30.10.2011
Γράφει η Μερόπη Μωυσέως
Witsplit
Στα επόμενα βραβεία του ΘΟΚ, η κριτική επιτροπή θα έχει μέγα πρόβλημα επιλογής για το βραβείο σκηνογραφίας/ενδυματολογίας. Πληθώρα οι παραστάσεις με ωραία εικόνα. Μια απ' αυτές, είναι και το Witsplit, που σκηνοθέτησε η Λέα Μαλένη για τη θεατρική ομάδα Persona. Εκεί που θα δυσκολεύονταν αν υπήρχε τέτοιο βραβείο, θα ήταν της καλύτερης παράστασης στο σύνολό της. Έτσι και με το Witsplit. Ωραία σκηνικά, ωραίοι άνθρωποι, ωραία προσέγγιση, αυτά. Αυτή η περίοδος είναι ιδανική για σχιζοφρενείς, λένε. Μου αρκεί η θλιβερή πραγματικότητα αυτής της διαπίστωσης. Τους χαρακτήρες του Witsplit τους βλέπουμε καθημερινά στα μονόστηλα των εφημερίδων. Είναι οι ειδήσεις που προσπερνούμε, που δεν κάνει share κανείς, γιατί απλά δεν είναι ειδήσεις πια. Είναι διαχρονικοί άνθρωποι στην καθημερινότητά μας, δίπλα μας, είναι η μεγάλη μας θλίψη, κάθε μέρα. Αν είχα επιλογή, δεν θα τους έκανα share ούτε στο θέατρο. Kαλή παράσταση, bad timing. *Δεν αρκούσε η δυσκολία του θέματος, ούτε η σκηνοθετική προσέγγιση καθησύχαζε τους θεατές. Σε δύσκολη θέση, ξανά και ξανά.
Ο Άγνωστος
Το Θέατρο Ένα επέλεξε τον δύσκολο δρόμο για την πρώτη παραγωγή της νέας θεατρικής σεζόν: τη θεατρική μεταφορά ενός διηγήματος του Αμμοχωστιανού λογοτέχνη Νίκου Βραχίμη. "Ο άγνωστος" του Βραχίμη αποδείχθηκε προφητικός για τον ίδιο: ο ίδιος ο συγγραφέας πέθανε όπως ο ήρωάς του, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αισθητικά, η παράσταση ήταν σχετικά καλή, το υπέροχο φόρεμα της Τζούλης Τσόλκα όμως δεν υπερνίκησε το κιτς κοστούμι της "Νύχτας". Ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης πέτυχε κατά το ήμισυ στο διττό του ρόλο: του διασκευαστή και του σκηνοθέτη. Πέτυχε να παρουσιάσει ένα ποιητικό κείμενο άξιο του έργου του Νίκου Βραχίμη, το οποίο όμως δύσκολα κατανοεί ο θεατής. Ωραία η μουσική του Σάββα Σάββα και η παρουσία του ζωντανά στη σκηνή. Αν κάτι θετικό προκύπτει από τη νέα παραγωγή του Ένα, είναι που η παράσταση λειτουργεί ως κίνητρο για να μάθουμε περισσότερα για το έργο του Βραχίμη, αυτού του "άγνωστου" Κύπριου λογοτέχνη [κύριε Χριστοδουλίδη, σκεφτείτε την πιθανότητα της ανάδειξης και άλλων ηθοποιών στους πρώτους ρόλους].
