Γιάννης Μόσχος αποπειράται μια σύζευξη της κινηματογραφικής εικόνας και της θεατρικής δράσης, σε συνεργασία με μια ομάδα καταξιωμένων καλλιτεχνικών συνεργατών.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος • Σκηνικά – κοστούμια: Τίνα Τζόκα • Κινηματογραφήσεις: Χρήστος Δήμας • Κίνηση: Ανθή Θεοφυλίδη • Ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Βίττης • Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος • Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή • Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου • Βοηθοί σκηνογράφου: Τζέλα Χριστοπούλου – Μαίρη Αντωνοπούλου • Παίζουν: Μιχάλης Συριόπουλος (Κίμων), Λουκία Μιχαλοπούλου (Ελισάβετ), Θέμης Πάνου (Φωτογράφος)

17 – 19 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε & Β)

Ρούλα Πατεράκη

Εργοτάξιο «Λούλα Αναγνωστάκη» – Μέρες ανάγνωσης

Μεταδραματουργία στα κείμενα της Λούλας Αναγνωστάκη

Ηθοποιοί που την είδαν

Ηθοποιοί που την γνώρισαν

Ηθοποιοί που την ερμήνευσαν

Ηθοποιοί που την φαντάστηκαν

ξαναζωντανεύουν τα έργα της

με επιστέγασμα τον Ουρανό κατακόκκινο από τη Ρούλα Πατεράκη.

[Παράσταση σε δύο μέρη. Διάρκεια κάθε μέρους: 180΄]

Δραματουργία: Μάνος Λαμπράκης, Ρούλα Πατεράκη, Θοδωρής Τσαπακίδης • Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη • Σκηνικά – κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης • Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή

ΗΜΕΡΙΔΑ

16 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)

Ενωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών

«Θεατρική πρωτοπορία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα»

Υπάρχει ελληνική θεατρική πρωτοπορία σήμερα; Ποιες είναι οι υφολογικές και θεματολογικές της συνισταμένες; Ποιο είναι το πλαίσιο (ιδεολογικό, κοινωνικό, κλπ.) μέσα στο οποίο αναπτύσσεται;

Ποια η σχέση θεατρικής πρωτοπορίας και «θεσμών»;

Μια ανοιχτή συζήτηση ανάμεσα σε κριτικούς θεάτρου και δημιουργούς/συντελεστές της θεατρικής πράξης (σκηνοθέτες, ηθοποιούς, συγγραφείς, θεατρικούς παραγωγούς κ.ά.) με στόχο να προσεγγιστούν τα παραπάνω ερωτήματα.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ

1 – 3 Ιουνίου (ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)

Toneelgroep Amsterdam – Ivo van Hove

Μετά την πρόβα – Περσόνα (Oλλανδία, 2012)

Διασκευές έργων του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Ο διεθνώς καταξιωμένος βέλγος σκηνοθέτης Ίβο βαν Χόβε, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού θεάτρου, διασκευάζει για τη σκηνή δύο ταινίες του Μπέργκμαν. Έχοντας μελετήσει σε βάθος την εργογραφία του μεγάλου Σουηδού και με διασκευές άλλων μπεργκμανικών έργων στο ενεργητικό του, στο δίπτυχο Μετά την πρόβα – Περσόνα εξετάζει τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα, το άρρωστο από το λεγόμενο «φυσιολογικό». Η ένταση, η ασυμβίβαστη διάθεση, αλλά και η βαθιά κατανόηση απέναντι στην ανθρώπινη συνθήκη διαπνέουν αυτά τα δύο έργα, τα οποία εξετάζουν πώς η τέχνη νοηματοδοτεί τη ζωή μας και την κοινωνία.

