Metaverse ο ένας metaverse ο άλλος, έχω αρχίζει λίγο να μπουχτίζω με αυτό το πράγμα που ούτε το ξέρουμε ούτε το είδαμε αλλά όλοι έχουν πέσει πάνω του να πιάσουν πόστο, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου. Είδα, λοιπόν, προχθές ένα άρθρο σ' ένα newsletter με τίτλο «Υπάρχουν ευκαιρίες στο metaverse για τον Τύπο;» και όπως καταλαβαίνετε δεν αντιστάθηκα και μπήκα να δω τι μας λένε οι ειδικοί. Και επειδή βεβαίως metaverse δεν υπάρχει προσπαθούσαν να μας δώσουν παραδείγματα από το Second Life.

Tο Second Life είναι μια αρκετά παλιά πλατφόρμα, του 2003, που μέσα σε 10 χρόνια απέκτησε ένα εκατομμύριο χρήστες. Δεν το λέω παιχνίδι γιατί δεν είναι, δεν έχει να παίξεις κάτι. Απλώς ζεις εκεί, συναντάς κόσμο, έχεις σπίτι (άμα πάρεις τη συνδρομή), πας τα παιδιά σου σχολείο (οι 13-15 μπορούν να μπαίνουν αλλά κυκλοφορούν μόνο σε επιλεγμένα περιβάλλοντα όπως το σχολείο γιατί πρέπει να είσαι άνω των 16 για να έχεις πρόσβαση σε όλα), εργάζεσαι και φυσικά ψωνίζεις. Τα μαγαζιά πουλάνε ψηφιακά αντικείμενα για να τα χρησιμοποιήσουν τα avatar σας κι εσείς πληρώνετε με το ειδικό νόμισμα, το Linden Dollar (αφού πρώτα έχετε ανταλλάξει τα κανονικά σας χρήματα - τα 500 κοστίζουν 1,39 ευρώ).

Σε αυτόν τον κόσμο, η εφημερίδα «Alphaville Herald» ήταν ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα στους εικονικούς χώρους. Δημιουργήθηκε από τον Αμερικανό φιλόσοφο Πίτερ Λούντλοφ (ψευδώνυμο Urizenus Sklar) μαθητή του Νόαμ Τσόμσκι, γνωστό για την έρευνά του σε εννοιολογικά ζητήματα στον κυβερνοχώρο (ναι καλά διαβάσατε). Η εφημερίδα γεννήθηκε στην πλατφόρμα The Sims Online. Τα άρθρα της μιλούσαν για απατεωνιές μέσα στο παιχνίδι και τα έβαζε με την ιδιοκτήτρια της πλατφόρμας Electronic Arts' και την αδιαφορία της για τις αρνητικές επιπτώσεις του παιχνιδιού και τα προβλήματα δημοκρατίας στους εικονικούς κόσμους. Δεν είναι περίεργο που η ΕΑ μπλόκαρε τον λογαριασμό και τότε η εφημερίδα μετακόμισε στο Second Life. Μετά τον Λούντλοφ, διάφοροι επιφανείς του κυβερνοχώρου ανέλαβαν τα ηνία της, μέχρι το 2016.

Το Second Life δεν έχει σκοτωμούς και καμπούμ όπως στα παιχνίδια αλλά το 2007 μια μεγάλη διαμάχη έφερε αντιμέτωπους τους οπαδούς του ακροδεξιού γαλλικού Εθνικού Μετώπου (που είχαν φτιάξει αρχηγείο στο Second Life) με ακτιβιστές του αντιρατσιστικού χώρου όπως η ομάδα Life Left Unity. Για να καταλάβουμε τι μας περιμένει στο metaverse δηλαδή.

Με τα χρόνια το Second Life έχασε την αίγλη του, δημιουργήθηκαν πολλοί άλλοι εικονικοί κόσμοι, ακούω μάλιστα ότι το Metaverse θα μοιάζει πολύ με το Roblox, όλοι όμως έχουν περισσότερο παιχνίδι απ' ό,τι «ζωή». Και παρόλο που η τεχνολογία θα είναι διαφορετική -ελπίζω δηλαδή- η ιδέα είναι πάνω κάτω ίδια κι έτσι είπα κι εγώ να μπω να περιηγηθώ για να έχω άποψη αντί να λέω θεωρητικές αρλούμπες. Την ώρα που έπρεπε να κλείσω τον υπολογιστή μου -ήταν ήδη 11:00 το βράδυ- εγώ άρχισα να κάνω συνδρομές και να κατεβάζω, δεν το λες και εξυπνάδα. Αφού απέκλεισα τη συνήθη τακτική μου να δηλώνω άλλα 'ντ' άλλων (μια φορά πριν από χρόνια είχα μπει σε dating site και είχα δηλώσει ότι είμαι 58 ετών, έτσι για να δω τι θα γίνει και πώς θα με αντιμετωπίζουν) είπα να το πάω σοβαρά το θέμα για να επικεντρωθώ στα σημαντικά.

Ως νέος χρήστης, προσγειώθηκα μπροστά σε μία ταμπέλα σε μία εξοχή και είδα ότι φορούσα ένα στενό pencil κόκκινο φόρεμα, ένα τζάκετ, μία καπελαδούρα και είχα και μία τσάντα στο χέρι που λίγο αργότερα συνειδητοποίησα ότι είχε μέσα ένα τσιουάουα! Να σας πω την αλήθεια δεν ξεκινήσαμε καλά.

Εδώ θα σας αφήσω για σήμερα, θα συνεχίσουμε με τις περιπέτειες στο Second Life την ερχόμενη εβδομάδα. Να σας πω στο μεταξύ να μπείτε κι εσείς να κάνουμε παρέα; Όχι ακόμα, αν θέλετε να έχετε κι εσείς άποψη για τα όσα λέω, μπείτε στο YouTube να δείτε βίντεο για να καταλάβετε. Έχει γεμίσει ο τόπος τέτοια βίντεο, κυρίως από όσους πουλάνε εκεί τα «προϊόντα» τους.