Στο πρώτο της κινηματογραφικό βήμα, η Ειρήνη Κακοπιέρου αφήνει την karagöza να πάρει τον λόγο· μία drag περσόνα εύθραυστη και τολμηρή μαζί, που κινείται ανάμεσα σε σάτιρα και εξομολόγηση. Η μικρού μήκους ταινία «Real d*cks», που έκανε την πρεμιέρα της στο Queer Wave την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2025, δεν στέκεται μόνο ως ένα φιλμ· μοιάζει περισσότερο με ένα άνοιγμα προς τον άλλο, ένα χαμόγελο ειρωνικό και τρυφερό που φέρνει στο τραπέζι το φύλο, τα μέσα και τον λόγο. Έναν λόγο που, πίσω από τη μάσκα, μπορεί να γίνει πιο αληθινός. Η Ειρήνη Κακοπιέρου μοιράζεται στο «Π» τα πρώτα της βήματα, την πολιτική διάσταση μίας drag persona, αλλά και την πρόκληση που τη συνοδεύει στο νέο της ντοκιμαντέρ, όπου η karagöza ταξιδεύει σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο για να συναντήσει καραγκιοζοπαίχτες, φέρνοντας στο προσκήνιο τη σχέση της παράδοσης με τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική σάτιρα.
Τι πραγματεύεται;
Η ταινία ονομάζεται «Real d*cks». Γενικά, δουλεύω με την κοινωνικοπολιτική σάτιρα πέρα από το φιλμ. Είμαι drag performer, το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με την κοινωνικοπολιτική σάτιρα, και προσπάθησα να το μεταφέρω αυτό και στην ταινία. Στην ταινία σατιρίζουμε διάφορα πράγματα, κυρίως ειδήσεις και τα Μέσα Ενημέρωσης σε γενικότερο πλαίσιο. Επίσης, η ταινία σχολιάζει το γεγονός ότι είναι μία πολύ κακή μορφή «drag» που μπορείς να επιλέξεις να έχεις στη ζωή σου. Με την έννοια ότι το «drag» είναι ένα εμφανισιακό σύνολο, το οποίο φέρνει μαζί του μία συμπεριφορά που ακολουθεί το outfit που φοράς. Δηλαδή, προσεγγίζω την ιδέα του «drag» από την κοινωνικοπολιτική του διάσταση. Ακόμη και σε ένα δελτίο ειδήσεων, για μένα, έχει μία μορφή «drag». Δηλαδή, έχει συγκεκριμένο τρόπο που θα ντυθείς, θα μιλήσεις, θα συμπεριφερθείς και συγκεκριμένα τα όσα θα μπορείς να πεις. Είναι μία πρόκληση προς την ελευθερία του λόγου: Πόσα πράγματα μπορείς να πεις μέσω του «drag»; Παράληλλα, επίσης, σατιρίζει με κάποιον τρόπο και το φύλο. Στην ταινία, π.χ., σατιρίζουν, διερωτώνται και συζητούν εάν η karagöza έχει πέος ή όχι. Η karagöza, στο μεταξύ, είμαι εγώ. Είναι η drag persona μου.
Ήταν πρόκληση να τοποθετήσεις ένα μέρος του εαυτού σου μέσα στην ταινία;
Ναι είναι κάτι πολύ προσωπικό. Αυτό είναι και το νόημα του «drag». Προσωπικά, το drag είναι μία μάσκα που φοράς για να μπορέσεις να μιλήσεις. Όταν συζητάμε μεταξύ μας δεν θα σου πω την αλήθεια, αλλά μόλις βάλω μία μάσκα αποστασιοποιούμαι από τις συνέπειες των όσων θα σου πω. Αποστασιοποιείσαι από την πραγματικότητα και αυτό σου δίνει μία πολύ όμορφη άνεση στο πώς θα συμπεριφερθείς και θα μιλήσεις.
Δεν νιώθεις ότι εκτίθεσαι σε ένα φιλμ;
Σίγουρα υπάρχει κάποια έκθεση. Βέβαια, το «drag» είναι αρκετά αποκαλυπτικό. Είναι ο τρόπος επικοινωνίας μου και είναι ακριβώς αυτό που προσπαθώ και μέσω της ταινίας, να επικοινωνήσω. Το «drag», στην ουσία, παίρνει κάτι και το παρουσιάζει επί 100, το δίδει στην υπερβολή του για να γίνει κατανοητό και να καταφέρουμε να κοιτάξουμε αυτό που πραγματικά έχουμε ενώπιόν μας. Άρα, αυτό επιχειρώ, για τον εαυτό μου, το θέμα του φύλου και των ειδήσεων. Και όλα αυτά συνθέτουν ένα «real d*ck» σύνολο.
