Το χιούμορ του Μποστ, που ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν», δημιούργησε μια μοναδική σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας και όπως ο ίδιος αναφέρει: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς». Ο Αντίλογος συνεργάζεται για μία ακόμη φορά με τον εμπνευσμένο νεαρό σκηνοθέτη ο οποίος με την ταλαντούχα ομάδα του ετοιμάζονται να μας χαρίσουν μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα, βασισμένη στον σπουδαίο σατιρικό́ λόγο του Μποστ που ασχολήθηκε με τόσο χιούμορ και ευαισθησία με τα πάθη και τα λάθη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της διαβόητης παιδοκτόνου της μυθολογίας υποδύεται ο ηθοποιός Βαλεντίνος Κόκκινος, με τον οποίο μιλήσαμε για την παράσταση μετά από μια πρόβα νυφικού στο κατάστημα της κ. Χαρούλλας στη Λακατάμια.

Σε αυτήν την εκδοχή το κείμενο είναι σχεδόν το ίδιο με το πρωτότυπο, με κάποιες αφαιρέσεις στοιχείων που έχουν να κάνουν με την εποχή και με μικρές δικές τους παρεμβάσεις.

«Στη δική μας εκδοχή οι άντρες παίζουν γυναίκες και οι γυναίκες άντρες που από μόνο του είναι ένα παιχνίδι όπου στο τέλος ξεκαθαρίζει ο λόγος που ο Κώστας έκανε αυτήν την επιλογή. Κάνει ένα σχόλιο πάνω στο φύλο. Πολύ καθαρό και πολύ σημερινό και χαίρομαι για τη γενναιότητά του. Το να μπορείς να μιλήσεις στην εποχή σου με ευαισθησία, με χιούμορ, εντιμότητα και ειλικρίνεια χρειάζεται γενναιότητα και ο Κώστας νομίζω το απέδειξε και από το έργα του αφού τοποθετείται μέσα από αυτά όσον αφορά τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Το 'Περιμένοντας τον Γκοντό' είναι ένα πολύ καθαρό σχόλιο που ανοίγει προβληματισμούς. Το κάνει και με αφορμή τη Μήδεια. Στον ρόλο δεν κρύβω ότι είμαι άντρας. Είναι ένα παιχνίδι, ένα κλείσιμο του ματιού στον θεατή, παρ' όλα αυτά προσπαθώ να μην την αντιμετωπίσω τόσο ως καρικατούρα αλλά ως μια γυναίκα με ανάγκες και στόχους που οι συνθήκες την παρασέρνουν κάπου. Κάποιες στιγμές εξοργίζεται πολύ γνήσια, συγκινείται αληθινά, χαίρεται αληθινά. Προσπαθώ να την προσεγγίσω με ειλικρίνεια, δεν θέλω να την κοροϊδέψω. Νιώθω μόνο σεβασμό για τη Μήδεια», τονίζει ο Βαλεντίνος.

Το έργο, μέσα από χιούμορ και ευαισθησία, μιλά για το πώς διαχειριζόμαστε την εξουσία μας πάνω σε άλλους ανθρώπους όταν βρίσκονται σε ευάλωτη θέση. Η Μήδεια είναι μια γυναίκα ντροπιασμένη, έρμαιο των παθών της, του έρωτα για τον άντρα της και αντιμετωπίζεται κοινωνικά ως κάτι υποδεέστερο. Ανοίγεται μια προβληματική από τον ίδιο τον Ευριπίδη επίσης κατά πόσο είναι θύμα μιας κοινωνίας πέρα από θύτης.

«Μέσα από το χιούμορ του ο Μποστ την παρουσιάζει πολύ συγκινητική και ανθρώπινη, κάτι που σε κάνει να την αγαπήσεις ακόμα περισσότερο. Καταλαβαίνεις ότι το χιούμορ είναι μια αντίσταση για πολλά πράγματα. Καθαρίζει από πολλές παρεξηγήσεις νομίζω. Βλέπεις σε αυτήν τη Μήδεια μια άλλη όψη που δεν μπορείς να δεις στην τραγωδία. Η χαρά της, το παιχνίδι της, οι ανάγκες της για φιλίες και να ανήκει κάπου. Παρελαύνουν ο Οιδίποδας, η Αντιγόνη, μια ψαρού, ένας καλόγερος, μια καλογριά, ο Μποστ πάει κάπου αλλού για να κάνει το σχόλιό του. Παίζει με τη γλώσσα. Τις λέξεις, την ορθογραφία, τη γραμματική της. Συνδέει τα ασύνδετα. Το χιούμορ έρχεται μέσα από λογοπαίγνιο αλλά και καυτηριάζοντας μια κατάσταση. Είναι πλούσιος στους χαρακτήρες και αντιφατικός, δεν κολλά πουθενά μέχρι να πετύχει τον στόχο του. Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι αντιμέτωπος μαζί του, η πρώτη ήταν στον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα».

