Στις πιο κάτω γραμμές σας δίνουμε μερικά μηνύματα που ανταλλάχθηκαν ένα βράδυ με τη Μαρία Πανοσιάν. Γαλλοαρμενοκυπριακής καταγωγής, ασχολείται με σύνθεση, δουλεύει σαν DJ, τραγουδάει και γενικά χαίρεται όσα κάνει. Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τον καινούργιο της δίσκο. Στο πιάνο είναι η ίδια, τσέλο παίζει η Ιλιάνα Κορέτση, ο Δημήτρης Κούζης βιολί και βιόλα, ο Αντώνης Καλλιούρης φλάουτο, ο Ζαχαρίας Φώτης κλαρινέτο και ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης μπουζούκι, όλα ντυμένα με ηλεκτρονικούς ήχους και synth μελωδίες. Το εξώφυλλο του άλμπουμ φιλοτέχνησε η Χαριτίνη Κυριάκου και τη γραφιστική επιμέλεια έχει κάνει η Αννί Δαμιανού.

Κομμάτια που ακούγονται πολύ άνετα σε διάφορες στιγμές της μέρας και της νύχτας, μουσικές που «ακροβατούν» ανάμεσα σε λύπη και χαρά, η Μαρία είναι εδώ για να απαντήσει σε «παράξενες» ερωτήσεις.

Ακούω τώρα το Charm of Darkness για πολλοστή φορά, πριν είδα λίγο το debate των υποψηφίων. Ταιριάζει πολύ ωραία επειδή δεν βλέπω κανένα charm στην πολιτική μας σήμερα. Εσύ πώς καταφέρνεις να επιβιώνεις μέσα από τη γοητεία του σκοταδιού σου. Τι είναι αυτό το απίστευτο κομμάτι;

Προσπαθώ να βρω έστω ένα σημείο για να καταφέρω να το συνδέσω με πολιτική αλλά δεν μπορώ. Αν και πιστεύω πως όλα τα πράγματα εκτός της φύσης είναι πολιτικά - με την έννοια του ότι η στάση ζωής μας, οι επιλογές μας, ο λόγος μας και οι δημιουργίες μας είναι πολιτικές θέσεις με κάποιον τρόπο, το κομμάτι αυτό το έγραψα ως σύμβολο των σκοτεινών πτυχών του εαυτού μας. Πιστεύω πως μέσα μας βαθιά όλοι έχουμε σκοτεινές πλευρές και εάν καταφέρουμε να συμφιλιωθούμε με αυτές και να τις αποδεχτούμε τότε μπορεί να νιώσουμε πλήρεις.

Μα ακριβώς αυτή είναι η γοητεία του. Δεν μπορεί να συνδεθεί με την πολιτική. Η μουσική σου είναι το αντίδοτο στη μιζέρια. Όταν ακούς τον δίσκο σου νιώθεις χαρούμενη ή λυπημένη;

Νιώθω ήρεμη, πιστεύω πως κατάφερα σε μεγάλο βαθμό να αποτυπώσω μουσικά το συναίσθημά μου με βάση το κίνητρο ή την αφορμή που με οδήγησε σε αυτές τις συνθέσεις.

Αυτό ονομάζεται ολοκλήρωση; Βλέπεις την ολοκλήρωση στη μουσική σου; Ή σε ενοχλεί αυτή η έννοια;

Μου αρέσει να ολοκληρώνω ό,τι αρχίζω γιατί έτσι αισθάνομαι πως ο στόχος επετεύχθη και αυτό με ηρεμεί. Από την άλλη, όταν ολοκληρώνεται κάτι υπάρχει και ένα έντονο συναίσθημα αποχωρισμού.

Αυτό το συναίσθημα αποχωρισμού είναι ίσως το love poem αλλά και όλος ο δίσκος. Με μικρές εξαιρέσεις. Είναι τελικά η Μαρία Πανοσιάν πιο κοντά στη λύπη όταν είναι στο δωμάτιό της και όχι σε κάποιο μπαράκι;

(γέλασα) Γιατί μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να σκέφτηκες αυτήν την ερώτηση.

Δεν θα πω λύπη. Δεν είμαι ένας λυπημένος άνθρωπος. Όλοι μας έχουμε πολλές πλευρές. Όσες περισσότερες καταφέρουμε να ανακαλύψουμε τόσο πιο χαρούμενοι θα είμαστε. Δεν έχω σταματήσει ποτέ την ενδοσκόπηση. Από τη μία βιώνω καθημερινά με τον ρόλο του DJ μια πλευρά μου γεμάτη εντάσεις και προσπάθεια να περάσει όμορφα ο κόσμος και, από την άλλη, επιστρέφω στη μοναχικότητά μου και σε ημέρες έμπνευσης αποτυπώνω κάποιες άλλες πλευρές μου - πιο ευαίσθητες αν θες. Η ερμηνεία του συναισθήματος σε σχέση με το άκουσμα της μουσικής μου νομίζω πως μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Το ακούω αυτό που λες. Αλλά απέφυγες την ερώτησή μου. Μπορεί και να πρέπει να αποφεύγουμε να τοποθετούμαστε επί της δικής μας τέχνης δημόσια. Πώς μπορείς να καταλάβεις πώς σκέφτηκα την ερώτηση. Τι σε έκανε να καταλάβεις;