Άρα είναι ένας διάλογος με την queer κοινότητα και παράλληλα με την αντίληψη της κοινωνίας;
Ακριβώς. Αφορμή ήταν το τι συμβαίνει στη Γάζα και γι' αυτό επέλεξα να σατιρίσω τις ειδήσεις και τα Μέσα Ενημέρωσης. Πόσο και τι ρόλο έπαιξαν τα Μέσα Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) σε όλο αυτό; Στην προκειμένη, εάν δεν υπήρχαν τα ΜΚΔ τα οποία χρησιμοποίησαν οι Παλαιστίνιοι για να ακουστούν, ίσως να μην αναστατωνόμασταν και να ενεργοποιούμασταν. Στην ταινία, βέβαια, σατιρίζω κυρίως την κατάρρευση των παραδοσιακών Μέσων Ενημέρωσης.
Έχεις ονομάσει την ταινία σου «Real d*cks». Νιώθω ότι υποδηλώνει ένα διττό νόημα, ισχύει;
Το όνομα της ταινίας προκύπτει από τη συζήτηση που διαδραματίζεται γύρω από το ερώτημα εάν η karagöza έχει πέος ή όχι. Επιπλέον, στο «drag», παίζουμε πολύ με τη σάτιρα και τα διπλά νοήματα, επειδή μας επιτρέπουν να πούμε τι πραγματικά θέλουμε ή εννοούμε χωρίς να έχουμε τις ίδιες συνέπειες που θα είχαμε εάν τα λέγαμε με ωμό τρόπο. Ακολουθεί με κάποιο τρόπο τη νοοτροπία του ότι εάν γελάσουμε πρώτα με ένα γεγονός ή μία ιδέα, τότε μπορούμε να το συζητήσουμε.
Το «Real d*cks» είναι η πρώτη σου ταινία. Μίλησέ μας γι' αυτό.
Είχα πειραματιστεί ξανά με το βίντεο, ωστόσο, ναι αυτή ήταν η φορά που ακολούθησα πλήρως το μονοπάτι. Πρώτη φορά έγραψα σενάριο και σκηνοθέτησα μία δική μου σκέψη. Πάρα πολύ ωραία πρόκληση, έκανα πολλά λάθη που ήταν καλό, επειδή έτσι έμαθα πολλά πράγματα. Υπήρξε, επίσης, υπέροχη η συνεργασία με τα άτομα που δουλέψαμε την ταινία. Δεν είχαμε καθόλου προϋπολογισμό, επομένως ήταν ένα κάλεσμα προς τους ανθρώπους που φτιάξαμε μαζί το φιλμ. Queer, απίστευτα, πολύ συνειδητοποιημένα άτομα τα οποία βοήθησαν πολύ και στην παραγωγή.
Και τώρα;
Τώρα δουλεύω ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, στο οποίο εμφανίζεται η karagöza, η drag persona μου η οποία έχει ταξιδέψει σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο και συνομίλησε με καραγκιοζοπαίχτες. Πάλι προσεγγίζει την κοινωνικοπολιτική σάτιρα, τον ρόλο του καραγκιόζη σήμερα και του παρελθόντος. Αυτό θεωρώ με έβαλε στη διαδικασία να εκτεθώ πολύ περισσότερο από τα «Real d*cks».
Στο «Real d*cks» είναι ένας φτιαχτός κόσμος που δημιούργησα εγώ σε έναν ασφαλές χώρο με ανθρώπους που έχουμε μία άνεση να συνομιλήσουμε και να σατιρίσουμε ένα θέμα. Στο ντοκιμαντέρ, που δουλεύω τώρα, προβάλουμε την karagöza στο κοινό. Εγώ με τα μουστάκια μου με τα καραγκιοζιλίκια μου και φουλ drag ντυμένη, συνομιλώ με καραγκιοζοπαίχτες που είναι χρόνια στο πεδίο. Μια ακόμη μεγάλη πρόκληση, αλλά πραγματικά ήταν ένα δώρο. Πήγε υπέροχα και ανυπομονώ να προβληθεί και αυτό.