Μήδεια Πισπιρίγκου

Πού θα ήταν η Μήδεια αν ζούσε στο σήμερα; Δύσκολη ερώτηση λέει ο Βαλεντίνος.

«Αν πάρεις έναν ανθρώπινο μυθολογικό χαρακτήρα και τον βάλεις στο σήμερα μπορεί να κάνεις το λάθος να τον συνδέσεις με καταστάσεις που στην αλήθεια δεν συνδέεται. Δηλαδή πολύ συχνά μου αναφέρουν την υπόθεση της Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία μου είχε περάσει από το μυαλό πριν ξεκινήσω τις πρόβες αλλά διαπίστωσα ότι είναι δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Το έγκλημα της Πάτρας πόρρω απέχει από τη συνθήκη της Μήδειας, που είναι μια γυναίκα ναι, που φτάνει στο έγκλημα αλλά είναι ταυτόχρονα και μεγάλο θύμα.

Ένα άτομο που έχει πολλή αγάπη. Είναι μοναχικό άτομο, δεν είχε έναν ώμο να ακουμπήσει. Μετά από πολλές θυσίες της κάποια στιγμή ταρακουνήθηκε το μέσα της. Νομίζω δεν συνδέεται καθόλου με το έγκλημα της Πάτρας γιατί η Μήδεια είναι ταυτόχρονα θύμα μιας κοινωνίας. Λέει ο Μποστ στον μονόλογο της: 'Όλοι με λένε βάρβαρη, ξένη, ξεριζωμένη. Κάθε λέξη για μένα είναι μαχαιριά, παθιασμένη για έναν άντρα. Εξόριστη και δυστυχής κατέληξε στη λύση κανένα από τα δύο παιδιά να μην ζήσει'. Δεν το κάνει ελαφρά τη καρδία, προστατεύει τα παιδιά της. Ό,τι κάνει είναι από μεγάλο έρωτα, όχι από δόλο», λέει ο Βαλεντίνος.

«Η προσέγγιση του Κώστα τη φωτίζει κάποιες στιγμές σημερινή, το πώς μια γυναίκα εξαρτάται από έναν άντρα, ότι το μέλλον της, η ζωή της αναφέρονται σε έναν άντρα, ότι πρέπει να δικαιολογεί τις επιλογές της, είναι πολύ σημερινό και οικουμενικό. Ζούμε σε μια εποχή που ακόμα συζητάμε ότι σε μια γυναίκα αξίζουν ίσα ή περισσότερα με οποιονδήποτε άντρα και μόνο και μόνο το ότι το συζητάμε σημαίνει ότι δεν έγινε ακόμα, και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Ως γυναίκα κατακρίνεται. Αν ήταν ένας άνδρας στη θέση της θα είχε διαφορετική αντιμετώπιση. Μπορεί να εθεωρείτο και ήρωας. Ενώ η Μήδεια αντιμετωπίζεται συνέχεια ως λιγότερη. Επίσης, δεν βλέπουμε ούτε εστιάζουμε στις άλλες της αρετές, ότι ήταν ηγετική μορφή, πανέξυπνη, φυγάδευσε τον Ιάσωνα με ευφυή στρατηγική. Οι αρετές της έχουν σβηστεί», προσθέτει.

Κοινωνική ευθύνη

Ο Ευριπίδης φτιάχνει έναν χαρακτήρα πολύ σημερινό, αντιφατικό, ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Ο Μποστ κάνει άλλη μία προσπάθεια να μιλήσει με αφορμή τη Μήδεια για το πώς διαχειριζόμαστε την εξουσία.