Μοιάζει καμιά φορά κάπως αντιφατικό το γεγονός πως προς τα έξω υπάρχουν δύο πλευρές μου. Η DJ που παίζει δυνατά μουσική και χορεύει με τον κόσμο και από την άλλη η μουσικοσυνθέτης που γράφει ορχηστρική μουσική με πιάνο και έγχορδα σε ήρεμο ύφος. Σκέφτηκα πως μπορεί να το σκέφτηκες κι εσύ.

Δεν είναι αντίφαση καθόλου. Αυτή πρέπει να είναι η ουσία της ύπαρξης ενός δημιουργικού ανθρώπου. Απλώς εμένα ο δίσκος μου φέρνει λύπη, μεγάλη. Κι αυτό είναι μάλλον πολύ ωραίο. Είναι μια ταυτότητα του συγκεκριμένου έργου σου. Το love poem... Πόσο σπουδαίο…

Σ'ευχαριστώ πολύ!

Η λέξη λύπη μου ακούγεται πάντα βαρύγδουπη. Μπορεί γι' αυτό να την αποφεύγω αν και έχω νιώσει πολλές φορές λύπη στη ζωή μου. Και στον πρώτο μου προσωπικό δίσκο τη λύπη την ονόμασα «λείπει».

Βαρύγδουπη. Όπως το Dialogue in Between. Μετά την εισαγωγή ξυπνά. Γίνεται μπιτάτο, θέλει να ξεφύγει από το κλίμα των υπόλοιπων 6.

Ισχύει… αυτό είναι το ξέσπασμα μετά τη λύπη.

Έχει κάποιο νόημα για σένα να είναι 7 τα κομμάτια του δίσκου;

Είναι ο αγαπημένος μου αριθμός και η ημερομηνία γέννησής μου. Το 7 είναι ένας πολύ δυνατός αριθμός. Τον δίσκο τον ολοκλήρωσα σε 7 χρόνια. Αν και κάθε κομμάτι εκτός από το Dialogue in Between γράφτηκαν σχεδόν επί τόπου. Είχα γράψει βέβαια πολύ περισσότερα, αλλά μέσα σε αυτήν την 7ετία ξεχώριζα πάντα αυτά τα 7.

Εσύ ποιο κομμάτι ξεχώρισες;

Απίστευτο αυτό που λες. Αν πάρεις τα κομμάτια από το ένα ώς το επτά είναι κάτι σαν τη δημιουργία του κόσμου. Ξεκινώντας με το Big Bang του Charm of Darkness, μετά έρχεται ο αποχωρισμός για να καταλήξει στη γη και στον διάλογο... Εμένα μου άρεσαν όλα. Αλλά όλα. Δεν μπορώ να ακούσω ένα μόνο.

Πολύ χαίρομαι… Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο για έναν δημιουργό από το να καταφέρει να μιλήσει στην ψυχή του ακροατή. Ή του θεατή.

Νομίζω δεν έχω να σε ρωτήσω τίποτε άλλο. Ίσως κάτι τελευταίο. Αν έπρεπε να σβήσεις όλα τα κομμάτια και να κρατήσεις ένα μόνο, ποιο θα ήταν αυτό;

Τα κομμάτια μου είναι τα παιδιά μου. Δύσκολη ερώτηση. Αλλά εάν δεν είχα άλλη επιλογή θα κρατούσα το Dialogue in Between. Γιατί περιγράφει όλα τα συναισθήματά μου σε ένα. Και αυτό που τελικά κρατάμε στη ζωή μας και αυτό που μένει είναι το πώς οι άνθρωποι ή τα γεγονότα μας έκαναν να αισθανθούμε.

* Μπορείτε να ακούσετε το Charm of Darkness εδώ

BIO

Η Μαρία Πανοσιάν γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο. Από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι μουσικοσυνθέτης, τραγουδίστρια, DJ και ραδιοφωνική παραγωγός. Από το 2005 μέχρι το 2011 υπήρξε η βασική τραγουδίστρια του συγκροτήματος ΕΛΕΛΕΥ. Από το 2011 μέχρι και σήμερα κυκλοφόρησε 3 άλμπουμ και 3 EP με δικές της συνθέσεις και τραγούδια. Συνεργάστηκε με γνωστούς συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές, έχει ντύσει μουσικά ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Ως ραδιοφωνική παραγωγός εργάστηκε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας «στο κόκκινο» και στο «NEWS24/7». Σήμερα εργάζεται ως DJ σε γνωστά μπαράκια και clubs της Αθήνας.