Σε ένα φαντασμαγορικό δωδεκαήμερο προβολών και εκδηλώσεων που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή 28 Μαΐου, με την τελετή απονομής των βραβείων στο Παλέ και οικοδέσποινα την εκθαμβωτική Ιταλίδα ηθοποιό Μόνικα Μπελούτσι, οι Κάννες γιόρτασαν φέτος την 70ή επέτειό τους. Και μάλλον η φετινή διοργάνωση είχε στα σημεία χρώμα και χαρακτήρα πληθωρικά μεσογειακό, αν κρίνουμε από την επιλογή του εκκεντρικού Ισπανού σκηνοθέτη και τακτικού θαμώνα των Καννών Πέδρο Αλμοδόβαρ στην προεδρία της κριτικής επιτροπής, αναλαμβάνοντας τα ηνία από τον Αυστραλό σκηνοθέτη του “Mad Max” Τζορτζ Μίλερ. Φιλοσοφία και ύφος που εκφράζεται σημειολογικά και στη φετινή επίσημη αφίσα του φεστιβάλ: Η πανέμορφη Κλαούντια Καρντινάλε, το πάλαι ποτέ, εξ Ιταλίας ορμώμενο, παγκόσμιο σύμβολο του σεξ, να στροβιλίζεται παιγνιωδώς σε μια ταράτσα στη Ρώμη του 1959, σε ολοκόκκινο φόντο.

Η εικόνα των Καννών επαναβεβαιώνεται λοιπόν ως ένα φωτεινό, ζωντανό, παλλόμενο, γεμάτο ταμπεραμέντο και φινέτσα σύμβολο της κινηματογραφικής τέχνης, που παρά τα εβδομήντα του χρόνια μπορεί να απογειώνει και να συνεπαίρνει σινεφίλ και επαγγελματίες του κλάδου, σταρ και ινσταγκράμερς συνάμα. Τιμής ένεκεν των φετινών γενεθλίων-ορόσημου, το φεστιβάλ εισήγαγε το “Ειδικό Βραβείο των 70 Χρόνων”, το οποίο και απονεμήθηκε στην Αυστραλιανή ηθοποιό Νικόλ Κίντμαν, η οποία αυτή τη χρονιά εκπροσωπήθηκε στην Κυανή Ακτή με τέσσερις ταινίες [“The Beguiled”, “Η σφαγή του Ιερού Ελαφιού”, “Top of the Lake: China Girl” και “How to Talk to Girls at Parties”].

Ο Χρυσός Φοίνικας για το 2017 απονεμήθηκε στη φιλόδοξη σουηδική ταινία “Το Τετράγωνο” [“The Square”], σε σκηνοθεσία του Ρούμπεν Όστλουντ, εκτοπίζοντας έτσι τα φαβορί, τη γαλλική ταινία “120 Χτύποι το Λεπτό” και τη ρωσική “Loveless”. “Το Τετράγωνο” είναι ένα σουρεαλιστικό σατιρικό κοινωνικό δράμα που εξετάζει τις παθογένειες της σουηδικής μικροαστικής ζωής, τον σεξισμό και τον ρατσισμό, χρησιμοποιώντας ισόποσες δόσεις χιούμορ και δηκτικότητας. Με τους εξαιρετικούς Ελίζαμπεθ Μος, Ντόμινικ Γουέστ, Κλας Μπανγκ και Τέρι Νόταρι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η ταινία τοποθετείται στη μετα-βασιλική περίοδο στη Σουηδία, αφότου ο θεσμός της μοναρχίας έχει καταρρεύσει και το παλάτι έχει μετατραπεί σε μουσείο τέχνης. Η πλοκή ακολουθεί το σταδιακό ψυχολογικό βραχυκύκλωμα του Κριστιάν, ενός αξιοπρεπή επιμελητή στο μουσείο, υπεύθυνου για μια εγκατάσταση μοντέρνας τέχνης που πάει χαοτικά λάθος.