Σε μια σχεδόν γυμνή σκηνή, με μινιμαλιστική απλότητα, ο βαν Χόβε βάζει δύο ιστορίες κάτω από το μικροσκόπιο. Στο Μετά την πρόβα ο σκηνοθέτης Χέντρικ Βόγκλερ οργανώνει τη ζωή του με βάση τους περιορισμούς της πρόβας. Η δουλειά του τον απορροφά ολοκληρωτικά και έτσι οι πρόβες μετατρέπονται σε ημερολογιακές καταγραφές. Η πραγματική ζωή, όμως, δεν μπορεί να μείνει απρόσβλητη από εξωτερικούς παράγοντες. Η αγάπη, η φθορά και ο θάνατος υπεισέρχονται στο φαινομενικά απόρθητο φρούριο των προβών με τη μορφή δύο γυναικών, της Ρέιτσελ και της Άννας. Στην Περσόνα μια ηθοποιός, ενώ παίζει πάνω στη σκηνή, παύει ξαφνικά να μιλάει. Στο μυαλό της οι ρόλοι που υποδύεται ταυτίζονται με τους ρόλους της καθημερινότητας. Για ακόμα μια φορά, η πραγματική ζωή επεμβαίνει βίαια και αποσπά τον άνθρωπο από το ελεγχόμενο, ασφαλές πεδίο του θεάτρου. Η σύγκρουση της ηθοποιού με τις προσδοκίες των άλλων θα οδηγήσει σε μια βαθιά ρήξη με το περιβάλλον της, συμπαρασύροντας τον γιατρό και τη νοσοκόμα που τη φροντίζουν.

Με ελληνικούς υπέρτιτλους

Σκηνοθεσία: Ivo van Hove • Δραματουργία: Peter van Kraaij • Μετάφραση: Μετά την πρόβα Karst Woudstra, Περσόνα Peter van Kraaij • Σκηνικά – φωτισμοί: Jan Versweyveld • Ήχος: Roeland Fernhout • Κοστούμια: An D’Huys • Παίζουν: Μετά την πρόβα Marieke Heebink (Ρέιτσελ), Gijs Scholten van Aschat (Χέντρικ Βόγκλερ), Gaite Jansen (Άννα) • Περσόνα Marieke Heebink (Ελίσαμπεθ Βόγκλερ), Frieda Pittoors (γιατρός), Gijs Scholten van Aschat (σύζυγος της Ελίσαμπεθ), Gaite Jansen (Άλμα) • Συμπαραγωγή: Théâtre de la Place (Λιέγη), Théâtres de la Ville de Luxembourg, Maison des arts de Créteil • Σε συνεργασία με το Auteursbureau ALMO bvba • Με ανάθεση από το Josef Weinberger Ltd, London και το Ίδρυμα Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

1 – 3 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Nature Theater of Oklahoma – EnKnapGroup

Το κυνήγι της ευτυχίας (ΗΠΑ, 2017)

Οι Πάβολ Λίσκα και Κέλλυ Κούπερ, ιδρυτές της βραβευμένης με Obie ομάδας Nature Theater of Oklahoma, πραγματεύονται τον μύθο και την παρακαταθήκη του αμερικανικού ονείρου. Μέσα σε ένα σαλούν, ένας μεξικανός μπάρμαν, ένας αυστριακός πωλητής, η αναπαράσταση μιας «ειρηνευτικής επέμβασης» στη Βαγδάτη, ένα μαγικό φίλτρο και καουμπόικοι χοροί, χαρούμενοι όσο και ανατριχιαστικοί, συνθέτουν ένα θεοπάλαβο σύμπαν, μια παρωδία των αμερικανικών κλισέ και των σπαγγέτι γουέστερν. Το ιδρυτικό έγγραφο του αμερικανικού κράτους, η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ορίζει την «επιδίωξη της ευτυχίας» ως ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματα του ανθρώπου, το οποίο οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να προασπίζουν. Τι ορίζουμε όμως ως ευτυχία; Σε ποιες σκοτεινές περιοχές την κυνηγά ο καθένας μας; Σε ποια μακρινά σύνορα θα περιπλανηθούμε για την ανακαλύψουμε; Μήπως η αναζήτησή της θα καταλήξει σε ένα ανίερο χολιγουντιανό μπλοκμπάστερ; Το νεοϋορκέζικο Nature Theater of Oklahoma, που δανείζεται το όνομά του από την Αμερική του Κάφκα, συνεργάζεται με έξι εκπληκτικούς χορευτές της διεθνώς αναγνωρισμένης σλοβενικής ομάδας EnKnapGroup και δημιουργεί ένα σουρρεαλιστικό παραμύθι για τον βίαιο δυτικό επεκτατισμό.