«Αν πάρουμε την περίπτωση του κατά συρροήν δολοφόνου Μεταξά, η Αστυνομία είχε μια ευθύνη για εκείνο το αποτέλεσμα, για το πώς διαχειρίστηκε την εξαφάνιση εκείνων των γυναικών, ήταν ένας θεσμικός ρατσισμός, έγκλημα ίσως ισάξιο με τον φόνο, θεωρώ. Γενικά πρέπει να δούμε τις ευθύνες μας, το να περιθωριοποιείς ανθρώπους, το τι επιλογές τους δίνεις για τη ζωή τους. Κάποια στιγμή είχα δουλέψει σε ένα κέντρο με παιδιά που είχαν βγει από το σχολείο λόγω παραβατικής συμπεριφοράς. Πολλά από αυτά ήταν αλλοδαπά και δεν είχαν στην ουσία παραβατική συμπεριφορά, απλώς δεν είχαν καλή γνώση της γλώσσας που στο περιβάλλον ενός σχολείου δεν βοηθά στην ενσωμάτωσή τους. Δεν μπορούσαν να φανταστούν κάτι για το μέλλον τους, δεν τους δόθηκαν επιλογές. Μια άλλη περίπτωση που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτή του Ζακ Κωστόπουλου. Έχουμε πολλές ευθύνες σαν κοινωνία που συνέχεια κλείνουμε τα μάτια μας σε όσα συμβαίνουν γύρω μας…».

«Όμως, την ίδια στιγμή, είναι ωραίο να νιώσουν οι θεατές ανακούφιση μέσα από την παράσταση… όπως είπε η Βιρτζίνια Γουλφ: 'Όλοι θέλουν να ακουμπήσουν σε έναν ώμο και ας είναι και του θυρωρού… είναι μια ωραία συνάντηση γενικά. Όλοι βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό. Ο Κώστας έχει αυτήν την ικανότητα να φτιάχνει ομάδες που να χαίρονται αυτό που κάνουν. Είναι η τρίτη φορά που το βλέπω να συμβαίνει. Διατηρεί μια απίστευτη χαρά και παιδικότητα με μέτρο, βάθος και καθαρή σκέψη. Ανυπομονώ να επικοινωνήσω αυτή τη χαρά με τον κόσμο, ξεκινούμε την Τετάρτη στη Λευκωσία στο θεατράκι κάτω από το ρολόι στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Κύπρου και θα ακολουθήσει περιοδεία σε όλη την Κύπρο. Πιστεύω θα είναι ένα ωραίο καλοκαίρι»!

*Ευχαριστούμε την κ. Χαρούλα Λουκά για την παραχώρηση του χώρου του καταστήματος της Charoulla's Weddings για τη φωτογράφιση, τη βοήθειά της και τη θετική της ενέργεια.

*«Μήδεια» | Θέατρο Αντίλογος | Σκηνοθεσία • Κώστας Σιλβέστρος | Πρωταγωνιστούν • Κωνσταντίνος Ανδρονίκου, Βαλεντίνος Κόκκινος, Κλείτος Κωμοδίκης, Χριστίνα Κωνσταντίνου, Βασίλης Παφίτης, Ελένη Σιδερά, Χριστίνα Χριστόφια | Μουσική και μουσική διδασκαλία • Χριστίνα Αργύρη | Χορογραφία • Αλεξία Νικολάου | Σχεδιασμός Φωτισμού • Βασίλης Πετεινάρης | Σκηνικά • Γιώργος Γιάννου | Κοστούμια • Θέλμα Κασουλίδου | Φωτογραφίες • Χρίστος Αβρααμίδης | Σχεδιασμός εικαστικού, προωθητικού υλικού (digital, video, press) • Νεόφυτος Αβραάμ | Πρεμιέρα Τετάρτη 22 Ιουνίου στις 9 το βράδυ, Ιούνιος - Ιούλιος παραστάσεις κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9 το βράδυ (εκτός από Τετάρτη 13 Ιουλίου) μέχρι τις 14 Ιουλίου | Ανοικτό Αμφιθέατρο Κεντρικά Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεωφόρος Καλλιπόλεως 75, 1678, Λευκωσία) | Προπώληση εισιτηρίων: SoldOut Tickets και καταστήματα Stephanis - Electronics | Πληροφορίες & κρατήσεις: 99251331.