Τα δύο γεγονότα που σχετίζονται με τον ΘΟΚ τις τελευταίες εβδομάδες είναι άσχετα μεταξύ τους. Από τη μια, είναι η παιδική παράσταση και η παρέμβαση της Επιτροπής Θεαμάτων. Από την άλλη, είναι η συμμετοχή του ΘΟΚ στην Επίδαυρο. 

Είναι όμως άσχετα μεταξύ τους; Ή απλά φέρνουν στο φως ένα γενικότερο θέμα για εκσυγχρονισμό του οργανισμού, χωρίς να φταίει φυσικά ο ΘΟΚ γι' αυτό. Ωραία, φτιάξαμε κτήρια, υπάρχουν σκηνές. Μήπως τώρα πρέπει να δούμε και την ουσία που αφορά τη λειτουργία του; Που δεν αφορούν άμεσα τον ίδιο τον οργανισμό, αλλά στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί; Δηλαδή, στο θέμα της παράστασης είναι ποτέ δυνατόν το ΥΠΑΝ να βγάζει ανακοίνωση για την παράσταση και τις φράσεις που υπάρχουν μέσα; Είναι δυνατόν να ελέγχεται ένας οργανισμός για το αν οι παραστάσεις του μπορούν να παίξουν σε παιδιά, λες και δεν είναι ικανός ο οργανισμός να το ελέγξει; Και από την άλλη, είναι ποτέ δυνατόν να συζητούμε το 2022 αν είναι Κύπριοι, Ελλαδίτες ή Γερμανοί, οι σκηνοθέτες μιας παράστασης; Αν είναι τόσο πατριωτικό το θέμα, γιατί ο οργανισμός δεν ζητεί να υπάρχουν μόνο παραστάσεις από Κύπριους στο φεστιβάλ; Ή μας αφορά απλώς η συμμετοχή στην Επίδαυρο.

Και τα δύο θέματα δείχνουν πως ο ΘΟΚ χρειάζεται δομικές αλλαγές, ώστε να πούμε επιτέλους πως είναι ένας σύγχρονος θεατρικός οργανισμός.