Με αγγλικούς και ελληνικούς υπέρτιτλους

Κείμενο – σκηνοθεσία: Pavol Liska, Kelly Copper • Ερμηνευτές EnKnapGroup: Luke Thomas Dunne (Ηνωμένο Βασίλειο), Ida Hellsten (Σουηδία), Bence Mezei (Ουγγαρία), Lada Petrovski Ternovšek (Κροατία), Jeffrey Schoenaers (Βέλγιο), Ana Štefanec Knez (Σλοβενία) • Παραγωγή: EN-KNAP Productions • Συμπαραγωγή: Théâtre de la Ville, steirischer herbst • Φωτισμοί: Luka Curk • Κοστούμια: Katarina Škaper • Κοστούμια από το Atelje d.o.o. • Βοηθός σκηνοθέτη για τους EnKnapGroup: Nohemi Barriuso • Σκηνική διεύθυνση: Luka Curk • Τεχνική διεύθυνση: Španski Borci – Τεχνική ομάδα των EN-KNAP • Φωτογραφία και βίντεο: Andrej Lamut  • Εκτέλεση παραγωγής: Karmen Keržar • Δημόσιες σχέσεις και επιμέλεια: Nina Smerkol • Διεύθυνση Španski Borci Cultural Centre, EN-KNAP Productions – διεύθυνση παραγωγής: Marjeta Lavrič • Διευθυντής EN-KNAP Productions και καλλιτεχνικός διευθυντής Španski Borci Cultural Centre: Iztok Kovač

Με την υποστήριξη της Πρεσβείας των ΗΠΑ στη Λιουμπλιάνα

Το πρόγραμμα EN-KNAP Productions έχει την οικονομική υποστηρίξη του Δήμου της Λιουμπλιάνας και του Υπουργείου Πολιτισμού της Σλοβενίας

7 & 8 Ιουνίου (ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)

Julien Gosselin

1993 του Aurélien Bellanger (Γαλλία, 2017)

Ο Ζυλιέν Γκοσλέν, νεότατος γάλλος σκηνοθέτης, γοήτευσε το κοινό του Φεστιβάλ με τη σκηνοθεσία του 2666 του Μπολάνιο το 2016, αλλά κυρίως με τα Στοιχειώδη σωματίδια του Ουελμπέκ το 2017. Ο 30χρονος δημιουργός επανέρχεται φέτος με το έργο 1993 του ανερχόμενου γάλλου συγγραφέα Ωρελιάν Μπελανζέ. Συγγραφέας και σκηνοθέτης αφιερώνουν την παράσταση στις σύγχρονες ευρωπαϊκές μυθολογίες με όχημα τα δύο διασυνοριακά τούνελ που σφράγισαν, με την εμφάνισή τους, το τέλος της χιλιετίας. Το πρώτο, στα γαλλοελβετικά σύνορα, από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN), είναι έδρα ενός τεράστιου επιταχυντή σωματιδίων. Το άλλο, κάτω από τη Μάγχη, γεφυρώνει τον θαλάσσιο βραχίονα που χωρίζει την Ευρώπη στα δύο, δημιουργώντας μια συμβολική ήπειρο. Μονολότι τα δύο αυτά τούνελ αρχικά συνδέθηκαν με μια αφήγηση «επιτεύγματος», σήμερα έχουν ταυτιστεί με αδιέξοδα προβλήματα συνεργασίας. Τελευταίο επεισόδιο σε αυτή τη νέα μυθολογία είναι το στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών στο Καλαί. Εντέλει φαίνεται ότι και οι δύο αυτές εδαφικές διεισδύσεις, αντί να ομαλοποιήσουν, απορρύθμισαν τις ροές ανθρώπων και εμπορευμάτων, κλονίζοντας ίσως ριζικά τον μύθο της «ενωμένης Ευρώπης».

