Βλέπετε τον τίτλο και αμέσως το μυαλό σας πάει σε τεχνητή νοημοσύνη, σε ρομπότ, εμείς οι άνθρωποι που γίναμε τελικά επεξεργαστές και τέτοια πράγματα, έτσι δεν είναι; Θέλω να προσέξετε περισσότερο το design στον τίτλο και όχι τα υπόλοιπα. Γιατί σήμερα θα σας πάρω μαζί μου στον μαγικό κόσμο των καλλιτεχνών που αποφάσισαν να μάθουν κώδικα για να πάνε την τέχνη τους ένα βήμα πιο πέρα.

Για να καταλάβετε καλύτερα τι σας λέω, προτείνω να κάνετε μία μικρή παύση και να πάτε στον ιστότοπο https://n-e-r-v-o-u-s.com/cellCycle.  Εκεί θα δείτε πώς μπορείτε με απλές κινήσεις (από πίσω φυσικά υπάρχει λογισμικό που τρέχει) να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία για να σχεδιάσετε ένα δαχτυλίδι ή ένα βραχιόλι και μετά να ζητήσετε να σας το εκτυπώσουν σε 3D και να το φοράτε περήφανα. Αν έχετε 3D εκτυπωτή στο σπίτι ή στη δουλειά, πιθανόν να έχετε ήδη δοκιμάσει να κάνετε κάτι τέτοιο.

Και αυτό είναι η πιο απλή μορφή. Υπάρχει μία ολόκληρη κοινότητα καλλιτεχνών και επιστημόνων πληροφορικής που συνενώνονται στο κίνημα Processing (επεξεργασία) για να παντρέψουν την τέχνη με τον κώδικα. Θα βρείτε πολλά παραδείγματα αν ψάξετε στο YouTube. Τα περισσότερα από τα έργα έχουν το χαρακτηριστικό να είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα και να δημιουργούν άπειρους συνδυασμούς, ώστε κάθε δευτερόλεπτο το έργο να αλλάζει και να παίρνει μία ελαφρώς διαφορετική μορφή.

Παρόλο που είμαι φανατική των εικαστικών τεχνών, δεν θα θεωρούσα ποτέ τον εαυτό μου ικανό να κάνει κριτική (άλλωστε αυτή η δουλειά όπως όλοι ξέρουμε είναι για τους αποτυχημένους καλλιτέχνες χαχα, κρύο το αστείο). Όμως, πολλά από αυτά που έχω δει μου αρέσουν πολύ, κυρίως γιατί χάρη στην πληροφορική αποκτούν την ικανότητα, όχι απλώς να μεταλλάσσονται, αλλά να το κάνουν  ανάλογα με το περιβάλλον, και καθώς κυρίαρχο στοιχείο του περιβάλλοντος είναι ο θεατής, γίνεται έτσι συμμέτοχος έως και συνδημιουργός του έργου. Να σας δώσω ένα παράδειγμα για να μη μιλάω στον αέρα. Φανταστείτε μία επιφάνεια καλυμμένη με άμμο που όταν προσπαθείτε να την απομακρύνετε με τα χέρια σας για να δείτε τι είναι από κάτω αποκαλύπτονται κινούμενες μορφές που εκείνη τη στιγμή δημιουργούνται από το λογισμικό.  Ανάλογα με το ποιο σημείο θα «ανοίξει» θα είναι και διαφορετικό το πλήθος και το σχήμα, έτσι ώστε ποτέ κανένας να μη βλέπει το ίδιο με τον προηγούμενο ή τον επόμενο.

Αυτήν λοιπόν την κοινότητα μπορείτε να την βρείτε στον ιστότοπο του Ιδρύματος Processing (processing.org), το οποίο έχει στόχο να προωθήσει τη γνώση του λογισμικού σε όσους ασχολούνται με τις γραφικές τέχνες και τη γνώση των γραφικών τεχνών σε όσους ασχολούνται με το λογισμικό. Και τη συνδυασμένη αυτή γνώση να την κάνουν προσβάσιμη και ελεύθερη σε ανθρώπους με διαφορετικά ενδιαφέροντα και προέλευση, που επιθυμούν να δοκιμάσουν την δημιουργικότητά τους σε νέα πεδία.

Αν ενδιαφέρεστε, στον ιστότοπο θα βρείτε πολλά tutorials (I’m a sucker for tutorials, όλοι το ξέρουν αυτό). Ακόμα κι αν δεν έχετε σκοπό να δημιουργήσετε έργα τέχνης, αν απλώς αγαπάτε την τέχνη, τότε τα βίντεο θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε καλύτερα πώς εργάζονται οι καλλιτέχνες.

Δεν είμαι καθόλου σίγουρη πώς όλα αυτά έχουν σχέση με NFT’s (ελάτε τώρα, τα έχουμε πει πολλές φορές, τα ψηφιακά έργα τέχνης που βρίσκονται μόνο στον κυβερνοχώρο και που τα αγοράζεις με κρυπτονομίσματα), γιατί τα έργα που είδα έχουν και φυσικό μέρος. Κάπου βρίσκονται και τα βλέπεις ή αλληλεπιδράς μαζί τους. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, τα έργα αυτά μπορεί να είναι ΚΑΙ NFT’s, αλλά όχι αποκλειστικά.

Κι αν δεν ενδιαφέρεστε καθόλου για την τέχνη, δείτε τα πρώτα βήματα του πώς γράφουμε κώδικα, θα σας είναι χρήσιμο να καταλάβετε ότι δεν είναι μαθηματικά, είναι κυρίως λογική.

Εμείς οι επεξεργαστές λοιπόν, δεν είμαστε ρομπότ. Είμαστε μια χαρά άνθρωποι που πιστεύουμε ότι η τέχνη και το λογισμικό δεν είναι ασύμβατα μεταξύ τους.