Στις προηγούμενες εκλογές κυκλοφόρησε στα social η φήμη ότι είναι γκέι. Σ’ αυτές τις εκλογές ότι η γυναίκα του είναι διεμφυλική. Την πρώτη φορά αγνόησε εντελώς τις φήμες. Τη δεύτερη φορά επίσης, όμως η Μπριζίτ Μακρόν δεν μασάει και κατέθεσε μήνυση, μαζί με τον αδελφό της και τα τρία παιδιά της από τον πρώτο γάμο της για παραβίαση της ιδιωτικότητάς της και των ατομικών της δικαιωμάτων καθώς και για παράνομη χρήση της εικόνας της.

Ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο όταν το #JeanMichelTrogneux έκανε την εμφάνισή του στο Twitter. Η φήμη ξεκίνησε από δύο γυναίκες, η μία είναι μέντιουμ και η άλλη «ανεξάρτητη δημοσιογράφος», οι οποίες υποστήριξαν ότι η σύζυγος του Γάλλου Προέδρου γεννήθηκε άνδρας ονόματι Ζαν-Μισέλ Τρονιέ (το πατρικό της Μπριζίτ). Και βέβαια τα σχόλια διογκώθηκαν κι έφτασαν να γίνουν ρητορική μίσους. Ακόμα και το γεγονός ότι η μήνυση αναφέρεται στην παραβίαση της ιδιωτικότητας και όχι σε διασπορά ψευδών ειδήσεων, χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα. Άντε τώρα να καταλάβεις τι έχει ο καθένας στο κεφάλι του.

Αν και σιγά-σιγά, η φασαρία καταλάγιασε αφήνοντας μόνο κάποιους ακραίους φανατικούς ν’ ασχολούνται, το hashtag παρέμεινε ακόμα και σε αναρτήσεις που έχουν να κάνουν με την πολιτική και από ανθρώπους που δεν πίστεψαν ιδιαίτερα τις μπαρούφες περί αλλαγής φύλου. Ένας από τους λόγους που μου έρχεται πρώτα στο μυαλό είναι ότι όταν το # γίνει δημοφιλές, αποκτά τη δική του ζωή και από κει και πέρα το χρησιμοποιούν όλοι για ν’ ανεβάσουν σε «ορατότητα» τα δικά τους tweets. Άλλωστε ένα απλό # τύπου #Μακρον θα χαθεί ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες, ανάμεσά τους και ειδησεογραφικά, επίσημα κ.λπ. ενώ το #JeanMichelTrogneux εξασφαλίζει ότι το tweet θα πάρει τη σειρά του δίπλα σ’ εκείνα που ασκούν κριτική στον Πρόεδρο και πλέον υποψήφιο.

Κάτι άλλο που κάνει εντύπωση είναι ότι το # εμφανίστηκε όταν ήταν η λογική χρονική περίοδος ν’ ανακοινώσει ο Μακρόν την υποψηφιότητά του, ήταν πολύ καλά προετοιμασμένο, χρονικά τουλάχιστον. Όμως μία που ο Πρόεδρος το καθυστερούσε, μία που συνέπεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ανακοίνωσή του έγινε τελικά στις 3 Μαρτίου, όταν δεν είχαν απομείνει παρά τα απόνερα του #JeanMichelTrogneux.

Η ανακοίνωση βέβαια έφερε άλλα προβλήματα στο Twitter. Ο Μακρόν την έκανε όχι σε συγκέντρωση ή σε ομιλία αλλά με μια «ανοιχτή επιστολή προς τους Γάλλους» που δημοσιεύθηκε πρώτα στις περιφερειακές και μετά στις εθνικές εφημερίδες. Ε, την έβαλε και στον λογαριασμό του στο Twitter. Όμως η Εθνική Επιτροπή Ελέγχου της προεκλογικής εκστρατείας (ναι ρε παιδιά έχουν και τέτοια) θεώρησε ότι δεν έχει καμιά δουλειά να αναρτηθεί στον επίσημο λογαριασμό του Προέδρου (αφού είναι επιστολή υποψήφιου και δεν έχει σχέση με τις υποθέσεις του κράτους) και τον έβαλε να την κατεβάσει. Και ο Μακρόν όχι μόνο την κατέβασε αλλά απέσυρε και άλλα στοιχεία του επίσημου λογαριασμού που είχαν σχέση με την καμπάνια και μετέφερε τα πάντα στον προεκλογικό λογαριασμό @avecvous.

Όμως. Όμως. Μπορείς να κάνεις καμπάνια και από τον επίσημο λογαριασμό χωρίς να μπορεί να πει κανείς τίποτα. Δεν θα με πείσει ποτέ κανένας ότι ήταν τυχαίο αν και ίσως δεν είχαν υπολογίσει την υποδοχή που θα έχει. Ο Πρόεδρος Μακρόν φωτογραφήθηκε από την επίσημη φωτογράφο του Ελυζέ (Σοζίκ ντε λα Μουασονιέρ, δεν έχω ιδέα αν το γράφω σωστά), μετά από ώρες δουλειάς και τηλεφωνημάτων σχετικά με τον πόλεμο, αξύριστος και ταλαιπωρημένος φορώντας τζιν και φούτερ και φυσικά έβαλε τις φωτογραφίες στο Twitter. Χαμός έγινε. Άλλοι έλεγαν μπράβο στον Πρόεδρο που δουλεύει τόσο. Άλλοι έγραφαν ότι «ντύθηκε Ζελένσκι». Κι αν το πρώτο σχόλιο έμεινε εντός των τειχών, το δεύτερο δεν ξέφυγε της προσοχής των ανά τον κόσμο μίντια και γράφτηκαν άρθρα στα γερμανικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα ελληνικά και ποιος ξέρεις σε πόσες ακόμα γλώσσες και φυσικά στ’ αγγλικά με το θέμα να διασχίζει και τον Ατλαντικό: «Αντιγράφει ο Μακρόν τον Ζελένσκι;». Και μείναμε να κουβεντιάζουμε ανά τον κόσμο αν το έκανε επίτηδες και τι θέλει να δείξει και αν ο Ζελένσκι είναι σέξι και αν ο Μακρόν θέλει να γίνει κι αυτός.

Να μην έχετε καμιά αμφιβολία. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα περάσει στην ιστορία.