Με ελληνικούς υπέρτιτλους

Σκηνοθεσία: Julien Gosselin • Παίζουν: Quentin Barbosa, Genséric Coléno-Demeulenaere, Camille Dagen, Marianne Deshayes, Paul Gaillard, Yannick Gonzalez, Roberto Jean, Pauline Lefebvre-Haudepin, Dea Liane, Zacharie Lorent, Mathilde Mennetrier, Hélène Morelli • Μουσική: Guillaume Bachelé • Σκηνικά: Emma Depoid, Solène Fourt • Κοστούμια: Salma Bordes • Ήχος: Hugo Hamman, Sarah Meunier • Φωτισμοί: Quentin Maudet, Juliette Seigneur • Βίντεο: Camille Sanchez • Γενική διεύθυνση: Jori Desq • Σκηνική διεύθυνση: Valentin Dabbadie • Βοηθοί σκηνοθέτη: Eddy d’Aranjo, Ferdinand Flame • Σύμβουλος βίντεο: Pierre Martin • Σύμβουλος φωτισμών: Nicolas Joubert • Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι δημιουργίες του TNS Spectacle σε συνεργασία με το Groupe 43 της Ecole du TNS (Σχολή του Εθνικού Θεάτρου του Στρασβούργου) • Παραγωγή: Théâtre National de Strasbourg • Συμπαραγωγή: Festival de Marseille – danse et arts multiples • Ο Julien Gosselin είναι συνεργαζόμενος καλλιτέχνης με το TNS

15 & 16 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Novosibirsk State Academic Drama Theatre – Timofey Kulyabin

Οι τρεις αδελφές του Τσέχοφ (Ρωσία, 2015)

Ο Τιμοφέι Κουλιάμπιν, ανερχόμενο αστέρι της θεατρικής σκηνής της Ρωσίας, παρουσιάζει το εμβληματικό έργο του Τσέχοφ σε μια παράσταση ποιητικού ρεαλισμού, με παραδοσιακού τύπου δραματουργία, κάνοντας μία μόνο σημαντική παρέμβαση: ο σκηνοθέτης αφαιρεί τον λόγο από τους χαρακτήρες. Σε μια απόδοση εξολοκλήρου στη νοηματική γλώσσα, η ελάχιστη κίνηση, το παραμικρό βλέμμα, το τρίξιμο του πατώματος, το κλείσιμο της πόρτας, όλα αποκτούν μια ειδική σημασία. Όλως παραδόξως, η απουσία προφορικής γλώσσας, αντί να αποδυναμώνει την επικοινωνία των τσεχοφικών ηρώων, την ενισχύει. Η δυσκολία των χαρακτήρων να επικοινωνήσουν μεταξύ τους –συστατικό στοιχείο του έργου– εξουδετερώνεται όταν καμία λέξη δεν μπορεί να ειπωθεί φωναχτά. Η σιωπή, ως

νέα συνθήκη ύπαρξης, φέρνει τους χαρακτήρες πιο κοντά μεταξύ τους, ενώ συγχρόνως τους απομoνώνει από τον υπόλοιπο κόσμο.

