Είμαι στην κουζίνα και κάνω τα διάφορα της νοικοκυράς ακούγοντας ταυτόχρονα streaming από τον φωνητικό μου "φίλο" (βλ. Παράθυρο https://bit.ly/2KsqPvl). Κι εκεί μου πέφτουν κατσαρόλες, πιάτα και το φαΐ μαζί.Γιατί ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί το πόσο κακό κάνουμε στο περιβάλλον χρησιμοποιώντας τις ηλεκτρονικές μας συσκευές και τις διαδικτυακές υπηρεσίες. Για όλους μας είναι κάτι φυσιολογικό, όμως από πίσω υπάρχει μια γιγαντιαία, πλανητική στην ουσία, ενεργοβόρα επιχείρηση.

Σύμφωνα με την έκθεση της γαλλικής δεξαμενής σκέψης "The Shift Project", τα online βίντεο είναι υπεύθυνα σήμερα για το 4% της παγκόσμιας παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου. Και παρόλο που δεν είμαι η μόνη που δεν το είχε σκεφτεί ποτέ, όλο και περισσότεροι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Όπως έγινε για παράδειγμα και με το "flygskam", την "ντροπή" του να χρησιμοποιείς το αεροπλάνο, μια έννοια - κίνημα που προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες να μην χρησιμοποιούν αεροπλάνα (παράγοντας τεράστια μόλυνση). Ήδη από πέρσι, το Γραφείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Ademe) προειδοποιούσε ότι η ψηφιακή μόλυνση θα μπορούσε να ξεπεράσει εκείνη από τα αεροπλάνα. Η έκθεση του "The Shift Project" υπολογίζει ότι βρίσκονται πλέον περίπου στο ίδιο επίπεδο.

Αλλά τώρα τι θα γίνει; Θα κάθομαι στον καναπέ και θα ντρέπομαι που στριμάρω βίντεο; Κανονικά θα έπρεπε. Όταν βλέπουμε στην τηλεόραση VOD (κατά παραγγελία) σειρές και ταινίες είμαστε στο 31% των "ενόχων", όταν βλέπουμε πορνό είμαστε στο 27%, όταν βλέπουμε ένα βιντεάκι στο Youtube στο 21%, στα social media στο 18% και το υπόλοιπο σε εφαρμογές που χρησιμοποιούν βίντεο όπως το Skype. Κι αυτό γιατί το βίντεο συνολικά αντιπροσωπεύει το 80% των δεδομένων που χρησιμοποιούμε.

Πράγματι τα βίντεο είναι "βαριά". Για παράδειγμα 10 ώρες βίντεο περιέχουν περισσότερα δεδομένα απ' όλα τα άρθρα της Wikipedia στα αγγλικά. Το καταλαβαίνουμε άλλωστε γιατί "κατεβαίνουν" πιο γρήγορα κι όταν χρησιμοποιούμε δεδομένα κι όχι wi-fi τα καταναλώνουμε σε χρόνο ρεκόρ. Μεγάλη ζημιά κάνουν, δε, τα βίντεο που αρχίζουν να παίζουν μόνα τους, μόλις συνδεθούμε σε μια ιστοσελίδα. Γιατί αυτά δεν τα ζήτησε κανείς και επιβάλλονται κατά κάποιον τρόπο στον χρήστη. Είναι πεταμένη ενέργεια.

Δεν είναι βέβαια μόνο το βίντεο. Κάθε φορά που στέλνουμε ένα μέιλ με ένα συνημμένο έγγραφο καταναλώνουμε την ίδια ενέργεια όσο με το να αφήναμε μια λάμπα αναμμένη για 24 ώρες. Βάλε τώρα τα δισεκατομμύρια μέιλ που ανταλλάσσονται κάθε ώρα της ημέρας... Ακόμα χειρότερο, τα επαγγελματικά μέιλ 100 εργαζόμενων επί έναν χρόνο έχουν τον ίδιο αντίκτυπο στο περιβάλλον με 13 ταξίδια αλέ-ρετούρ Παρίσι-Νέα Υόρκη. Η ασύλληπτη αυτή μόλυνση οφείλεται στην κατανάλωση για τη λειτουργία και την ψύξη των data centers όπου βρίσκονται αποθηκευμένα όλα τα δεδομένα του διαδικτύου. Όσο αυξάνονται εκρηκτικά τα δεδομένα, τα κέντρα αυτά πολλαπλασιάζονται. Σήμερα υπάρχουν 4438 σε ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς να υπολογίσουμε τα πολύ μικρότερα που μπορεί να διατηρεί κάθε εταιρεία στην έδρα της. Από την πλευρά μας ως χρήστες μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα. Να βάλουμε όριο, για παράδειγμα μία ώρα την ημέρα, να κατεβάζουμε πρώτα και να τα βλέπουμε μετά ή να προτιμούμε χαμηλότερη ανάλυση.

Όσο για τα μέιλ, καλό είναι να καθαρίσουμε επιτέλους το inbox, αφήνοντας μόνο τα απαραίτητα για να μην "γεμίζουμε" τους servers και να διακόψουμε την εγγραφή μας σε newsletter που δεν διαβάζουμε πια. Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι το κάθε μέιλ που κρατάμε παράγει 10 γ. CO? του άνθρακα τον χρόνο ενώ το 80% των μέιλ δεν ανοίγεται ποτέ. Μικρές κινήσεις που, αν τις κάνουμε όλοι, μπορούμε να ελπίζουμε στη βελτίωση της κατάστασης.