Κρατούσα για πολλές βδομάδες στο συρτάρι το βιβλίο της Κωνσταντίας Σωτηρίου (εκδ. Πατάκης). Το διάβασα την Πέμπτη, στα 40.000 πόδια. Μονορούφι. Και το βράδυ της ίδιας μέρας το βιβλίο βραβεύθηκε στην Αθήνα. Τυχαίο οπωσδήποτε, αλλά ωραία συγκυρία. Η Κωνσταντία Σωτηρίου γράφει την ιστορία της Χατισέ, που ήταν Ελένη, αλλά από έρωτα έγινε Χατισέ. Που ήταν ένα γλυκό κορίτσι, αλλά από έρωτα έζησε πικρή ζωή. Που παράλληλα με τα γεγονότα της προσωπικής της ζωής την ακολουθούσαν τα γεγονότα του νησιού της. Και που την καθημερινότητά της συνόδευαν οι προκαταλήψεις του κόσμου όλου. Με γραφή ταχύτατη, στρωτή και κατανοητή, η ιστορία της Χατισέ διατρέχει τη σύγχρονη -δραματική- Ιστορία της Κύπρου και η Κωνσταντία Σωτηρίου «τολμά» να καταγράψει στη γλώσσα των Ελληνοκυπρίων την «άλλη» πλευρά. Εν τέλει, η κατανόηση έρχεται. Και για την ηρωίδα και για τους αναγνώστες. Τουλάχιστον όσους επιλέγουν να σταματήσουν να φοβούνται.

Μερόπη Μωυσέως