Στη ρωσική νοηματική, με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Σκηνοθεσία: Timofey Kulyabin • Σκηνικά: Oleg Golovko • Φωτισμοί: Denis Solntsev • Βοηθός σκηνοθέτη: Natalia Yarushkina • Σύμβουλοι παράστασης για άτομα με προβλήματα ακοής: Veronika Koposova, Tamara Shatula • Δασκάλα νοηματικής: Galina Nishchuk • Υπερτιτλισμός: Ilya Kukharenko, Olga Fedyanina • Φωτογραφία: Frol Podlesnyi • Ήχος: Nina Belkina • Χειρισμός φωτισμών: Anna Kolesnikova • Χειρισμός υπέρτιτλων: Yaroslav Kiselyov, Igor Lipatnikov • Παίζουν: Ilya Muzyko (Αντρέι Σεργκέβιτς Πραζόρωφ), Valeria Kruchinina (Νατάσα-Νατάλια Ιβάνοβνα), Irina Krivonos (Όλγα), Daria Emelyanova (Μάσα), Linda Akhmetzyanova (Ιρίνα), Denis Frank (Φιόντορ Ιλίτς Κουλίγκιν), Pavel Polyakov (Αλεξάντρ Ιγνάτιεβιτς Βερσίνιν), Anton Voinalovich (Νικολάι Βόλβιτς Τούζεμπαχ), Konstantin Telegin (Βασίλι Βασίλιεβιτς Σολένυι), Andrei Chernykh (Ιβάν Ρομάνιτς Τσεμπουτίκιν), Alexei Mezhov (Αλεξέι Πετρόβιτς Φεντότικ), Sergey Bogomolov (Βλαντίμιρ Κάρλοβιτς Ρόντε), Sergey Novikov (Φεραπόντ), Elena Drinevskaya (Ανφίσα)

20 – 22 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Proton Theatre – Kornél Mundruczó

Απομίμηση ζωής (Ουγγαρία, 2016)

Ο ούγγρος δεξιοτέχνης του θεάτρου και του κινηματογράφου (Λευκός θεός)και καλλιτεχνικός διευθυντής του Proton Theatre, Κορνέλ Μουντρούτσο, θέτει το ερώτημα κατά πόσον μπορούμε να ορίσουμε τη μοίρα μας ή αν αυτή είναι προδιαγεγραμμένη. Ένας άντρας εμφανίζεται στο διαμέρισμα μιας γυναίκας στη Βουδαπέστη, με σκοπό να της κάνει έξωση. Στην πορεία, ο ήρωας έρχεται αντιμέτωπος με τη συνείδησή του, αλλά και με τα σκοτεινά μυστικά του διαμερίσματος. Εγκλωβισμένοι σε μια ζωή αυτοματοποιημένων συνηθειών, μακριά από κάθε σύνδεση με την τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση, οι χαρακτήρες του έργου ζουν μια «απομίμηση ζωής», όπως μαρτυρά και ο τίτλος. Εν μέσω μιας διαδικασίας έξωσης, το διαμέρισμα γίνεται ο μικρόκοσμος ενός περιθωριοποιημένου κοινωνικού στρώματος, μιας τάξης που έχει μάθει ότι η αδικία είναι το αυτονόητο και το αναμενόμενο.

Με ελληνικούς υπέρτιτλους

Κείμενο: Kata Wéber • Σκηνοθεσία: Kornél Mundruczó • Δραματουργία: Soma Boronkay • Σκηνικά: Márton Ágh • Κοστούμια: Márton Ágh, Melinda Domán • Φωτισμοί: András Éltető • Μουσική: Asher Goldschmidt • Βοηθός σκηνοθέτη: Margit Csonka • Παραγωγή: Dóra Büki • Διεύθυνση παραγωγής: Zsófia Csató • Βοηθός παραγωγής: Ágota Kiss • Τεχνική διεύθυνση: András Éltető • Τεχνικός φωτισμών: Zoltán Rigó • Τεχνικός ήχου: Dániel Hidvégi • Σκηνική διεύθυνση: Benedikt Schröter

Props: Tamás Fekete • Φροντιστήριο: Melinda Domán • Βοηθοί σκηνής: Tamás Farkas, Zsolt Zsigri •

Παίζουν: Lili Monori (Κυρία Lőrinc Ruszó), Roland Rába (Mihály Sudár), Annamária Láng

(Veronika Fenyvesi), Zsombor Jéger (Szilveszter Ruszó), Dáriusz Kozma (Jónás Harcos)

