Παράθυρο logo
«Η Kάλτσα» | Πέντε ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Κύρο Παπαβασιλείου
Δημοσιεύθηκε 10.04.2025
«Η Kάλτσα» | Πέντε ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Κύρο Παπαβασιλείου

Η ταινία «Η Κάλτσα» προβάλλεται σήμερα η ώρα 20.00 στο Ζήνα Πάλας, στη Λευκωσία, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Κινηματογραφικές Μέρες - Κύπρος» 2025.

Συναντηθήκαμε με τον Κύπριο σκηνοθέτη Κύρο Παπαβασιλείου στο Ζήνας Πάλας και τον ρωτήσαμε πέντε ερωτήσεις για την ταινία του που προβάλλεται σήμερα, Πέμπτη 10 Απριλίου 2025, στο σινεμά που βρεθήκαμε η ώρα 20.00.

Ο Κύρος μοιράστηκε με το «Π» την επιρροή και την πρόκληση που πήρε μετά από μία συνάντηση που είχε με έναν άλλο μεγάλο σκηνοθέτη τον Κιμ Κι-Ντουκ σε ένα φεστιβάλ, καθώς μίλησε και για το «ταξίδι» της ταινίας, που πλέκει μυθοπλασία και ρεαλισμό, με τη συμμετοχή μη επαγγελματιών ηθοποιών, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του μεγάλου μήκους.

YOUTUBE VIDEO
Το trailer της ταινίας «Η κάλτσα» του Κύρου Παπαβασιλείου

Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Φεστιβάλ «Κινηματογραφικές Μέρες - Κύπρος». Αυτή τη φορά παρουσιάζεις μια ταινία με χαμηλό προυπολογισμό και με ένα συνεργείο που αποτελείται από δύο άτομα, πολλές φορές και μόνο από ένα. Ήταν μια πρόκληση;

Ναι ήταν μια πρόκληση αλλά αυτή η τάση υπήρξεκαι από άλλους σκηνοθέτες. Η ώθηση που είχα για να την κάνω ήταν μια συνάντηση που είχα τυχαία με ένα άλλο μεγάλο σκηνοθέτη  τον Κιμ Κι-Ντουκ σε ένα φεστιβάλ. Μου είπε ὀτι παρουσιάζει μια ταινία που την έκανε μόνος του*. Τον ρώτησα τι εννοούσε με αυτό, «τί εννοείς μόνος σου;.. «Μόνος μου, εγώ και η κάμερα» , μου είπε. Και σκέφτηκα για να κάνει ο Κιμ Κι-Ντουκ μια ταινία μόνος του θα μπορούσα να κάνω και εγώ. Eπίσης μια άλλη έμπνευση είναι ο τρόπος που δούλευε ο Σταύρος Τορνές, που σκηνοθέτισε αρκετά ιδιόχειρες ταινίες με μόνο δύο ή τρία άτομα συνεργείο. Αν δεν κάνω λάθος είχε πει: «Δώσε μου μια κάλτσα να κάνω ταινία».Έχει μια αναφορά ο τίτλος της ταινίας μου και σε αυτό που είπε ο Τορνές.

 

Στην ταινία έχεις και εσύ ρόλο, κάτι που συζητείται και στην ίδια την ταινία. Πώς προέκυψε η ιδέα;

Η ιδέα δεν ήταν να παίξω εγώ αλλά να κάνω μια ταινία με τον ξάδελφο μου.Έτυχε σε μένα ένα συμβάν το οποίο πυροδότησε όλη τη δράση που έρχεται μετά στην ταινία οπότε απαραίτητα ήμουν έγώ ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες της ταινίας.

 

Συμμετέχουν και μη επαγγελματίες ηθοποιοί. Πώς διαχειρίστηκες αυτή την συνθήκη;

Όντως συμμετέχουν αρκετοί μη επαγγελματίες ηθοποιοί, και εγώ ανάμεσα τους. Ήθελα να δείξω την αλήθεια των χαρακτήρων στους οποίους αναφέρομαι, δηλαδή κάποιοι παίζουν τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά μέσα σε ένα μυθοπλαστικό πλαίσιο. Νομίζω είμαι αρκετά ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα αυτών των μη επαγγελματιών ηθοποιών όσο βέβαια και των επαγγελματιών.

Είναι το χιούμορ ένας τρόπος για να  μιλάμε για αλήθειες που κρύβονται σε ταμπού και ευαίσθητες κοινωνικοπολιτικά διαδρομές;

Ναι, σίγουρα είναι ένας τρόπος να μιλήσεις πλαγίως για κάποια πράγματα.Αλλά με χιούμορ είναι και ο τρόπος που συναναστρέφομαι με τον ξάδελφο μου και το πώς έβλεπα αυτή την κατάσταση όταν μου συνέβηκε αυτό το συμβάν που ανέφερα πριν.

 

2025, έχουν περάσει δέκα χρόνια από την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία σου «Εντυπώσεις ενός πνιγμένου».Πώς βλέπεις την εξέλιξη του χαρακτήρα των ταινιών σου και του έργου σου  γενικότερα; 

 

Οι πρώτες δύο μεγάλου μήκους ταινίες («Εντυπώσεις ενός πνιγμένου», «Embryo , Larva, Butterfly» είναι συγγενικές. Η «Κάλτσα» που είναι η τρίτη ταινία είναι εντελώς διαφορετική, όχι μόνο όσο αφορά τις συνθήκες παραγωγής αλλά και θεματικά, αφηγηματικά και οπτικά.  Απο εδώ και πέρα θα κάνω κάτι που θα έχει σχέση και με τις δύο τάσεις που ακολούθησα μέχρι τώρα.

*Η ταινία Arirang (2011), είναι ένα νοτιοκορεατικό ντοκιμαντέρ του 2011 του Κιμ Κι-Ντουκ. Η ταινία πραγματεύεται μια προσωπική κρίση που πέρασε ο Κιμ, η οποία προκλήθηκε από ένα περιστατικό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της προηγούμενης ταινίας του, Dream, όπου η πρωταγωνίστρια παραλίγο να πεθάνει από απαγχονισμό, και από την αποχώρηση μερικών στενών συνεργατών του, συμπεριλαμβανομένου του σκηνοθέτη Jang Hoon. Ο τίτλος προέρχεται από ένα κορεατικό λαϊκό τραγούδι με τον ίδιο τίτλο. Σε ένα κείμενο που κυκλοφόρησε σχετικά με την ταινία, ο Κιμ γράφει ότι «Μέσα από το Arirang καταλαβαίνω τα ανθρώπινα όντα, ευχαριστώ τη φύση και αποδέχομαι τη ζωή μου όπως είναι τώρα». Ο Κιμ έκανε την παραγωγή της ταινίας εξ ολοκλήρου μόνος του.  Έκανε πρεμιέρα στο τμήμα Un Certain Regard του Φεστιβάλ των Καννών το 2011, όπου κέρδισε το βραβείο Prix un certain regard.

[Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία, την προβολή και γενικότερα για το πρόγραμμα του φεστιβάλ «Κινηματογραφικές Μέρες - Κύπρος» 2025, μπορείτε να βρείτε εδώ: www.cyprusfilmdays.com]