Ήτανε το έτος 1961, όταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, στις δόξες της τότε, είχε έρθει στη νεαρή Κυπριακή Δημοκρατία με δικό της θίασο για σειρά παραστάσεων στο νησί. Η Αλίκη ήτανε τότε 28 χρόνων [είχε γεννηθεί το 1933] και ήδη καθιερωμένη σταρ. Στη σκάλα του αεροπλάνου στο [παλαιό] αεροδρόμιο Λευκωσίας εικονίζεται κατά την άφιξή της μαζί με άλλα δύο πρόσωπα που ήσαν μέλη του θιάσου της: ο Λάμπρος Κωνσταντάρας [που στον κινηματογράφο υπήρξε αρκετές φορές ο "πατέρας" της Αλίκης] και, με το καπέλο, ο Γιώργος Πάντζας. Κι αυτοί έρχονταν στην Κύπρο για πρώτη φορά.

Πολλά χρόνια αργότερα, σε μια συνάντησή μας στην Αθήνα, ο Κωνσταντάρας μού είχε πει τις τότε εντυπώσεις του από το νησί. Μου είχε πει, μεταξύ άλλων, ότι στην Κύπρο είχε δοκιμάσει για πρώτη φορά και την κόκα κόλα [που τότε δεν υπήρχε στην Ελλάδα]. Η Αλίκη, πάλι, είχε τότε γράψει κι ένα κείμενο με τις εντυπώσεις της από την Κύπρο που δημοσιεύθηκε σε λίγες συνέχειες στο τότε περιοδικό "Πρώτο", το οποίο εξέδιδε ο τότε σύντροφός της, ο δημοσιογράφος και εκδότης Νάσος Μπότσης. Ο οποίος συχνά έκανε, βέβαια, την Αλίκη και εξώφυλλο.

Μεταξύ άλλων, η Αλίκη είχε γράψει ότι της είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο μεγάλος αριθμός ποδηλάτων που κυκλοφορούσαν τότε στην Κύπρο. Βλέποντας μάλιστα κάθε φορά κι έναν τεράστιο αριθμό ποδηλάτων έξω από το θέατρο στο οποίο έδινε τις παραστάσεις της [ήταν ένας κινηματογράφος στην οδό Μαρίκας Κοτοπούλη, κάτω από τον προμαχώνα Κωστάντζα, στην περιοχή του "Όχι"], είχε γράψει διερωτώμενη πώς ήτανε δυνατόν να αναγνώριζε ο κάθε ένας το δικό του ποδήλατο ανάμεσα στον μεγάλο σωρό. Είχα πάει κι εγώ, νεαρός μαθητής τότε ακόμη, και είχα δει εκείνη την παράσταση. Και είχα πάει κι εγώ με το ποδήλατό μου βέβαια. Ήτανε τότε μια εποχή κατά την οποία στην Κύπρο τα αυτοκίνητα ήσαν ακόμη πολύ λίγα, ενώ κυριαρχούσαν τα ποδήλατα.

Ο Γιώργος Πάντζας, πάλι, είχε γράψει κι εκείνος ένα κειμενάκι με τις εντυπώσεις του από την Κύπρο που δημοσιεύθηκε στο ίδιο περιοδικό. Στο οποίο κειμενάκι έκανε λόγο και για το γλωσσικό ιδίωμα των Κυπρίων. Γράφοντας, μεταξύ άλλων, ότι οι Κύπριοι λέγανε "καπαρέ" και όχι "καμπαρέ" τα νυκτερινά χορευτικά κέντρα που λειτουργούσαν τότε, τα οποία και είχε επισκεφθεί. Τέτοιου είδους ήσαν λοιπόν οι εντυπώσεις των μελών του θιάσου της Αλίκης από την Κύπρο του τότε: Πολλά ποδήλατα, κόκα κόλα, καπαρέ...