Συμπαραγωγή: Wiener Festwochen, Βιέννη, Αυστρία· Theater Oberhausen, Γερμανία · La Rose des Vents, Λιλ, Γαλλία · Maillon, Théâtre de Strasbourg / Scène européenne, Γαλλία · Στέγη Σύγχρονων Τεχνών Trafó, Βουδαπέστη, Ουγγαρία · HAU Hebbel am Ufer, Βερολίνο, Γερμανία · HELLERAU – European Center for the Arts, Δρέσδη, Γερμανία ·  Wiesbaden Biennale, Γερμανία

Με την υποστήριξη των: KUBIK Coworking, Kryolan City, Open Casting, PP Business Centre – Budapest, VisionTeam

22 – 24 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Jaha Koo

Cuckoo (Ν. Κορέα, 2017)

Το έργο του 33χρονου νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη και συνθέτη Γιάχα Κου ενσωματώνει στοιχεία από διαφορετικά είδη τέχνης, από πολυμέσα και περφόρμανς μέχρι βίντεο, μουσική, κείμενα και εγκαταστάσεις. Στη νέα του παράσταση-διάλεξη, Cuckoo, ο καλλιτέχνης επιχειρεί ένα ταξίδι στα τελευταία είκοσι χρόνια της ιστορίας της Νότιας Κορέας, ανοίγοντας έναν αστείο όσο και γλυκόπικρο διάλογο με τρεις νοήμονες, ομιλούσες μηχανές μαγειρέματος ρυζιού.

Πριν από είκοσι χρόνια, η Νότια Κορέα βίωσε μια μεγάλη οικονομική κρίση, ανάλογη με αυτήν που πλήττει την Ευρώπη σήμερα. Ο δημιουργός συνομιλεί με τις τρεις μηχανές για το πόσο καταλυτικά επηρέασε η κρίση τη δική του γενιά, για την ανεργία, τη μοναξιά και την έντονη αίσθηση απομόνωσης που βιώνει ο ίδιος και οι συνομήλικοί του – ένα συναίσθημα που αποδίδει με την αμετάφραστη σε άλλες γλώσσες λέξη golibmuwon, η οποία χαρακτηρίζει τις ζωές πολλών νεαρών συμπατριωτών του.

Με ελληνικούς υπέρτιτλους

Σύλληψη – σκηνοθεσία – μουσική – βίντεο: Jaha Koo • Ερμηνεία: Hana, Duri, Seri & Jaha Koo • Cuckoo hacking: Idella Craddock • Σκηνικά – χρήση πολυμέσων: Eunkyung Jeong • Σύμβουλος δραματουργίας: Dries Douibi • Παραγωγή: Kunstenwerkplaats Pianofabriek • Συμπαραγωγή: Bâtard Festival • Με την υποστήριξη των: CAMPO, STUK, BUDA, DAS, SFAC

5 – 7 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Mapa Teatro

Ο αποχαιρετισμός (Κολομβία, 2017)

Παράσταση που συνδυάζει θέατρο, εγκατάσταση και οπτικοακουστικά υλικά, Ο αποχαιρετισμός είναι το τελευταίο μέρος του τρίπτυχου Ανατομία της βίας στην Κολομβία, το οποίο εξετάζει τις διάφορες πτυχές της βίας στη συγκεκριμένη χώρα. Η Χάιντι Αμπντερχάλντεν και ο αδελφός της Ρολφ, που διευθύνουν το Mapa Teatro, παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή για το φάντασμα της κολομβιανής επανάστασης, σ’ ένα σκηνικό που παραπέμπει σε τροπικό δάσος. Στα τέλη του 2016 υπογράφεται ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Κολομβίας και της παλαιότερης ενεργής επαναστατικής οργάνωσης της Ν. Αμερικής, των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC), βάζοντας τέλος σε 52 χρόνια εμφύλιας διαμάχης. Ξαφνικά τα στρατόπεδα  των ανταρτών ανοίγουν για δημοσιογράφους από ολόκληρο τον κόσμο και μετατρέπονται σε εθνογραφικά μουσεία. Τα εμβλήματα και οι πρακτικές μιας επανάστασης που απέτυχε εκτίθενται στο κοινό. Μετά από μισό αιώνα πολέμου, η υπογραφή της ειρήνης σηματοδοτεί το τέλος μιας ουτοπίας, τον αποχαιρετισμό στο παλαιότερο επαναστατικό όνειρο της Λατινικής Αμερικής.

