Συνέντευξη στην Κατερίνα Μιχάηλου
Μια έκθεση όπου γίνεται το βιβλίο γυναίκα και η γυναίκα βιβλίο παρουσιάζει η εικαστικός Αγγέλω Ευαγγέλου, σε επιμέλεια της Έλενας Παρούτη. Βιβλία που σηματοδοτούν την παρουσία της γυναίκας, το παρελθόν και το παρόν της κόπηκαν, σχεδιάστηκαν και ράφτηκαν σε γυναικεία φορέματα. Τα έργα είναι ραμμένα όλα με κόκκινη κλωστή, το αρχετυπικό χρώμα του αίματος αλλά και σύμβολο ζωής, της ραφής που επουλώνει το τραύμα. Οι γυναίκες, σύμφωνα με τη δημιουργό, μαθαίνουμε να ζούμε μέσα στο αίμα μας και κουβαλάμε πολλά τραύματα της ιστορίας.
Με αφορμή τη νέα της δουλειά η εικαστικός μίλησε στον «Π», για τις «Κόκκινες ραμμένες ιστορίες», έτσι όπως τιτλοφορείται η επικείμενη έκθεση.
-Τι ήθελες να «πετύχεις» με τη συγκεκριμένη έκθεση;
Όταν δουλεύω δεν έχω κανένα στόχο ή σκοπό. Απλά δουλεύω, συχνά αφού τελειώσει μια δουλειά τότε μόνο αρχίζω την εγκεφαλική διεργασία «τι θέλει να πει ο ποιητής»! Δηλαδή αρχίζω την ανάλυση του τι έκανα. Αρχικό σκεπτικό δεν υπήρχε. Υπήρχαν μόνο δύο βαθιές αγάπες, η γυναίκα και το βιβλίο.
Εκείνο που με τρελαίνει είναι όταν στις 8 του Μάρτη γυναίκες γιορτάζουν την ισότητα φύλων κάνοντας δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ποια ισότητα;
-Εν έτει 2018, πιστεύεις ότι οι γυναίκες έχουμε βρει τη θέση που μας αξίζει στην κοινωνία;
Εν έτει 2018 καμιά χώρα δεν έχει επιτύχει ισότητα φύλων. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ σε 70 χρόνια θα επιτευχθεί η μισθολογική ισότητα εάν η διαφορά συνεχίζει να μειώνεται με τους σημερινούς ρυθμούς, σε 70 χρόνια! Έχουμε ας πούμε κατοχυρώσει το δικαίωμα ψήφου αλλά δεν έχουμε γυναικεία κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, συζητιέται για δεκαετίες αλλά δεν υπάρχουν οι ποσοστώσεις για να βγουν γυναίκες. Οι στατιστικές λένε ότι η εκπαίδευση της Κύπριας είναι πολύ ψηλότερη από τον μέσο όρο μόρφωσης των γυναικών της ευρωπαικής ένωσης κι’ όμως η Κύπρος συγκαταλέγεται στις τελευταίες χώρες σε θέματα συμμετοχής γυναικών στην πολιτική ζωή. Η αδυσώπητη αλήθεια αριθμών και στατιστικών τα λέει όλα.Και αυτά ισχύουν για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Επίσης στις αναπτυσσόμενες χώρες μία στις τρεις έχει υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία, 80% των θυμάτων εμπορίας προσώπων είναι γυναίκες. Εκείνο που με τρελαίνει είναι όταν στις 8 του Μάρτη γυναίκες γιορτάζουν την ισότητα κάνοντας δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ποια ισότητα;
-Η έκθεση απευθύνεται σε άντρες και γυναίκες. Ποιο μήνυμα θα ήθελες να περάσεις στους άντρες και ποιο στις γυναίκες;
Τα πατριαρχικά πρότυπα των φύλων, τα στερεότυπα, καταδυναστεύουν ολονών τις ζωές μας. Δεν υποφέρει μόνο η γυναίκα από αυτά αλλά εξίσου υποφέρει και ο άντρας και οι άνθρωποι που δεν ανήκουν σε αυτό το ασφυκτικό δίπολο. Το κάθε άτομο έχει δικαίωμα να ορίζει το ίδιο- και μόνο το ίδιο- την ταυτότητα του, σε όλο το φάσμα της σεξουαλικότητας. Ποιος ορίζει την κανονικότητα και το φυσιολογικό; Η κανονικότητα είναι υποκρισία, καταπίεση και συχνά εξόντωση.
Οι λέξεις «βρομάνε» πατριαρχία
-Με ποιο κριτήριο επιλέγεις τα βιβλία με τα οποία φτιάχνεις τα φορέματα-εκθέματα;
Για παράδειγμα ένα φόρεμα είναι το concise oxford english dictionary,ήθελα να αγγίξω το πόσο κατακλυσμένες από πατριαρχία είναι οι λέξεις , «βρομάνε» πατριαρχία. Κόκκαλα δεν έχει αλλά κόκκαλα τσακίζει μια γλώσσα. Οι λέξεις πονάνε, πληγώνουν, καταπιέζουν και μόνο αθώες δεν είναι. Μιλφάρα, ξετσίπωτη, λέξεις κακοποιητικές, τις οποίες όμως και εμείς οι ίδιες οι γυναίκες τις ενσωματώνουμε και τις χρησιμοποιούμε.
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018 στις 19:00.
Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει η Έλενα Παρούτη.
**Διάρκεια έκθεσης: 19/10-27/10 στο Γκαράζ. Ώρες λειτουργίας: 10:30-12:00 και 5:30- 8:00. Πληροφορίες: 99535329
Την έκθεση στηρίζει η Πρωτοβουλία WICZ| Women in Conflict Zones