Το φιλμ προβλήθηκε στην τελετή λήξης του φεστιβάλ και συγκέντρωσε γενικά εγκωμιαστικά σχόλια, αν και η ταινία “120 Χτύποι το Λεπτό” [“120 Beats per Minute”] του Γαλλομαροκινού σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ρομπέν Καμπιγιό φιγούραρε επίσης ψηλά στις προτιμήσεις των κριτικών, μια μερίδα των οποίων την ήθελαν να κατακτά το Palme d’ Οr. Τιμήθηκε αντ’ αυτού με την επίσης σημαντική διάκριση του “Μεγάλου Βραβείου της Επιτροπής” [Grand Prix], αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της θεματικής της, που ιχνηλατεί τα πρώτα, δύσκολα χρόνια του AIDS στη Γαλλία και την καθοριστική δράση της οργάνωσης ACT UP στη διεκδίκηση φαρμακευτικής έρευνας για θεραπεία της ασθένειας. Στην τρόπον τινά τρίτη θέση του φεστιβάλ και το “Βραβείο της Επιτροπής” [Jury Prize] τερμάτισε το “Loveless” του Σεργκέι Ζβιαγίντσεβ, ένα συναρπαστικό αστυνομικό – procedural για ένα διαζευγμένο ζευγάρι Ρώσων που αναγκάζονται να συνεργαστούν προκειμένου να εντοπίσουν τα ίχνη του δωδεκάχρονου γιου τους που αγνοείται.

Ένα έξυπνο και ισχυρό κοινωνικό σχόλιο για την κρατούσα κατάσταση στη σύγχρονη Ρωσία του ματεριαλισμού και της συναισθηματικής παρακμής, που προβλέπεται να διαγράψει σπουδαία πορεία στη συνέχεια του ταξιδιού της. “Βραβείο σκηνοθεσίας” κατέκτησε η Σοφία Κόπολα για την ταινία “The Beguiled”, όντας η δεύτερη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού που το πετυχαίνει, 56 χρόνια μετά τη Σοβιετική Γιούλια Σόλτσεβα, σε ένα δραματικό gothic δράμα που λαμβάνει χώρα κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο, ριμέικ του αντίστοιχου φιλμ του Ντον Σίγκελ από το 1971 και βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Κάλιναν, με τους Νικόλ Κίντμαν, Ελ Φάνινγκ και Κίρστεν Ντανστ. Ελληνικό άρωμα στα βραβεία έδωσε η συμμετοχή και διάκριση του Γιώργου Λάνθιμου, με την αγγλόφωνη ταινία “Η σφαγή του Ιερού Ελαφιού” [“The Killing of a Sacred Deer”], η οποία μοιράστηκε το “Βραβείο Σεναρίου” με τη Λιν Ράμσεϊ για την ταινία της “You Were Never Really Here”. Η δεύτερη ξεχώρισε και με το “Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας” που απονεμήθηκε στον Χοακίν Φίνιξ.

Στο πολυαναμενόμενο φιλμ του Λάνθιμου, σε σενάριο του ιδίου και του επί χρόνια συνεργάτη του Ευθύμη Φιλίππου, ο Έλληνας auteur πραγματεύεται και πάλι τις ανθρώπινες σχέσεις και εστιάζει γύρω από έναν σπουδαίο χειρουργό που εξαναγκάζεται σε μια τρομερή απόφαση, όταν ο προσφάτως υιοθετημένος έφηβος γιος του εξοκείλει. Η δε Λιν Ράμσεϊ με τη νέα της ταινία προσαρμόζει με ευαισθησία και οξυδέρκεια την ομότιτλη νουβέλα του Τζόναθαν Άιμς για έναν βετεράνο του πολέμου του οποίου οι προσπάθειες να σώσει ένα νεαρό κορίτσι από τους εμπόρους λευκής σαρκός πάνε στραβά. Και μας παρουσιάζει έναν καταπληκτικό, δεξιοτέχνη Χοακίν Φίνιξ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε μια ερμηνεία σαρωτική – που δίκαια του έδωσε την πρωτιά στη σχετική κατηγορία. Αντίστοιχα, η απαστράπτουσα Νταϊάν Κρούγκερ απέσπασε το “Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας” στο “In the Fade” του Φατίχ Ακίν, σε μια αξιόλογη, φορτισμένη συναισθηματικά απόδοση, που ενδέχεται να της χαρίσει κι άλλες διακρίσεις στην ακόλουθη κούρσα των βραβείων.

Τέλος, το “Βραβείο Χρυσής Κάμερας” πήγε στο “Jeune Femme” [“Νεαρή γυναίκα”] της πρωτοεμφανιζόμενης Λεονόρ Σεράι.

Κι από χρόνου!