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Σύλληψη – σκηνοθεσία: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden • Δραματουργία: Mapa Teatro, με τη συμμετοχή των Martha Ruíz, Matthias Pees, Laymert García Dos Santos, Jean Tible, Giulia Palladini •

Μουσική – ήχος: Juan Ernesto Díaz • Σκηνικά: Pierre Henri Magnin • Φωτισμός – τεχνική διεύθυνση: Jean François Dubois • Κοστούμια: Elizabeth Abderhalden • Μάσκες: Christian Probst, Juan Alberto Orrego • Live video: Ximena Vargas • Σκηνική διεύθυνση: José Ignacio Rincon • Παίζουν: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden, Agnes Brekke, Julián Díaz, Andrés Castañeda, Miguel Molina, Santiago Sepúlveda • Παραγωγή: Mapa Teatro, Ximena Vargas, José Ignacio Rincon – Les Indépendances, Camille Barnaud • Συμπαραγωγή: Théâtre de la Ville – Paris με το Festival d’Automne à Paris, Théâtre Vidy-Lausanne, Festival Sens Interdits, La rose des vents, Next Festival Mousonturm

8 – 10 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Nowy Teatr – Krzysztof Warlikowski

We Are Leaving (Πολωνία, 2018)

Βασισμένο στο Suitcase Packers του Χανόχ Λεβίν

Το τρομερό παιδί της πολωνικής σκηνής, ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι, διασκευάζει ξανά έναν από τους αγαπημένους του συγγραφείς, σε μια παράσταση που θα κάνει πρεμιέρα στη Βαρσοβία τον Ιούνιο του 2018. Μετά το Κρουμ, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του Χανόχ Λεβίν, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών 2008 και τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου,  ο Βαρλικόφσκι καταδύεται εκ νέου στο θεατρικό σύμπαν του σπουδαίου ισραηλινού δραματουργού. Στην παράσταση με τίτλο εργασίας We Are Leaving ο σκηνοθέτης εστιάζει σε όλους εκείνους που έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο πραγμάτων: είτε να αφεθούν στη μοίρα τους και να πεθάνουν είτε να φτιάξουν τις βαλίτσες τους και να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακριά, με άγνωστο προορισμό. Το κείμενο του Λεβίν λειτουργεί ως αφετηρία πάνω στην οποία δομείται η παράσταση. Ο υπότιτλος του έργου –Κωμωδία με οκτώ κηδείες– έχει μια σχεδόν μουσική ποιότητα, που αντανακλάται στην καλοκουρδισμένη «ορχήστρα» του Βαρλικόφσκι, τους εξαιρετικούς ηθοποιούς που συνεργάζονται με τον σκηνοθέτη εδώ και χρόνια. Ακόμα και όταν δεν βρισκόμαστε σε καιρούς πολέμου, η ζωή μας δεν είναι άμεσα συνυφασμένη με την ειρήνη, γι’αυτό και αναγκαζόμαστε να «φύγουμε», όπως μοιάζει να υπονοεί η παράσταση: «Δεν είναι ώρα για συμβιβασμούς. Τουναντίον, είναι ώρα να φεύγουμε – ας φύγουμε εδώ και τώρα!»

Με ελληνικούς υπέρτιτλους.

Σκηνοθεσία: Krzysztof Warlikowski • Σκηνικά – κοστούμια: Małgorzata Szczęśniak • Φωτισμοί: Felice Ross • Μουσική: Paweł Mykietyn • Παίζουν: Bartosz Bielenia, Agata Buzek, Andrzej Chyra, Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Wojciech Kalarus, Marek Kalita, Dorota Kolak, Zygmunt Malanowicz, Maja Ostaszewska, Jaśmina Polak, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Magdalena Popławska

ΧΟΡΟΣ

4 – 6 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Arkadi Zaides

TALOS (Ισραήλ / Γαλλία, 2015)